Κ. Καρυωτάκης τελικά γιατί αυτοκτόνησε;

[GIORGOSK]

Ήταν ο πρώτος συνδικαλιστής του δημοσίου, νομίζω

 

[Easy Rider]

Ήταν ο πρώτος συνδικαλιστής του δημοσίου, νομίζω

Εάν ζούσε ο τύπος σήμερα και ήταν συνδικαλιστής, δεν θα έπαιρνε καμία μετάθεση και θα ήταν αστέρας αν έγραφε και ποιήματα να τα διαβάζει σε κανά ΚΝΕ Οδηγητή.

 

[enduro]

Εάν ζούσε ο τύπος σήμερα και ήταν συνδικαλιστής, δεν θα έπαιρνε καμία μετάθεση και θα ήταν αστέρας αν έγραφε και ποιήματα να τα διαβάζει σε κανά ΚΝΕ Οδηγητή.

τυπε αμα ηταν συνδικαλιστης ο τυπος και ηταν και στον συριζα θα πηδαγε τα καλυτερα μουνετα

 

[Termin]

O Καρυωτάκης είχε πει ένα ωραίο

Μη προσπαθήσετε να πνιγείτε αν ξέρετε μπάνιο

Και προφήτεψε και την μαλακια με το blue horizon

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
«υπάρχω;» λες, κι ύστερα: «δεν υπάρχεις!»

 

[Αγράμματος]

Εγώ που προτιμώ την Σουρωτή,καλύπτομαι από το θέμα του ανθρακικού;

Η σουρωτή είναι γενόσημο μύστη

 

[bourdeliaris82]

Μπηκα λιγο να διαβασω για τον Καρυωτακη και μιλαμε ο τυπος ηταν ο ορισμος του cuckold.

 

[troubaman]

Καταπιεσμενος μοιαζει.
Δεν ηξερε να απολαμβανει τις χαρες και να δεχεται τις συννεφιες της ζωης.
Η νοσηση με συφιλη στην εποχη του ηταν σα να χεις AIDS στα 80ς.
Η επιλογη να σπουδασει νομικη δε μοιαζει να ειναι δικη του η το μετανοιωσε γιατι δε μπορεσε να την ασκησει και να βρει πελατες.
Προφανως "δε το χε" για το στιβο αυτο.
Οπως και να χει,οσο μαυρη κι αν γινεται η ζωη ωρες ωρες η οσο εκνευριστικοι οι ανθρωποι κακως αυτοκτονησε.
Οταν φτανεις σε τετοια απογνωση σου ρχεται να υλοποιησεις οτι λενε οι στιχοι του Καββαδια στο μαχαιρι που ερμηνευει ο Παπακωνσταντινου.
Κι εγω μισω οποιαδηποτε μορφη ζωης δε προσφερει ηδονη στο πετσακι της πουτσας μου.Θεωρω περιττη την υπαρξη της για αλλους λογους.
Δε θα παρω ομως πιστολι να τους εκτελεσω επειδη δε μου καναν τσιμπουκι η επειδη δε μου καθησαν για να χυσω η επειδη αφου εχυσα δεν εξαφανισαν τα αθλια τομαρια τους απο μπροστα μου
Στωικα θα τους υπομεινω λιγο και διπλωματικα θα αποφυγω την απαισια συντροφια τους.
Και φυσικα ουτε λογος για αυτοκτονια.
Ειναι πραξη δειλιας και υβρεως μια και η ζωη ειναι μεγιστο δωρο και αγαθο.

 

[Rand0m1]

Και φυσικα ουτε λογος για αυτοκτονια.
Ειναι πραξη δειλιας και υβρεως μια και η ζωη ειναι μεγιστο δωρο και αγαθο.

Δώρο από ποιον, τύπε;

 

[troubaman]

Δώρο από ποιον, τύπε;

Δωρο φιλε,δωρο.
Και μαλιστα πολυτιμο.
Θες να απαντησω "απο το Θεο" για να μου πεις οτι "δεν υπαρχει" και να σου συνεχισω οτι εισαι ανοητος να σε απασχολει αν υπαρχει Θεος η οχι;
Καλυτερα να ψαχνεις την ευτυχια παρα να καταρριπτεις ντε και καλα το Θεο μονο και μονο γιατι ετσι αισθανεσαι περισσοτερο οτι εχεις εσυ τον απολυτο ελεγχο της ζωης σου και οχι μια αορατη δυναμη.
Δεν εχεις τον απολυτο ελεγχο ουτως η αλλως υπαρχει δεν υπαρχει Θεος αλλα η ζωη ειναι ενα δωρο.
Σε καλυψα;

 

[troubaman]

Ο Σαιπηρ ηταν μαλακας.
Ακους εκει διλημμα.
To be or not to be;
Γιατι not to be ρε;
Για να μη γνωρισει καποιος την-και καλα-ματαιοτητα τουτου δω του κοσμου;
Την ασχημια και την εκμεταλλευση;
Μου θυμιζει κατι μικροαστικες ρησεις "σε τι κοσμο φερνω το παιδι μου"
Σου χω νεα:Μπορει του παιδιου σου να του αρεσει και να πετυχει οσα εσυ δεν πετυχες για να βλεπεις τον κοσμο αναξιο να ζησει καποιος"
Και μονο για να σου κανει τσιμπουκι μια αιθερια υπαρξη αξιζει να be μαλακα Σαιξπηρ

 

[Μάγος του ΟΖ]

Ωραίο θέμα. Ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση πολλών εδώ μέσα. Δικός μας άνθρωπος όπως είπε και άλλος. Αν ζούσε στην εποχή μας, θα ήταν σίγουρα ανώτερο μέλος-γλομπεάρχης στο σάη

 

[pitsirikos]

Και φυσικα ουτε λογος για αυτοκτονια.
Ειναι πραξη δειλιας και υβρεως μια και η ζωη ειναι μεγιστο δωρο και αγαθο.

Aυτό το λες εσύ. Ρώτα όμως έναν άνθρωπο που πάσχει από βαριά κατάθλιψη, που κάθε ανάσα του προκαλεί ψυχικό πόνο αν το βλέπει έτσι. Στη ψυχική νόσο δεν υπάρχουν θέματα θάρρους ή δειλίας. Ο άνθρωπος που αυτοκτονεί δεν αντέχει την ύπαρξη. Και αυτό είναι τόσο δυνατό, που μπροστά του υποχωρεί και η λογική και το συναίσθημα.

 

[Rand0m1]

Δωρο φιλε,δωρο.

Σε καλυψα;

Όχι τύπε, αλλά δε γαμιέται;

Μια απλή ερώτηση έκανα και απαντάς άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.

 

[troubaman]

Aυτό το λες εσύ. Ρώτα όμως έναν άνθρωπο που πάσχει από βαριά κατάθλιψη, που κάθε ανάσα του προκαλεί ψυχικό πόνο αν το βλέπει έτσι. Στη ψυχική νόσο δεν υπάρχουν θέματα θάρρους ή δειλίας. Ο άνθρωπος που αυτοκτονεί δεν αντέχει την ύπαρξη. Και αυτό είναι τόσο δυνατό, που μπροστά του υποχωρεί και η λογική και το συναίσθημα.

Ακομη κι αυτος εχει παραμυθιαστει οτι με την αυτοκτονια θα ηρεμησει και θα παει καπου αλλου πιο ομορφα.
Να τα κακα της θρησκειας η μηπως το χαμηλο iq καποιων ανθρωπων να αντιλαμβανονται ενα συμβολικο αλληγορικο παραμυθι ως κυριολεξια;
Οι ανθρωποι αυτοι χρειαζονται ουσιαστικη βοηθεια απο τους διπλα τους οχι δικιο!

 

[pitsirikos]

Ακομη κι αυτος εχει παραμυθιαστει οτι με την αυτοκτονια θα ηρεμησει και θα παει καπου αλλου πιο ομορφα.
Να τα κακα της θρησκειας η μηπως το χαμηλο iq καποιων ανθρωπων να αντιλαμβανονται ενα συμβολικο αλληγορικο παραμυθι ως κυριολεξια;
Οι ανθρωποι αυτοι χρειαζονται ουσιαστικη βοηθεια απο τους διπλα τους οχι δικιο!

Δεν είναι θέμα παραμυθιάσματος, ούτε λογικής. Είναι θέμα χημείας στο μυαλό σου. Και εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ούτε αντικαταθλιπτικά, ούτε ψυχοθεραπευτές για να καταφύγει κάποιος. Δεν μπορείς να κρίνεις με σημερινά κριτήρια. Αυτό που λες για «ουσιαστική βοήθεια» δεν υπήρχε τότε.

 

[troubaman]

Όχι τύπε, αλλά δε γαμιέται;

Μια απλή ερώτηση έκανα και απαντάς άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.

Το βασικο ειναι οτι αγαπιομαστε.
Η ερωτηση σου ειναι ανευ ουσιας ομως.
Οταν σου κανουν ενα πολυτιμο δωρο το απολαμβανεις και το σεβεσαι.Τι σημασια εχει απο ποιον;
Αλλαζει κατι;

 

[argyrotoxos]

Ωραίο θέμα. Ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση πολλών εδώ μέσα. Δικός μας άνθρωπος όπως είπε και άλλος. Αν ζούσε στην εποχή μας, θα ήταν σίγουρα ανώτερο μέλος-γλομπεάρχης στο σάη

Τόλμησε ακα...αλλά την πάτησε...δεν ειχε καποτες στα ιδρύματα τότε;

 

[troubaman]

Δεν είναι θέμα παραμυθιάσματος, ούτε λογικής. Είναι θέμα χημείας στο μυαλό σου. Και εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ούτε αντικαταθλιπτικά, ούτε ψυχοθεραπευτές για να καταφύγει κάποιος. Δεν μπορείς να κρίνεις με σημερινά κριτήρια. Αυτό που λες για «ουσιαστική βοήθεια» δεν υπήρχε τότε.

Δε μιλαω μονο για τη χημεια τυπε.
Ναι σωστα η καταθλιψη ειναι νοσος και χριζει θεραπειας με φαρμακα
Μιλαω ομως και για την υποστηριξη απο τους διπλα.
Αν αυτη υπηρχε οι μισες και βαλε αυτοκτονιες δε θα συνεβαιναν.
Ομως οι ρυθμοι της ζωης και οι ανθρωποι ειναι τετοιοι που δε δινουν δεκαρα για τον διπλανο τους.
Ολοι συμφωνουν πως εκτος απο φαρμακα χρειαζεται παρουσια ειδικου αλλα και υποστηριξης απο τους διπλα(τοτε τους διαταραγμενους τους ειχαν κοινωνικα απομονωμενους και δακτυλοδεικτουμενους αν ξεχωριζαν απ το "κοπαδι")

 

[Μάγος του ΟΖ]

Τόλμησε ακα...αλλά την πάτησε...δεν ειχε καποτες στα ιδρύματα τότε;

Νομίζω μέχρι τη δεκαετία του 80 πριν το εϊτζ πολλοί το έκαναν ακα στα μπορδέλα. Θυμάμαι το ποστ ενός παλιού μέλους, ότι οι χύστες ανακουφίζονταν ο ένας μετά τον άλλον στον κόλπο της ιερόδουλης γεμάτου με τα κρεμπιέ των προηγούμενων

 

[argyrotoxos]

Νομίζω μέχρι τη δεκαετία του 80 πριν το εϊτζ πολλοί το έκαναν ακα στα μπορδέλα. Θυμάμαι το ποστ ενός παλιού μέλους, ότι οι χύστες ανακουφίζονταν ο ένας μετά τον άλλον στον κόλπο της ιερόδουλης γεμάτου με τα κρεμπιέ των προηγούμενων

Ούτε που σκέφτονταν να την ραντισουν έξω;