Μιας και λόγο καραντίνας μας έχει απομείνει μόνο το σου σου εδώ θα παραθέσω μια εμπειρία/ιστορία. Δεν γράφω σχεδόν ποτέ αλλά παρακολουθώ με προσήλωση εδώ και αρκετούς μήνες το forum.
Κάπου εδώ να πω ότι έχω εμπειρία από κωλομπαρα , στριπτιτζαδικα και μπουρδέλα αλλά από callgirl καμία. Οπότε αφού ξεκαθάρισα αυτά έχουμε και λέμε.
Η ιστορία λοιπόν ξεκινάει καπου τον Ιούνιο όπου και ανακαλύπτω το κανεσεξ.Και πέφτω που αλλού.. Στις αγγελίες της "κυρίας" Σουλας.
Όντας τέρμα άπειρος και πρωτάρης και έχοντας ένα μεγάλο αποθυμενο με γεματουλες μεγαλοκοπέλες (είμαι 25 και πάντα είχα φαντασίωση μια μιλφαρα) άρχισα να φλερτάρω έντονα με την ιδέα να δοκιμάσω.
Οι αναφορές εδώ με δίχασαν καθώς κάποιοι κάναν λόγο για γεροτράβελο και άλλοι για παλιά κυρία στο κουρμπετι πολύ έμπειρη.Ομως ο φόβος του άγνωστου με κρατούσε πίσω.
Ένα πρωί λοιπόν ξυπνάω και με λούζει κρύος ιδρώτας...Λίγο οι καβλες , λίγο η φαντασία μου , λίγο οι αγγελίες της που έπεφταν βροχή υπέκυψα. Και έριξα το πρώτο τηλεφώνημα..
Η φωνή της άκρως αισθησιακή , με έκανε να ξεχάσω όποιον ενδοιασμό είχα (που να ήξερα).Κάνω λοιπόν ένα ντουζ παίρνω και ένα αξιόλογο ποσό μαζί μου και φεύγω ΘΟΛΩΜΕΝΟΣ. Φτάνω κάπου στην Εγνατία μετά την Αριστοτέλους όπου και μου είχε πει να πάω και να την καλέσω ξανά όταν φτάσω πράγμα και που έκανα.
Όταν την πήρα από εκεί μου είπε μια οδό αρκετά πιο πάνω (σχετικά κοντά στο μπιτ μπαζαρ για όποιον ξέρει).Μετα από λιγο βρίσκω την οδό και την πολυκατοικία.Εκεί παθαίνω και το πρώτο σοκ... Βλέπω μια οικοδομή λες και βγήκε από βίντεο κλιπ των Prodigy την δεκαετία του 90. Άθλια, ετοιμόρροπη ,χωρίς κανένα ίχνος ζωής , φώτα και ασανσέρ δεν λειτουργούσαν και η πόρτα μόνιμα ανοιχτή.Εκει λόγο της απειρίας που με διακατέχει και του ότι πολλά ακούμε να γίνονται γύρω μας τα τελευταία χρόνια το μυαλό μου αρχίζει και κάνει περίεργες σκέψεις και ο φόβος να με διακατέχει. Κάπου εκεί λοιπον με παίρνει τηλέφωνο η κυρά Σούλα να με ρωτήσει που είμαι(καθώς της είχα πει ότι είμαι από κάτω εδώ και 10 λεπτά).Λεω από μέσα μου μια απόφαση είναι ,όλα στο μυαλό σου είναι ηρέμησε ,παίρνω μια βαθιά ανάσα και με την ψωλή στα σκέλια ξεκινάω να ανεβαίνω τα σκαλιά.Μετα από 2-3 λεπτά αφού εμένε και στον 5ο όροφο φτάνω. Χτυπάω κουδούνι , ανοίγει η πόρτα και εκεί είναι που τα παθαίνω ΟΛΑ....
Αντι για την πρόστυχη μπαμπατσικη 45αρα που περίμενα να δω βλέπω ένα πράγμα άγνωστου φίλου και κιλών. Πραγματικά μέχρι σήμερα δεν ξέρω αν ήταν τραβελι ή απλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ άσχημη και απεριποιητη. Δεν προλαβαίνω να αρθρώσω λέξη με παίρνει από το χέρι και με χώνει σε μια κρεβατοκάμαρα μέσα στο διαμέρισμα (μου έδωσε την αίσθηση ότι δεν ήθελε να δω το υπόλοιπο σπίτι γιατί ήταν και άλλο άτομο εκεί)
Κλείνει την πόρτα βιαστικά και με ρωτάει τι θέλω να κάνουμε. Εγώ έχω τρομοκρατηθεί και δεν ξέρω τι να πω. Με μισά λόγια τις λέω ότι τελικά μετάνιωσα , δεν θέλω να κάνω κάτι και ότι θέλω να φύγω. Αφού πρώτα με ρωτάει 3-4 φορές ποιος είναι ο λόγος που δεν θέλω και αφού της απαντάω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος απλά δεν νιώθω πολύ καλά και θέλω να φύγω νευριάζει και αρχίζει να μου φωνάζει ότι αυτή ακύρωσε δύο ραντεβού για εμένα και ότι χάνει λεφτά εξαετίας μου. Μου είπε ότι είτε πηδήξω είτε όχι πρέπει να της δώσω 20 ευρώ για το ραντεβού που ακύρωσε.
Ξέρω ότι πολλοί θα με κραξετε και θα έχετε δίκιο όμως ξαναλέω ότι δεν είχα καμία εμπειρία πάνω στο θέμα, τέρμα ψάρακας και το μυαλό μου είχε πλέον ξεφύγει. Οπότε ο δέχτηκα και της τα έδωσα προκειμένου να εξαφανιστω από κει μέσα.Μολις τα παίρνει μου ανοίγει την πόρτα και μου λέει για τελευταία φορά." Σίγουρα δεν θέλεις να ρίξεις ένα πουτσο ?" Της απαντάω σε έντονο πλέον ύφος (γιατί με είχε ζαλίσει) "ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.ΤΟΣΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΕΙΝΑΙ ?Και μου λέει "Άμα παίρνεις ναρκωτικά όχι" κλείνοντας μου την πόρτα στα μούτρα.
Κατεβηκα τα σκαλιά δέκα δέκα οσαν τον Κεντέρη. Η ανακούφιση ήταν τεράστια.Από την μια γιατί γλίτωσα από αυτό το πλάσμα ότι κι αν ήταν και από την άλλη γιατί ένιωθα ότι ξέφυγα από κάτι που πιθανότατα ήταν μέσα στο μυαλό μου.
Απο τότε δεν έχω ξαναπάει σε κοπέλα με δικό της χώρο και αν ξαναπάω θα φροντίσω να είναι 100% επιβεβαιωμένη από εδω.
Ξερω ότι πολλοί θα κραξετε, θα με πείτε χεστη , ότι δεν έπρεπε να δώσω το 20ρικο και θα έχετε απόλυτο δίκιο.Απλα ξαναλέω ότι δεν έχω καμία εμπειρία.Αυτη ήταν η ιστορία μου.Συγνωμη για το τεράστιο κείμενο και καλή λευτεριά!!