Άρης ο Ένας

είναι δυνατόν να είστε τόσο τυφλωμένοι,τόσο φανατισμένοι και να μη βλέπετε πέρα από τη μύτη σας?...ποτέ δεν μπορείτε να παραδεχτείτε μια μαλακία δικιά σας ή του προέδρου σας?...είπε δεν πουλάμε,δεν τον δίνουμε στον ολυμπιακό,δεν έχουμε ανάγκη τα 3εκ κλπ....και τον χειροκροτούσαν στη λέσχη?....αυτό που το βλέπει όλη η ελλάδα,εσείς τίποτα,στόκοι εντελώς
αυτή η ομαδούλα τελικά δεν μπορεί να μην ξεφτυλίζεται...μετά τη β΄ εθνική,το κύπελλο,η εξάρα,η τριάρα,ο Αβραάμ,τα νταηλίκια του οδοντίατρου,ο Μπάγεβιτς και οι παίκτες που δεν χωράνε σε εναν τόσο μικρό σύλλογο....ό,τι κάνουν ξεφτυλίζονται

κοιταξε ξανα το προτελευταιο μου ποστ,το οποιο απανταει σε αυτα που λες!!
και επιτελους GET A LIFE,και κοιταξτε την ομαδουλα σας,και τα ρεζιλικια με χορηγειες,με διαλυση μπασκετικου τμηματος κτλ κτλ!

 

[AGNIUS]

Εχω μεινει εκπληκτος απο την ποιοτητα της πληροφορησης που εχουν τα παοκια για το συλλογο μας,το αρχειο των δηλωσεων του μεγαλου μας παραγοντα(θα θελαν να χουν κι αυτοι ενα Λαμπρο,απλα δεν το φωναζουν),φωτο απο τα τεκταινομενα,αποψη περι ολων των θεματων της ιστορικης μας ομαδας.Αυτο και μονο δειχνει ποσο γραμμενους μας εχουν και πως ασχολουνται με τις πραγματικα μεγαλες ομαδες και με τα οποια(πιθανα και ανθρωπινα)λαθη που μπορουν να κανουν.Αλλωστε οποιος δουλευει μονος του χωρις προεδρους ΕΠΟ,τραπεζες να ανοιγουν Κυριακη και πρωθυπουργους να αγωνιζονται να του βρουν μεγαλομετοχο,ειναι φυσικο να κανει και λαθη.Οσο για κωλοτουμπες,εγω θα θυμησω τη μεγαλυτερη,Ναντια Κομανετσι μιλαμε.Τον μεγαλυτερο εχθρο σου προπονητη,που σε εχει ξεφτιλισει επι 10ετια,που θες να τον δεις κατω απο το χωμα,που τα συνθηματα σου αρχιζουν και τελειωνουν με το ονομα του(Μαλ...,αρχ...Ιωαννιδη)να τρεχεις στις παραλιες της Χαλκιδικης καλοκαιριατικα και να τον παρακαλας στο σπιτι του να αναλαβει την ομαδουλα σου μπας και της δωσει λιγη απο τη λαμψη τπυ μεγαλου σου αντιπαλου.Αυτες φιλοι μου ειναι κωλοτουμπες,αυτοι ειναι οι πραγματικοι πρωταθλητες στην ενοργανη,αληθινοι Ολυμπιονικες!

 

[thesspunter]

Agnius όταν γράφεις για μεγάλο παράγοντα, πρόεδρο κτλ μήπως εννοείς τον γιάννη;

 

[thesspunter]

Συγνώμη φίλοι αρειανοί που γεμίζω το θρεντ σας αλλά δεν κρατιέμαι απ το γέλια

Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο των σπόρ:  "Οι δηλώσεις του προέδρου ήταν επιλεγμένη στρατηγική, λέει η διοίκηση"

Γελάνε μαζί σας μέχρι και τα πράσινα άλογα!!!!!!!!!!

 

[amjik]

Θα φυγη και ο βατραχος ρεεεεεεεεεεεεεε

 

[Dr Lecter]

Συγνώμη φίλοι αρειανοί που γεμίζω το θρεντ σας αλλά δεν κρατιέμαι απ το γέλια

Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο των σπόρ:  "Οι δηλώσεις του προέδρου ήταν επιλεγμένη στρατηγική, λέει η διοίκηση"

Γελάνε μαζί σας μέχρι και τα πράσινα άλογα!!!!!!!!!!

Το ποιος γελαει κ με ποιον ειναι γνωστο 2 χρονια τωρα...
Δε νομιζω να θες να συγκρινουμε Λαμπρο κ Λιλη..Α ρε καυμενοι!!Πουθεναδες ειστε σε μπαλα,μπασκετ(εκει κ αν ειστε)κ βολει..
Στην θεση σας θα ειχα κρυφτει σε καμια τρυπα απο τα τοσα χαστουκια των τελευταιων ετων..Το να χαιρεσαι που εφυγε απο τον ''γαμια'' σου ο Ντουσαν κ ο Αβρααμ ειναι το λιγοτερο αξιοθρηνητο..
υ.γ.Και μια συμβουλη..Επειδη ενισχυεται καπως η κολογρια κοιταχτε να τα βαλετε μαζι τους κ μονο(αφου εμας δεν προκειται κ φετος να μας απειλησετε)για να μην γινετε η τελευταια δυναμη της σαλονικα..
Αιντε γυφτοι κ γριες στα χαρακωματα!!!!!!

 

[thesspunter]

Το ποιος γελαει κ με ποιον ειναι γνωστο 2 χρονια τωρα...
Δε νομιζω να θες να συγκρινουμε Λαμπρο κ Λιλη..Α ρε καυμενοι!!Πουθεναδες ειστε σε μπαλα,μπασκετ(εκει κ αν ειστε)κ βολει..
Στην θεση σας θα ειχα κρυφτει σε καμια τρυπα απο τα τοσα χαστουκια των τελευταιων ετων..Το να χαιρεσαι που εφυγε απο τον ''γαμια'' σου ο Ντουσαν κ ο Αβρααμ ειναι το λιγοτερο αξιοθρηνητο..
υ.γ.Και μια συμβουλη..Επειδη ενισχυεται καπως η κολογρια κοιταχτε να τα βαλετε μαζι τους κ μονο(αφου εμας δεν προκειται κ φετος να μας απειλησετε)για να μην γινετε η τελευταια δυναμη της σαλονικα..
Αιντε γυφτοι κ γριες στα χαρακωματα!!!!!!

Αηκιουραδικιου

 

[AGNIUS]

Θα φυγη και ο βατραχος ρεεεεεεεεεεεεεε

μηπως εισαι σε διακοπες?

 

[amjik]

μηπως εισαι σε διακοπες?

Στο καραβ ι ειμαι παω φολεγανδρο 

 

[thesspunter]

Στο καραβ ι ειμαι παω φολεγανδρο 

Πρόσεξε μήν βγεις στην Τήλο

 

[AGNIUS]

Στο καραβ ι ειμαι παω φολεγανδρο 

α,ετσι εξηγειται η εγκαιρη ενημερωση...

 

Εν αρχή ην η ιδέα. Θεός στη διαδοχή ενός ημίθεου στην τότε Θεσσαλονίκη που υπήρχε μόνο ο ηρακλής, ο οποίος είχε ιδρυθεί επί τουρκοκρατίας.
Έτσι εξηγείται γιατί ονομάστηκε ΑΡΗΣ ο Σύλλογος που γεννήθηκε την σημαδιακή ημερομηνία της 25ης Μαρτίου 1914 στη Θεσσαλονίκη, λίγο μετά την απελευθέρωση, τότε που υπήρχε η ανάγκη για κάτι νέο και αγνό που να έχει γεννηθεί ελεύθερο και ασυμβίβαστο για να εκφράζει τον λαό της πόλης.
Πολεμοχαρές το όνομα, μπαρουτοκαπνισμένη η ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος στα πρώτα βήματα του νηπίου.
Να γιατί το πνεύμα των Αρειανών είναι συνυφασμένο με την μαχητικότητα και τη διαρκή επιδίωξη της νίκης και του πρώτου.
Όταν η Θεσσαλονίκη ελευθερώθηκε, το διογκούμενο κύμα των ζωντανών νέων που ήθελαν την άθληση, ο άνεμος της ελευθερίας και η εξάπλωση του ποδοσφαίρου, δημιουργούσαν ροπές με μαζικότητα και μεγάλη ένταση.
Και το 1914 μια επίλεκτη ομάδα διοικητικών παραγόντων, πήραν τη μεγάλη απόφαση.
Να ιδρύσουν ένα νέο σύλλογο που θα ικανοποιούσε τις νεανικές ανησυχίες τους και θα εκπλήρωνε τις μεγάλες φιλοδοξίες τους. Ένα σύλλογο που θα γινόταν ο πρώτος ανάμεσα στους πρώτους. Τολμηρή η σκέψη, αξιοθαύμαστη η αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, συστατικά που τα κληροδότησαν στους διαδόχους τους, ώστε ο ΑΡΗΣ από την πρώτη μέρα που είδε το φως μέχρι και σήμερα να είναι ένας μεγάλος πρωταγωνιστής στον πανελλήνιο χώρο και μερικές φορές, τις πιο σημαντικές της ιστορίας του, ο αδιαφιλονίκητα πρώτος.
Η Αγία Τριάδα, που έφτανε μέχρι τη θάλασσα και είχε στην πλάτη της το Παπάφη, ήταν μια μεγάλη, η πιο μεγάλη ίσως, αστική γειτονιά της Θεσσαλονίκη. Και όλοι την ξέρουν σαν επικράτεια, στέκι και σπίτι του ΑΡΕΩΣ. Και όμως ο ένδοξος σύλλογος δεν είδε το φως της ζωής του εκεί.
Για τους Θεσσαλονικείς της εποχής καρδιά της πόλης ήταν η Καμάρα. Εκεί όπου βασίλευε το πνεύμα της μακαριότητας, εκεί οι ανήσυχοι πρωτοπόροι θέλησαν να στήσουν την έδρα τους.
Για τους Θεσσαλονικείς η Καμάρα ήταν ο ομφαλός της γης. Αλλά υπήρχε και ένας άλλος λόγος. Εκεί ήταν το κέντρο των «αντιπάλων» και χρειαζόταν μια πρόκληση προς αυτούς. Οι νέοι είναι πάντα νέοι.

Αθλητές του AΡΗ έξω από τα γραφεία του Συλλόγου.
Τώρα έπρεπε, μετά τον τόπο και το όνομα, να διαλεχτούν τα χρώματα. Και οι νέοι δεν ξέχασαν ότι μετά τη βασιλεύουσα η Θεσσαλονίκη ήταν πάντοτε η δεύτερη πολιτεία του Βυζαντίου. Και τα χρώματα που ήταν στα εμβλήματα της διαλέχτηκαν για τον ΑΡΗ. Το κίτρινο και το μαύρο.
Αν όμως στην Καμάρα βρέθηκε ένα δωματιάκι, για την πρώτη στέγαση, έμενε το μεγάλο πρόβλημα, ένα πρόβλημα που βασάνισε χρόνια τον ΑΡΗ. Το πρόβλημα του γηπέδου.
Στου Χιρς υπήρχε ένα γήπεδο την Αλιάνς. Οι Αρειανοί κατάφεραν να αποκτήσουν δικαιώματα χρήσης. Η λύση ήταν πρόχειρη και μέσα στα χαλάσματα της καμένης Θεσσαλονίκης και τους συμμαχικούς στρατώνες οι Αρειανοί αναζητούσαν διαρκώς νέους χώρους, καλύτερους, που θα μπορούσαν να γίνουν και δικοί τους. Έτσι μετακόμισαν στο συνοικισμό Δόξας και αργότερα στον ανοιχτό χώρο Τράνσβααλ, εκεί που είναι σήμερα η συνοικία του Αγίου Φανουρίου.
Η μικρή ομάδα άρχισε να διογκώνεται. Και όσοι στην αρχή την πήραν αψήφιστα, μπήκαν γρήγορα σε σκέψεις.
Στον πρώτο αγώνα που έγινε με τον Ηρακλή ο ΑΡΗΣ νίκησε με ένα γκολ του Σαλούστο που ήταν παράλληλα και παίκτης, όπως όλοι σχεδόν οι ιδρυτές.
Και ο ΑΡΗΣ μεγάλωνε. Μεγάλωνε και ο αριθμός των οπαδών του, μεγάλωναν και οι επιδιώξεις του.
Επίσημη δραστηριότητα φυσικά δεν μπορούσε να υπάρχει στα χρόνια εκείνα που όλοι φορούσαν το χακί, τα χρόνια των ατέλειωτων πολέμων. Δεν υπήρχαν πρωταθλήματα, δεν υπήρχαν γενικά αγώνες. Υπήρχε όμως η ζωή του συλλόγου που τραβούσε το δρόμο της και που περίμενε την επιστροφή της ζωής στους κανονικούς ρυθμούς για να δράσει.
Το 1919 και το 1921 γίνονται δύο σημαντικά βήματα.
Μεταξύ των οδών Παπάφη και Λεωφόρο Στρατού υπήρχε ο σύλλογος Αστραπή. Πιο ζωηρός της παίκτης ήταν ο Κώστας Βικελίδης.
Μια μέρα παίρνει την ομάδα στην πλάτη του και την κουβαλά στον ΑΡΗ. Όχι πολύ μακριά στην οδό Κιλκισίου, έδρευε μια άλλη ομάδα. Ο Κεραυνός με γραμματέα τον Σταύρο Ζώκο, που ενσωματώνεται στον ΑΡΗ.
Μ' αυτό τον τρόπο οι Αρειανοί γίνονται κυρίαρχοι σε μια περιοχή που αρχίζει από το Σώμα Στρατού και τελειώνει στην 25η Μαρτίου, από τη σημερινή Παπαναστασίου μέχρι τη θάλασσα. Αυτός είναι ο λόγος που όλοι συνδέουν τόσο πολύ τον ΑΡΗ με την Αγία Τριάδα, που ήταν το επίκεντρο αυτής της περιοχής.
Αυτονόητο είναι ότι οι πιο μαχητικοί Αρειανοί είχαν τριπλή ιδιότητα. Ήταν ποδοσφαιριστές, μέλη και διοικούντες και τα προβλήματα τα οικονομικά τα έλυναν βάζοντας το χέρι στην τσέπη τους.
Αλλά η αίγλη άρχισε να φέρνει οπαδούς και αυτοί να προσφέρουν τη βοήθειά τους.
Ιστορικά θα μείνουν τα πρώτα στέκια που χρησιμοποιήθηκαν για αποδυτήρια και γραφεία. Δύο συνεχόμενα πλινθόκτιστα δωμάτια στη Δόξα ήταν τα πρώτα. Αργότερα στου Χιρς, πίσω από τη Βίλα Ίντα. Κατόπιν πίσω από το ιταλικό μονοπώλιο γίνεται ο διαμοιρασμός μιας άνετης κατοικίας με Άγγλους στρατιώτες και τη σοσιαλιστική νεολαία. Τέλος, το σπίτι του Κυδωνάκη στην οδό Μισραχή (Φλέμινγκ).
Μ' αυτή την υποδομή και μ' αυτό το πνεύμα της μάχης, της περηφάνιας και του πιστεύω στην ανωτερότητα ο ΑΡΗΣ άρχισε τη δεύτερη φάση της ζωής του, αμέσως μετά τη μικρασιατική καταστροφή, με μια νέα μάζα οπαδών, τους Σμυρνιούς που κατά ένα περίεργο τρόπο, τον διάλεξαν για είδωλό τους.

Αγιασμός
του Γηπέδου Χαριλάου
Έτσι, λοιπόν, βρέθηκε ο ΑΡΗΣ πανέτοιμος στις παραμονές του πρώτου επίσημου πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης. Και φυσικά το κατέκτησε.
Όπως κατέκτησε και το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε πέντε χρόνια αργότερα.
Και ανεβαίνοντας τα σκαλιά των επιτυχιών, βαφτίστηκε απ' όλους τους Έλληνες «κίτρινη θύελλα» το 1932. Χρονιά που πέτυχε ένα θρίαμβο ανεπανάληπτο για ελληνική ομάδα.
Ουσιαστικά η τριετία 1930 - 1933 ήταν η ανάδοχος. Με την ακτινοβολία όχι απλώς του μεγάλου, αλλά και του αναμφισβήτητα πρώτου, ο ΑΡΗΣ, διογκώνεται και αγκαλιάζει όλες τις εκδηλώσεις του αθλητισμού. Φέρνει στη Θεσσαλονίκη τα πανελλήνια πρωταθλήματα πόλο και μπάσκετ, ενώ στο στίβο δημιουργεί πρωταθλητές σαν τον Νούκα, τον Λεονταρίδη, τον Ματθαίου, τον Νάσιουτζικ, τον Παπαβασιλείου και άλλους.
Γι' αυτό η ιστορία του δεν είναι άλλη μια επάλληλη τοποθέτηση χρονολογιών. Είναι η εκμυστήρευση μιας ζωής που λάμπει, ενός θαύματος που το κατόρθωσαν ως αθλητές, ως παράγοντες, ως οπαδοί και φίλοι, άνθρωποι που είχαν ένα κοινό πιστεύω. Τον κιτρινόμαυρο θεό του πολέμου.
Και αυτή η πίστη είναι που τον κράτησε όρθιο και όταν ήρθαν μέρες χαλεπές, και όταν μερικές φορές τα διοικητικά ηνία δεν κρατήθηκαν από χέρια τόσο στιβαρά όσο έπρεπε.
Και ένας τομέας στον οποίο ο σύλλογος αδικήθηκε αλλά και στον οποίο έγιναν λάθη, είναι του γηπέδου του. Πολλές χρονιές άστεγος, όταν έχασε το γήπεδο της Λεωφόρου Στρατού, στο οποίο είχε εγκατασταθεί από το 1926 μέχρι το 1939, κατόρθωσε να επιβιώσει παρ' όλο που αγωνιζόταν - και όταν θεωρητικά ήταν γηπεδούχος - σε ξένα γήπεδα.

Eντευκτήρια Α.Σ. ΑΡΗ
επί της Βασ. Όλγας
Ο ΑΡΗΣ έκλεισε 90 χρόνια ζωής (και συνεχίζει), για την οποία οι οπαδοί του πρέπει να είναι περήφανοι. Και δεν θα πρέπει να ξεχνούν ποτέ ότι είναι οι συνεχιστές της δράσης μιας χούφτας ανθρώπων που οραματίστηκαν ένα μεγάλο ΑΡΗ και τον έφτιαξαν. Ότι δεν πρέπει ποτέ να φανούν υποδεέστεροι των πρώτων.
Η διαδοχή είναι ένας νόμος της φύσης. Η καλή διαδοχή είναι ο νόμος της επιβίωσης.
Και ο ΑΡΗΣ δεν θα πρέπει να ζει απλώς μόνο. Πρέπει να ζει και να βασιλεύει.
Ας μην το ξεχνούν ποτέ και ας είναι περήφανοι που είναι Αρειανοί..

 

Χρώμα κιτρινόμαυρο - Χρώμα Βυζαντίου!

Οι ιδρυτές του ΑΡΗ δεν χρειάστηκε να το σκεφτούν και πολύ, στο θέμα της επιλογής των χρωμάτων της ομάδας. Άλλωστε μιλάμε για το 1914, μια περίοδο όπου η Ελλάδα έδινε τον έναν πόλεμο πίσω από τον άλλο και η εθνική έξαρση κορυφώνονταν.

Το όνειρο των απανταχού Ελλήνων για εκπλήρωση των εθνικών πόθων και στόχων και η εκπλήρωση του οράματος της Μεγάλης Ιδέας για ανασύσταση της Θρυλικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας - η Μεγάλη Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών - δεν άφηνε ασυγκίνητους τους νεαρούς Αρειανούς.

Τα κιτρινόμαυρα χρώματα του Βυζαντίου!

Βέβαια, λίγα χρόνια αργότερα (9 Αυγούστου 1925), ο νεοσύστατος "συμπολίτης" παοκ θα θελήσει να τα κάνει δικά του. Το 5-2 όμως, υπέρ του ΑΡΗ - μέσα σε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα - στον αναμεταξύ τους αγώνα, θα είναι η "ταφόπλακα" και θα κατοχυρώσει οριστικά και αμετάκλητα τα κιτρινόμαυρα χρώματα στο "ΘΕΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ"!

Στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ο παοκ είχε το αρχικό του όνομα, δηλαδή, Ένωση Κωνσταντινουπολιτών και για την... ιστορία προηγήθηκε 0-2 στις αρχές του α΄ ημιχρόνου. Ο ΑΡΗΣ επανέφερε τις ισορροπίες με τη λήξη του 45λεπτου (2-2) και με μορφή... χιονοστιβάδας "κονιορτοποίησε" τον αντίπαλο στο β΄ ημίχρονο (άλλα 3 γκολ). Τα 11 λεβεντόπαιδα που φόρεσαν και τίμησαν την κίτρινη φανέλα ήταν οι: Κοτρότσης, Νακόπουλος, Οπλοποιός, Γιακουμής, Κώστας Βικελίδης, Ηλιάδης, Μπαρίτας, Αγοραστός, Ιωαννίδης, Αγγελάκης, Βλαχόπουλος.

 

Το έμβλημα του "Θεού του Πολέμου"

Σε ορισμένου είδους ιστορικές αναδρομές τα γεγονότα είναι περίπλοκα και οι εκδοχές ποικιλόμορφες.

Η πρώτη εκδοχή αναφέρει ότι το άγαλμα του "θεού του πολέμου" που φυλάσσεται στο Λούβρο της Γαλλίας, ενέπνευσε τους παράγοντες του Αρη και το οραματίστηκαν ως έμβλημα του συλλόγου.


Η δεύτερη εκδοχή παρουσιάζει ως κεντρικό πρωταγωνιστή τον μυθικό Κώστα Βικελίδη, επί σειρά ετών ποδοσφαιριστή και προπονητή των "κιτρίνων", καθώς και προέδρου της ομάδας στη διετία 1967 - 1969.

Στο συγκεκριμένο διάστημα της διοικητικής του σταδιοδρομίας, περνούσε σε καθημερινή βάση μαζί με τον θρυλικό Αρειανό Μάκη Νάτση από ένα κατάστημα με αντίκες, το οποίο και βρισκόταν στη γωνία των οδών Παύλου Μελά και Εγνατίας. Στη βιτρίνα του καταστήματος, σε περίοπτη θέση, ήταν το άγαλμα, ο Θεός του πολέμου ΑΡΗΣ αναπαυόμενος. Κόστιζε 6.000 δραχμές, ποσό υπερβολικά μεγάλο για τα δεδομένα της εποχής. Ο υπεύθυνος του καταστήματος, διαπιστώνοντας την έντονη διάθεση του Κώστα Βικελίδη να αγοράσει το άγαλμα για λογαριασμό του ΑΡΗ, το υπερτιμολόγησε, πουλώντας το με το... ασύλληπτο ποσό των 20.000 δραχμών. Η διοίκηση του ΑΡΗ δεν μπόρεσε μόνη της να κάνει την οικονομική υπέρβαση στην περίπτωση αυτή της "μαύρης" αγοράς. Έδωσε 6.000 δραχμές στον καταστηματάρχη, ενώ για τις υπόλοιπες 14.000 δραχμές ανέλαβε τη χρηματοδότηση ο πιο εύπορος σύμβουλος του συλλόγου, με προσωπικές του δαπάνες, ο Γιώργος Δημητρίου.

 

Το νέο Σήμα

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 η γενική συνέλευση των μελών του συλλόγου αποφάσιζε την επιλογή του συγκεκριμένου εμβλήματος και την αντικατάσταση του παλιού.

Το περίφημο έμβλημα "ΑΣΘ ΑΡΗΣ" περνούσε στην ιστορία.

 

[thesspunter]

Ρε συ warhol... γκετελάιφ

 

Ρε συ warhol... γκετελάιφ

ποσταρα την ιστορια του ΑΡΗ,στο θρεντ του οποιου γραφουμε!το προβλημα σου ποιο ειναι?

 

το αγαλμα του θεου του πολεμου,στο μουσειο του λουβρου 

 

ας πιασουμε την γυμναστικη και τις κωλοτουμπες........

 

[thesspunter]

ποσταρα την ιστορια του ΑΡΗ,στο θρεντ του οποιου γραφουμε!το προβλημα σου ποιο ειναι?

Οκ, συμφωνώ

Μόνο που 2 ποστ μετά έβαλες φωτογραφία για τον ΠΑΟΚ

Ποιοι είναι οι κωλοτούμπες φαίνεται...

 

Οκ, συμφωνώ

Μόνο που 2 ποστ μετά έβαλες φωτογραφία για τον ΠΑΟΚ

Ποιοι είναι οι κωλοτούμπες φαίνεται...

ποσταρω οποιες φωτογραφιες θελω,στο θρεντ του ΑΡΗ!οπως εγω δεν σου λεω τι να ποσταρετε στο δικο σας θρεντ,ετσι και εσυ μην δινεις οδηγιες τι θα γραφουμε εδω μεσα!και η φωτογραφια ειναι απαντηση στα σχολια σας περι κωλοτουμπας του σκορδα!

 

συνεχεια στην γυμναστικη.....