Να σου απαντήσω, γιατί εγώ απαντάω όταν με ρωτάνε πράματα:
πώς, με βάση τον πίνακα που παρεθεσες, το χρέος διπλασιάστηκε στα 15 χρόνια του ευρώ;
Διπλασιάστηκε γιατί συνεχίζουμε να δανειζόμαστε. Τι σου φαίνεται περίεργο?
Πώς δλδ μεσα σε 15 χρόνια συσωρευτηκε τόσο χρέος, όσο στα προηγούμενα 150 χρόνια, που ειχαν μεσολαβησει 2 παγκοσμιοι πόλεμοι, δυο βαλκανικοί, 2 ελληνοτουρκικοί πόλεμοι και 5 εθνικές καταστροφές: Μ. Ασία, Κατοχη, Εμφύλιος, Χούντα, Κύπρος
Ίδια απάντηση με πριν. 150 χρόνια δε δανειστήκαμε τόσα όσα τα τελευταία 15.
γιατί ο Γιωργακης μας εβαλε στα μνημόνια με 290 δις χρεος και τωρα μετα απο τοσα χρονια και μνημονια το χρεος ειναι στα 350 δις κι η χωρα ξεπουλαει τα ασημικα της!
Πάλι η ίδια απάντηση. Συνεχίζουμε να δανειζόμαστε.
γιατι η ανεργια απο 10% επι δραχμής ειναι στο 25-30% επι ευρω + το νεο κυμα μεταναστευσης
Γιατί επιχειρήσεις κλείνουν (η οικονομική δραστηριότητα πέφτει) και απολύουν κόσμο. "Ύφεση" λέγεται αυτό, αν δεν το ξέρεις. Αλλά είναι άσχετο με τη δραχμή και το ευρώ. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι "φταίνε τα κινητά τηλέφωνα". Συμπτωματικά, πριν από το 1999 δεν είχαμε (τόσα) κινητά όσα σήμερα, επομένως αυτά φταίνε που αυξήθηκε η ανεργία.
Και η ανεργία (μαλάκα μου) τη δεκαετία του 50 και του 60 (που ο κόσμος μετανάστευε μαζικά στη Γερμανία και την Αυστραλία), επί δραχμής εκδηλώθηκε. Τότε τι έφταιγε?
πώς μια χωρα με οικονομια υπό ελευθερη πτώση και μη βιώσιμο χρέος θα μπορεσει να οθοποδήσει ποτέ, παραμένοντας στο σκληρο ξενο νόμισμα και συνεχιζοντας να πληρωνει το χρεος.
Η απάντηση εδώ είναι ότι ΔΕΝ θα ορθοποδήσει. Αλλά αυτό δεν έχει σχέση με "το σκληρό νόμισμα". Έχει σχέση με την παραγωγή (και κατ' επέκταση με την παραγωγικότητα) της. Αυτές πρέπει να φτιάξεις, και όχι να αλλάξεις νόμισμα.
Συνεχίζουμε να δανειζόμαστε ακολουθώντας καταστροφικές εμμονές περί ευρώ κι ΕΕ και ...θεραπείες τύπου μνημονίων.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα σχέδιο σωτηρίας. Απλά η Ελλάδα μετατρέπεται σε αποικια χρέους. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι και τα εμμισθα μνημονιακα παπαγαλάκια κραυγάζουν κατα των ΔΥ και υπερ των απολυσεων και θεωρούν ότι ο ραγιαδισμός είναι η συνταγη της επιτυχίας.
Η τελευταια σου απαντηση δειχνει οτι δεν καταλαβαινεις γρι απο οικονομία. Το κάνεις είτε από βλακεία, είτε από δόλο. Διάλεξε στρατόπεδο. Και για να καταλάβεις τι εννοώ και την αξια του εθνικου νομισματος, δες το πειραμα του Βεργκλ στην Αυστρια της ύφεσης του μεσοπολέμου.
Το «Οικονομικό Θαύμα του Βεργκλ» έλαβε χώρα κατά την παγκόσμια ύφεση του 1929, ένα θαύμα που οφείλεται στην έκδοση ενός τοπικού νομίσματος, με μορφή σε «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας». Την καινοτόμο ιδέα εισήγαγε ο τότε δήμαρχος της πόλης Μίχαελ Ούντεργκούγκενμπέργκερ (Michael Unterguggenberger), εφαρμόζοντας τις οικονομικές θεωρίες του Γερμανού οικονομολόγου Σίλβιο Γκέσελ....
...ο δήμαρχος εφάρμοσε ένα πρόγραμμα με απαραίτητα δημοτικά έργα, δίνοντας εργασία στους κατοίκους, αλλά υπό τον όρο ότι η πληρωμή τους θα γινόταν στο τοπικό νόμισμα. Τα «Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας» δεν είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό, αλλά απλώς πιστοποιούσαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα (ένα είδος Απόδειξης Παροχής Υπηρεσιών), αγνοώντας τον πληθωρισμό του Αυστριακού νομίσματος. ...
....Το πείραμα, μόλις δεκατρείς μήνες μετά, είχε πετύχει απόλυτα: η ανεργία μηδενίστηκε, ο πληθωρισμός και η εσωτερική υποτίμηση εξαλείφθηκαν, η πόλη του Βεργκλ απέκτησε τις απαραίτητες υποδομές σε κτήρια, δίκτυο ύδρευσης, ακόμη και αναδασώσεις στις γύρω περιοχές. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη που το σύστημα επεκτάθηκε σε έξι γειτονικά χωριά, ενώ τον Ιανουάριο του 1933 η πόλη του Κίρχμπυελ (Kirchbühl) υιοθετεί ένα ανάλογο τοπικό νόμισμα. Το «Θαύμα του Βεργκλ» κέντρισε το ενδιαφέρον του Γάλλου πρωθυπουργού Εντουάρ Νταλαντιέ, του οικονομολόγου Ίρβιν Φίσερ και του καθηγητή στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Κλωντ Μπουρντέ, ο οποίος σε έκθεσή του επισημαίνει με οικονομικούς όρους την επιτυχία του νέου συστήματος.....
....Στα μέσα του 1933, περί τις 170 Αυστριακές πόλεις δείχνουν ενδιαφέρον να ακολουθήσουν το παράδειγμα του δημάρχου Ούντεργκούγκενμπέργκερ, κάτι που πανικοβάλλει την Κεντρική Τράπεζα της Αυστρίας. Υπό τον φόβο της γενικότερης επέκτασης του συστήματος, την 1η Σεπτεμβρίου 1933, δια νόμου απαγορεύεται η έκδοση τοπικών νομισμάτων, εφαρμόζοντας το μονοπωλιακό δικαίωμα της Κεντρικής Τράπεζας περί έκδοσης εθνικού νομίσματος, καθιστώντας έτσι τα Σελίνια του Βεργκλ παράνομα και άνευ ισχύος. Στους επόμενους μήνες η ανεργία ανέβηκε στο 30% και επικράτησε η φτώχεια και η εξαθλίωση. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, το 1938, η Αυστρία προσαρτάται στο Τρίτο Ράιχ, χωρίς την παραμικρή αντίσταση, με τον Χίτλερ να φαντάζει σε πολλούς ως οικονομικός και πολιτικός μεσσίας. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που ακολούθησε αποτελείωσε την οικονομική δυναμική της Αυστρίας και το «Θαύμα του Βεργκλ» έμεινε ως τμήμα της Ιστορίας....
