Και όμως. Έχει βάση αυτή η διάσταση. Δείτε το λίγο ιστορικά. Η Αθήνα ήταν μια πόλη συνυφασμένη με τη γέννηση του νεοελληνικού κράτους , το 1830. Ένδοξη στην αρχαιότητα, παράκμασε έκτοτε, για να ξανααρχίσει να αναπτύσσεται μετά την ελληνική ανεξαρτησία.
Η Θεσσαλονίκη, πήρε άλλο δρόμο. Μια κάποια σημαντική πόλη στη ρωμαική, εποχή, αναβαθμίστηκε αρκετά στο Βυζάντιο και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σημαντική καμπή στην ιστορία της πόλης η έλευση των Εβραίων το 1492 ( που διώχτηκαν από το Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα στην Ισπανία).
Έτσι πήρε εμπορικό και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα.
Το 1912, ο ελληνικός στρατός κατέλαβε την πόλη στο "φώτο φίνις" από τους Βούλγαρους. Τη βρήκε με πλυθησμό όχι μόνο ελληνικό, αλλά και τούρκικο, σλάβικο κλπ. Ήταν ουσιαστικά η μόνη μεγάλη πόλη που προσαρτήθηκε στην Ελλάδα τότε. Μια πόλη με εντελώς διαφορετική φυσιογνωμία, από την τότε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ελλάδος.
Η Θεσσαλονίκη όντως διετέλεσε για λίγο καιρό πρωτεύουσα κράτους σε διάσταση με την Αθήνα. Ήταν η εποχή του κινήματος εθνικής άμυνας του Βενιζέλου. Κυριολεκτικά η Ελλάδα είχε χωριστεί σε 2 κράτη τότε. Τότε ήταν που βγήκε ο όρος " κράτος των Αθηνών" και δε λεγόταν ειρωνικά αλλά με κυριολεκτική σημασία. Η αλήθεια είναι ότι αρχικά η Θεσσαλονίκη ( και όλες οι νεοπροσαρτηθείσες περιοχές) αντιμετωπίζονταν τρόπον τινά " αποικιοκρατικά". Βέβαια τα πράγματα άλλαξαν άρδην μετά το 1922 με τις ανταλλαγές πλυθησμών αλλά και μετά το 1945 με την εκρίζωση των Εβραίων. Η αντίθεση αυτή πάντως υποκρύπτει την αντίθεση μεταξύ " Παλαιάς" και "Νέας" Ελλάδας.
