Βαρανε ασχημα οι μπαφοι με την ζεστη.
Το πρακτορολογικο παραμυθι εχει πεθανει απο το 2002.
Ως τυπικός θεολόγος γυμνασιάρχης που με έχει αποκαλέσει μια ψυχή, δεν πίνω μπάφους, μόνο λίγο λιβάνι στον εσπερινό...
Το 2002 Υπερποντικέ, έπεσαν αρκετές μάσκες...Όπως και το Δεκεμβρη άλλωστε...
Κυρίως αποδείχθηκε αυτό που ήξεραν ή έστω υποπτεύονταν όσοι δεν διακατέχονταν από σύνδρομα ενοχής προς ο,τιδήποτε αριστερό, ακόμη και ακραίο, πώς η απόσταση μεταξύ των φονιάδων της 17Ν και ενός ιδιαίτερα δραστήριου μηχανισμού προπαγάνδας, είναι κάτι σαν την απόσταση Μεσολογγίου- Σουλίου (των οδών στα Εξάρχεια, όχι των πόλεων)...
Βέβαια, ακόμη προσπαθούν οι ερευνητές να καταλάβουν τί ακριβώς ήταν το Πολυτεχνείο, έχουμε καιρό για πιο πρόσφατα γεγονότα...
Εάν πάρει δε κατεύθυνση "Αρχαιολογία" θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να βρει κάτω από τη τσιμεντοκονία τους σκελετούς του τελευταίου καπιταλιστή κρεμασμένου από τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη..
Ή για να φτιάξω λίγο το φίλο Τρίκαρδο, το σκελετό του τελευταίου εργολάβου κρεμασμένου από τα έντερα του τελευταίου μεσίτη!