O Μπεκενμπάουερ βάζει δύσκολα στον Πεπ
Η αλήθεια είναι ότι οι φίλοι της Μπάγερν και όχι μόνο (και ο Τύπος της χώρας και ο περίγυρος της ίδιας της ομάδας) έχει αρχίσει και κακομαθαίνει. Είναι εμφανές, το διαπιστώνεις σχεδόν παντού, ότι η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι αν η ομάδα δεν κάνει πάλι τρεμπλ η χρονιά δεν θα είναι επιτυχημένη.
Υπερβολή. Κανείς δεν έκανε ποτέ δύο συνεχόμενα τρεμπλ, όχι στη Γερμανία στον κόσμο ολάκερο, για να μπαίνει στην Μπάγερν ως κριτήριο επιτυχημένης χρονιάς το δεύτερο τρεμπλ. Η χρονιά για την Μπάγερν νομίζω ότι είναι ήδη επιτυχημένη. Επαιξε καλή μπάλα, πήρε εύκολα το πρωτάθλημα, σημείωσε ένα σκασμό ρεκόρ, έφτασε στα ημιτελικά (τουλάχιστον) του Τσάμπιονς Λιγκ και στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας. Ακόμη κι' αν δεν πάρει τίποτε άλλο, η επιτυχία νομίζω είναι δεδομένη.
Παρά ταύτα εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει αρχίσει μία κριτική που όσο περνάει ο καιρός (ήρθαν και μερικά άσχημα αποτελέσματα) μεγαλώνει, σχετικά με το κατά πόσο είναι γοητευτικό και αποτελεσματικό το ποδόσφαιρο που παίζει η Μπάγερν. Για να τα λέμε με το όνομά τους, οι Γερμανοί αισθάνονται ότι ο Πέπ Γκουαρντιόλα προσπαθεί να αφαιρέσει κάθε τι... γερμανικό από αυτή την ομάδα. Ο δε τρόπος παιχνιδιού, αυτό το περίφημο τίκι τάκα, έχει αρχίσει και αντιμετωπίζεται ως βαρετό από το κοινό και τον Τύπο.
Ηρθαν και μερικά άσχημα αποτελέσματα και κυρίως αυτή η ήττα από την Ρεάλ Μαδρίτης (μία ήττα που ήρθε με τον τρόπο που περίμενε όλος ο πλανήτης ότι θα έρθει) και το γλυκό έδεσε. Ο Μπεκεκνμπάουερ ήταν ο πρώτος που βγήκε δημόσια αμέσως μετά τη λήξη του ματς και επί της ουσίας άδειασε τον Γκουαρντιόλα.
“Δεν έχει κανένα νόημα να έχουμε τέτοια κατοχή και να κάνουμε πολύ λιγότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλο. Εμείς είχαμε την μπάλα και η Ρεάλ μας έκανε τις φάσεις. Με αυτό τον τρόπο που παίζουμε σε λίγο δεν θα έρχεται κανείς να μας βλέπει...” είπε μεταξύ άλλων ο Μπεκενμπάουερ και η σπίθα στο εσωτερικό της Μπάγερν άναψε για τα καλά.
Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ανεξάρτητα από το τίκι τάκα, ο Πεπ τις εντυπώσεις στο ματς με την Ρεάλ τις έχασε κατά κράτος. Οχι γιατί ηττήθηκε, αλλά γιατί
ηττήθηκε τόσο προβλέψιμα. Αν υπήρχε στοίχημα πριν από το ματς ότι η Μπάγερν θα έχει μεγάλη κατοχή μπάλας, αλλά θα φάει γκολ στην κόντρα, οι στοιχηματικές εταιρείες σήμερα θα είχαν βουλιάξει. Ολοι ήξεραν ότι θα συμβεί και συνέβη.
Το χειρότερο όλων όμως νομίζω είναι ότι ο Πεπ που ασφαλώς το ήξερε, επί της ουσίας το βοήθησε να συμβεί. Η μη συμμετοχή στο παιχνίδι του Γκέτσε και του Μίλερ ήταν για τον τρόπο που ο ίδιος θέλει να παίζει ένα μεγάλο λάθος. Ο Λαμ, ο Σβαϊστάιγκερ και ο Κρόος οι οποίοι ξεκίνησαν ως κεντρικά χαφ, πατούν ελάχιστα περιοχή ή τέλος πάντων πολύ πιο σπάνια από τον Γκέτσε και τον Μίλερ. Οι Ρόμπεν και Ριμπερί ακροβολίστηκαν και έπαιξαν κυρίως πάνω στη γραμμή και η Μπάγερν έμεινε να παίζει τίκι τάκα έχοντας στο... κουτί μόνο τον Μάτζουκιτς. Κάπως έτσι έγινε ήρωας ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός της Ρεάλ, ο Πέπε...
Η Μπάγερν έπαιζε τίκι τάκα, αλλά δεν μπορούσε να παίξει κάθετα και η Ρεάλ έχοντας την ασφάλεια πίσω, άρχισε όλο και περισσότερο να ψάχνει τις κόντρες. Πότε προβληματίστηκε σοβαρά η άμυνα της Ρεάλ; Επί της ουσίας στο τελευταίο τέταρτο όταν μπήκαν ο Γκέτσε και ο Μίλερ και η Μπάγερν δοκίμασε να παίξει κάθετα. Με αυτές τις δύο αλλαγές έβαλε κι΄ άλλους παίκτες μέσα στην μεγάλη περιοχή της Ρεάλ πλην του Μάτζουκιτς και η άμυνα της Ρεάλ άρχισε να τρώει φάσεις.
Παίζοντας κάθετα ήρθε η ευκαιρία με το σουτ του Μίλερ που έφυγε ελάχιστα εκατοστά από το κάθετο δοκάρι του Κασίγιας, βάζοντας παίκτες μέσα στην περιοχή ήρθε η μεγάλη ευκαιρία με τον Γκέτσε που ο Κασίγιας γλίτωσε την Ρεάλ, αλλά και η φάση που ο Μίλερ ζήτησε πέναλτι και φυσικά δεν ήταν...
Μόνο που όλα αυτά έγιναν στο τελευταίο τέταρτο, χρόνος, όπως αποδείχτηκε λιγοστός για να σκοράρει η Μπάγερν. Ο Πεπ προφανώς τον Γκέτσε και τον Μίλερ τους άφησε στον πάγκο για να παίξουν ο Λαμ και ο Σβαϊστάιγκερ τους οποίους χρησιμοποίησε πιστεύοντας ότι θα είναι λιγότερο ευάλωτοι στις κόντρες επιθέσεις της Ρεάλ. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν επιβεβαιώθηκε από το παιχνίδι. Μια χαρά έπαιξε την κόντρα η Ρεάλ...
Ο Γκουαρντιόλα είναι φανερό ότι βρίσκεται σε πίεση. Οι αποδοκιμασίες στη ρεβάνς του Μονάχου με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και κυρίως στην εντός έδρας ήττα από την Ντόρτμουντ τον εκνεύρισαν αρκετά και απαντώντας στην κριτική έφτασε στο σημείο να δηλώσει “Αν δεν με θέλουν θα πάρω το καπελάκι μου και θα φύγω”.
Είναι αλήθεια ότι ο τραυματισμός και η απουσία του Αλκάνταρα έχει απορυθμίσει την Μπάγερν και αυτό δεν είναι δικαιολογία, αλλά μία πραγματικότητα. Από την άλλη και ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι αλήθεια ότι έχει ξεχάσει ότι δεν προπονεί την Μπαρτσελόνα, αλλά την Μπάγερν Μονάχου και δεν μπορεί να αλλοιώσει εντελώς τον αγωνιστικό χαρακτήρα μίας γερμανικής ομάδας. Θα πρέπει να βρει την ισορροπία κάπου ανάμεσα στο αγαπημένο του τίκι τάκα και τον γερμανικό τρόπο παιχνιδιού.
Μερικές Παρατηρήσεις
α)Το ότι πήρε η Μπάγερν πρωτάθλημα φέτος ΔΕΝ είναι επιτυχία! Θα ήταν αποτυχία το να μην το πάρει. Όταν παίζεις μόνος σου (όπως πχ ο Ολυμπιακός ,δε μπορεις να έρχεσαι δεύτερος)
β)Ημιτελικά η Μπάγερν έφτανε και σε χρονιες που ήταν χώμα.Κάτι σεν την εθνική Γερμανίας. Φέτος αντιμετώπισε πολύ εύκολους αντιπάλους.
γ)Καλό θα είναι ο "καλομαθημένος" Πεπ να αφήσει τα ναζάκια τύπου <<αν δε με θέλουν φεύγω>> και να κοιτάξει για ποιό λόγο η ομάδα την πιο κρίσιμη στιγμή φαίνεται να μη μπορεί να αντιδράσει.