Εντάξει,ο αποθανών δεδικαίωται και λοιπές φιλολογικές παπαριές αλλά μου φαίνεται ξεχνάμε τα πολλά περίεργα και ύποπτα περί των οικονομικών δοσοληψιών του μακαρίτη.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τη ζωή του το παρακάτω:
όπου σε κάποιο σημείο του γράφονται τα εξής για τα οικονομικά του και λοιπά σχετικά-σπίτια στο Παρίσι,αρχαιολογικές συλλογές,πάρε-δώσε με Ζήμενς,λογαριασμός στη Μayo.
Το αινιγματικό «πόθεν έσχες»
«Είπεν ο κ. Πιστολάκης ότι ενώ εγώ εισήλθον εις την πολιτικήν πτωχός συγκέντρωσα και έχω τεράστιαν περιουσίαν. Τ
ούτο, κ. βουλευταί, με θίγει ως δημόσιον άνδρα και με αναγκάζει να καταφύγω στα δικαστήρια» (από την εφημερίδα «Ελευθερία», 14 Φεβρουαρίου 1957).
Από τα πρώτα χρόνια της κοινοβουλευτικής ζωής του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα κατηγορηθεί εμμέσως πλην σαφώς για φιλοχρηματία, ομιχλώδεις συναλλαγές με συμφέροντα και πλουτισμό μέσω της πολιτικής.
Ενδεικτική η απόρρητη επιστολή της 1ης Μαΐου 1979 του βρετανού πρέσβη Σάδερλαντ προς τα κεντρικά γραφεία του Foreign Office στο Λονδίνο:
«Το σημαντικότερο πρόβλημα του Μητσοτάκη είναι ότι σε μια χώρα όπου οι προσωπικότητες και η προσωπική φήμη παίζουν πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο, το όνομά του ακούγεται συχνά σε ιστορίες δωροληψίας και διαφθοράς.
Προσωπικά, πιστεύω ότι πρόκειται για επιθέσεις από πολιτικούς του εχθρούς που φθονούν τη θέση του, όμως η λάσπη κολλάει και ίσως να υπάρχει κάποιο ποσοστό αλήθειας σε αυτές τις φήμες».
«Υπάρχει ένα κενό γύρω από τον Μητσοτάκη, το οποίο ο ίδιος δεν το έχει αναπληρώσει» λέει ο κ. Σωμερίτης.
«Είναι, για να το πω με τα λόγια της εποχής, το “πόθεν έσχες”.
Σε μια βιογραφία του περιγράφει πώς πρωτόφτασε στην Αθήνα πρωτοεκλεγμένος βουλευτής των Φιλελελευθέρων με τρύπιο παντελόνι. Η αλήθεια είναι ότι η Μαρίκα είχε περιουσία.
Μια φορά είχα ρωτήσει τον Μητσοτάκη πώς τα βγάζει πέρα στο Παρίσι. Ηταν τεράστια τα έξοδα:
δύο διαμερίσματα ενωμένα, το αυτοκίνητο, πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία για τα παιδιά, η γερμανίδα νταντά, τα πεθερικά του που έμειναν για καιρό, ταξίδια, συνεχώς από την Ελλάδα φιλοξενούμενοι.
Μου είπε:
“Μα γι’ αυτό πηγαίνω κάθε τόσο στο Λονδίνο.Είμαι δικηγόρος, αυτή είναι η δουλειά μου, και με εμπιστεύονται μεγάλοι καραβοκύρηδες για να κάνω “συμβιβασμούς”».
O ίδιος θα αποκρούσει με περισσή δριμύτητα τις οικονομικές ατασθαλίες που του καταλογίζουν αναφορικά με το διαμέρισμα στο Παρίσι και το οικόπεδο στη Σαβοΐα, το κτήμα των 6.666 τ.μ. της Αλοννήσου (τo 1984 ο ίδιος αποκαλεί το δημοσίευμα στο «Ποντίκι» «μεθοδευμένη προσπάθεια αντιπερισπασμού για την υπόθεση του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα»), την αρχαιολογική συλλογή, τη σχέση του με τη λιβεριανή εταιρεία Mayo (όταν το 1989 καταγγέλθηκε ότι πήρε από αυτή 2,5 εκατομμύρια δολάρια για τις προεκλογικές ανάγκες του κόμματός του), τις «οικοσυσκευές» Siemens κ.ο.κ.
Η αγάπη του για την καλή ζωή θεωρείται, πάντως, αδιαμφισβήτητη.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας (1990) τίθενται στη διάθεσή του ιδιωτικά αεροσκάφη γνωστών εφοπλιστών, παρά τις αντίθετες υποδείξεις του επικοινωνιακού επιτελείου του.
«Είχε προκύψει ένα θέμα και με τον τεράστιο λογαριασμό νερού του Μητσοτάκη,σε περίοδο μάλιστα λειψυδρίας, που οφειλόταν στην πισίνα στο σπίτι της Γλυφάδας» θυμάται ο κ. Κύρτσος.
«Με φώναξε πρωί πρωί με άλλους δύο επικοινωνιολόγους.
Συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να λυθεί το θέμα και βγάλαμε μια ωραία ανακοίνωση ότι καταλαβαίνουμε τον προβληματισμό του κόσμου, ότι όλα αυτά βέβαια συνέβησαν γιατί η κυρία Μητσοτάκη, που είχε προβλήματα υγείας, είχε ανάγκη την πισίνα, αλλά εν πάση περιπτώσει η οικογένεια του πρωθυπουργού σάς διαβεβαιώνει ότι η πισίνα αποτελεί παρελθόν!
Φύγαμε ικανοποιημένοι και το μεσημέρι ακούσαμε στο ραδιόφωνο ότι ο Μητσοτάκης θα κρατούσε την πισίνα»."
