Λίγες φορές έχω καταφέρει να κάνω μια συζήτηση με γυναίκα (κι αυτό αφορά και συγγενικά μου πρόσωπα που είναι γιατροί, καθηγήτριες κτλ.) που να ορθώνεται στη βάση μιας αυστηρής και σε βάθος, ΛΟΓΙΚΗΣ επιχειρηματολογίας.
Το σύνηθες κι αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ό,τι δε μπορούν να επικεντρωθούν αποκλειστικά στο θέμα συζήτησης, με αποτέλεσμα να ανοίγουν άλλα θέματα και να πηγαίνουν τη συζήτηση αλλού -βέβαια ορισμένες φορές αυτό μπορεί να γίνεται και σκοπίμως όταν δεν μπορούν να υποστηρίξουν ή δεν τους συμφέρει η συζήτηση (αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και δεν έχει να κάνει μόνο με το φύλο).
Αυτό έχει επιστημονική εξήγηση, στη βάση των διαφορετικών βιολογικών λειτουργιών και φυσιολογίας του εγκεφάλου μας. Οι γυναίκες "φαίνεται" να έχουν περισσότερες νευρικές συνάψεις (κανάλια επικοινωνίας) που ενώνουν τα δυο ημισφαίρια στον εγκέφαλο. Έτσι μπορούν συγχρόνως να ενεργοποιούνται πολλά σημεία στον εγκέφαλο. Εξού κι ότι μπορεί να κάνει ταυτόχρονα πολλές και διαφορετικές διεργασίες, ακόμα και να μπλέκει συναίσθημα με λογική σε ένα αχταρμά (στο αριστερό ημισφαίριο επικρατεί η λογική στο δεξιό η φαντασία και το συναίσθημα).
Στον άντρα αντίθετα, δε γίνεται αυτή η "ταυτόχρονη ενεργοποίηση", με αποτέλεσμα να μπορεί να επικεντρωθεί καλύτερα σε μια μοναδική διεργασία (σκέψη), εστιάζοντας διεξοδικά και σε βάθος. Αυτό βοηθά και στην καλύτερη λειτουργία της λογικής σκέψης, σε ζητήματα προσανατολισμού, στόχων, αποφασιστικότητας κτλ.
Το ζήτημα για μένα, κι αυτό που δεν έχω ξεκαθαρίσει (απ αυτά που έχω διαβάσει), είναι αν τελικά στους άντρες είναι πιο ανεπτυγμένο ή γτ γίνεται περισσότερη χρήση του ημισφαιρίου που άπτεται της λογικής. Ουκ ολίγες φορές έχω "κατηγορηθεί" για "τετράγωνη λογική" σε ζητήματα που έχουν και συναισθηματική προσέγγιση.