Με φιλαράκι πάμε πριν κάτι χρόνια σε γνωστό στριπτιτζάδικο στη Συγγρού. Μπαίνουμε μέσα και πριν κάτοσυμε πίναμε ένα ποτάκι στα όρθια. Γινόταν πανικός θυμάμαι..
Και τσουπ σκάει πρώτη μια στριπτιτζού για το γνωστό ψηστήρι...
Και έτσι όπως περίμενα να μιλήσει ο φίλος μου -γιατί βαριέμαι τα πολλά πολλά χωρίς νόημα - τον ακούω που λέει :
-Επ τι κάνεις εδώ?
-Δουλεύω εδώ..
-Ααα, όλα καλά? Τι γίνεται?
-Μια χαρά..εσύ?
-Καλά και εγώ. Θα κανονίσω να πάρω τον τάδε να βρεθούμε πάλι.
Η στριπτιτζού ήταν η γυναίκα ενός φίλου του. Παντρεμένοι.
Ο άντρας της το γνώριζε τελικά. Αλλά και με τον φίλο μου κάνανε σα να μην τρέχει τίποτα.
Εν τω μεταξύ τον είχα φάει.. "Ρε μαλάκα θα την πάρω για χορό, καύλωσα τώρα με την φάση" και μου έλεγε "ξεκόλλα ρε είναι μαλακία".
"Τι μαλακία είναι ρε μαλάκα? Μα αν δεν την πάρω για χορό θα την πάρει το άλλο μισό μαγαζί. Το ίδιο είναι"
Ο φίλος μου: "Όχι ρε είναι μαλακία ξέρω τον άντρα της είμαστε φίλοι"
"Ε πάρτην εσύ ρε μαλάκα τότε, γαμάει η φάση. Στο κάτω κάτω λεφτά της δίνεις"
Ανένδοτος ο μαλάκας και δε με άφησε να την πάρω και εγώ.