ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ – Υποκρισία
Με τρελαίνει το φιλικό, συμπονετικό χτύπημα στην πλάτη. Με αρρωσταίνουν τα κροκοδείλια δάκρια και οι αυτόκλητοι σωτήρες. Όλοι την δουλειά τους κάνουν, τα συμφέροντά τους εξυπηρετούν και στην πραγματικότητα, αδιαφορούν για το τι αφήνουν πίσω τους. Αν ένα πιτσιρίκι έκλαιγε, αν κάποιος που έγραψε χιλιόμετρα για να έρθει και να παρακολουθήσει έναν αγώνα έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι, αν κάποιες επενδύσεις πηγαίνουν στον βρόντο. Γέμισε ο τόπος υποκριτές. Πολλούς υποκριτές. Και η υποκρισία αυτή, σφίγγει σαν θηλιά γύρω από τον λαιμό μας.
Τα βλέπω στην πολιτική ζωή του τόπου. «Παραλάβαμε καμένη γη» λέει ο ένας για τον άλλον. Δεν βλέπουν που στην πραγματικότητα οι ίδιοι, σε πράσινο και μπλε φόντο, μας έχουν πνίξει στα σκάνδαλα και έχουν καταχρεώσει την Ελλάδα. Όλοι παλεύουν για το καλό του πολίτη. Όλοι μοχθούν για ένα καλύτερο αύριο. Όλοι ενδιαφέρονται για το πορτοφόλι μας. Και όλοι τους δίνουν ρεσιτάλ υποκριτικής, που ακόμη και στην σχολή του Κάρολου Κουν θα ζήλευαν.
Τα βλέπω στον αθλητισμό. Συνέφαγαν με τον Πλατινί οι Μαρινάκης και Πατέρας και αποφάσισαν να παίξουν το πρωτάθλημα στα ίσια. Τι σημαίνει ίσια; Πράσινοι και κόκκινοι σφάζουνε τους πάντες και τα πάντα και μεταξύ τους, κάνουν fair play. «Μεταξύ κατεργαρέων, ειλικρίνεια» λέει ο λαός και δεν έχει άδικο. Και βγαίνει ο Μαρινάκης και κάνει δηλώσεις για την σφαγή. Λες και ο Αρειανός τρώει κουτόχορτο. Λες και δεν ξέρουμε ότι ο Μαρινάκης θα ήθελε πολύ να περάσει από το Κλεάνθης Βικελίδης, με ένα ανάλογο «πετσί» πέναλτι. Λες και αν το κέρδιζε παίκτης του Ολυμπιακού, θα πέταγε την μπάλα έξω.
Αλλά και στον πολυμετοχικό; Ντροπή ρε μάγκες. Ντροπή. Τόσα εκατομμύρια και τόση υποκρισία; Ο Πατέρας θέλησε σε όλους να υπενθυμίσει ότι επέστρεψε στην προεδρία, αδιαφορώντας για το αν στην εγχείρηση δεν χρησιμοποιήθηκε αναισθητικό. Ο Νιόμπλιας; Πριν καν του πει κάτι οποιοσδήποτε στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα, μίλησε για δικαιότατη και καθαρότατη νίκη ενός πολύ ανώτερου αντιπάλου. Λες και βλέπαμε άλλο παιχνίδι εμείς. Και τα έχωσε και στον… Δαλούκα, επειδή έδινε συνέχεια φάουλ που δεν υπήρχαν για να κλείσει την ομάδα του στα καρέ της. Και κερατάς και δαρμένος δηλαδή.
Αλλά και αυτός ο Βύντρας, πως το είπε το παλικάρι; «Νομίζω ότι αισθάνθηκα μια επαφή κι έχασα την ισορροπία μου. Θέλω να το δω στην τηλεόραση, γιατί νομίζω πως έχει γίνει μία επαφή με το σώμα». Άστο ρε Λουκά να πάει στο διάολο. Στο όνομα της φανέλας με το εθνόσημο που φοράς, παραδέξου ότι ζήλεψες την γλώσσα του… ιδρυτή της βουτιάς (ένας είναι ο Στέλιος Γιαννακόπουλος) και απλά, επέλεξες την ποδοσφαιρική απατεωνιά που πολλοί πριν από σένα ζήλεψαν.
Το έχουμε μάθει καλά το έργο. Οι εφημερίδες που πρόσκεινται τυφλά στα κόκκινα ή τα πράσινα συμφέροντα, θα κάνουν… πάρτι. Οι μεν θα βγάλουν βόλτα τις μαϊμούδες, θα αφήνουν υπονοούμενα για τον Κόντη και θα κάνουν λόγο για «κάθαρση» στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οι δε θα θυμίσουν την παντοκρατορία – και πολυσφαγία – της εποχής Κόκκαλη, θα βγάλουν στο πρωτοσέλιδό τους τον Γκαγκάτση (Βασιλάκη, άντε βρε, καλορίζικος και εις ανώτερα) και θα πουν «κοίτα ποιος μιλάει». Τώρα, ποιος νοιάζεται για το αν το… αίμα τρέχει ακόμη ποτάμι στο Κλεάνθης Βικελίδης, μην το ρωτήσετε.
Υποκρισία, υποκρισία, υποκρισία. Σε πράσινο ή κόκκινο φόντο, με περιτύλιγμα ή χωρίς, στην πολιτική ή τον αθλητισμό, οι ίδιοι υπόνομοι ανοίγουν και αναδύεται από μέσα τους η μπόχα της αδικίας και του νόμου του ισχυρού. Κανένας δεν θέλει πραγματικά καθαρό πρωτάθλημα. Κανένας δεν θέλει πραγματική ισοτιμία. Κανένας δεν νοιάζεται για τον απλό φίλαθλο, ανεξαρτήτου ομάδας, που θα φύγει από το γήπεδο γεμάτος οργή και αηδία.
Εμείς σαν ΑΡΗΣ, έχουμε διαλέξει έναν δύσκολο και ανηφορικό δρόμο. Η Λέσχη Φίλων Άρη δεν είναι ένα απλό στοίχημα που πρέπει να το κερδίσουμε. Η ΛΦΑ είναι ο λόγος ύπαρξης του Συλλόγου. Προσέξτε, όχι της ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Του Συλλόγου ολόκληρου. Αν τα 6 και κάτι χιλιάδες μέλη, ως το τέλος του χρόνου, γίνουν 36 χιλιάδες, τότε το παραμύθι θα τελειώσει χωρίς δράκους, πρίγκιπες, μητέρες και… Πατέρες. Αν η ΛΦΑ γιγαντωθεί, αν ο Αρειανός καταλάβει πιο είναι το συμφέρον της ομάδας του, τότε το απόστημα θα σπάσει από μόνο του. Γιατί η Λέσχη θα είναι μια επανάσταση, που θα συμπαρασύρει πολλούς στο διάβα της και θα δώσει ένα καίριο χτύπημα στην υποκρισία.
Υ.Γ. : Κύρο Βασσάρα. Αν αγαπάς πραγματικά τον κουμπάρο σου, πάρε του την σφυρίχτρα δια παντός. Και αν ποτέ αγάπησες την διαιτησία, όπως υποστηρίζεις παθιασμένα, παραιτήσου. Απέτυχες οικτρά και είναι η τελευταία γενναία πράξη που σου απομένει να κάνεις, για να τιμήσεις το όνομα που κουβαλάς..