Έχουν περάσει τόσα χρόνια απ΄τον Εμφύλιο και έχουμε πλέον την πολυτέλεια να πούμε πικρές αλήθειες. Χονδρικά, το ΕΑΜ απ' τις πρώτες μέρες της Κατοχής εκμεταλλευόμενο την αδράνεια των παραδοσιακών αστικών κομμάτων και την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στη θέληση του ελληνικού λαού για αντίσταση, βρέθηκε στην πρωτοπορία του απελευθερωτικού αγώνα. Είχαν και το know-how γενικώς (χρόνια κυνηγημένοι και στην παρανομία) και οργανώθηκαν καλά και στα μάτια πολλών Ελλήνων ήταν η κυριότερη οργάνωση που αντιστεκόταν στους κατακτητές. Το ότι πολλοί αγνοί πατριώτες πύκνωσαν τις τάξεις του δεν χωράει αμφιβολία. Δεν πρέπει όμως να υπάρχει και
καμία αμφιβολία για την κύρια επιδίωξη του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ: την κατάληψη της εξουσίας μετά την απελευθέρωση. Τί θα σήμαινε αυτό; θα σήμαινε Σοσιαλιστική "Δημοκρατία" Ελλάδας. Η Ελλάδα Σοβιέτ - η Ελλάδα στο σιδηρούν παρατέτασμα και πολύ πιθανό και κανά μοίρασμα Μακεδονίας με άλλα "αδέλφια" σοσιαλιστές. Για την επίτευξη του σκοπού του λοιπόν επικεντρώθηκε στην εξουδετέρωση κάθε άλλης αντιστασιακής οργάνωσης που του χαλούσε τα σχέδια και ήταν εμπόδιο. Ο ΕΛΑΣ πρώτος επιτέθηκε κατά αγνών Ελλήνων πατριωτών, διάλυσε άλλες ομάδες, κατασυκοφάντησε για προδότες, δολοφόνησε κλπ. κλπ. Και ούτε "ακροδεξιούς", ούτε δωσίλογους. Πατριώτες που απλά δεν ήταν κομμουνιστές. Γνωστή η περίπτωση Ψαρρού. Γνωστό επίσης ότι το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ λάμβανε τεράστια χρηματική ενίσχυση από τους Άγγλους καθώς και όπλα και πυρομαχικά τα οποία έκρυβε για τα γνωστά που ακολούθησαν.
Τα
Τάγματα Ασφαλείας δημιουργήθηκαν όταν παλιοί πολιτικοί και στρατιωτικοί έβλεπαν πού πάει το πράμα και τί κάνει το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ. Ναι τα Τάγματα Ασφαλείας εξυπηρέτησαν ή/και συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς σε επιχειρήσεις κατά ανταρτών/μπλόκα κλπ. Ναι, στα Τάγματα μπήκαν και τυχοδιώκτες και εγκληματικά στοιχεία. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Πολλοί θεωρούσαν τη δίωξη του κομμουνισμού πατριωτικό καθήκον. Και έχοντας την πολυτέλεια να τα βλέπουμε τώρα μετά από τόσα χρόνια, ναι
ήταν πατριωτικό καθήκον. Κίνδυνος να γίνει η Ελλάδα "ναζιστική" ή να παραμείνουν οι Γερμανοί δεν υπήρξε ποτέ και δεν το πίστεψε και κανένας ούτε στιγμή. Ο αληθινός κίνδυνος ήταν να γίνει η Ελλάδα Σοβιέτ μετά την απελευθέρωση. Βέβαια υπήρχαν και Έλληνες "ιδεολόγοι" εθνικοσοσιαλιστές κανονικοί συνεργάτες των Γερμανών εκ πεποιθήσεως. Αυτοί δεν ήταν πολλοί όμως και ήταν πιο πολύ γραφικοί παρά πραγματικά επικίνδυνοι. Ήταν αυτοί που έφυγαν μαζί με τους Γερμανούς όταν οι τελευταίοι εγκατέλειψαν τη χώρα και σχημάτισαν την κυβέρνηση της Βιέννης (που αναγνώρισε μόνο ο Άξονας
). Τέτοιο κατεξοχήν δωσιλογικό και φιλικό προς τους Γερμανούς ήταν το τάγμα Πούλου. Αλλά αυτοί
δεν ταυτίζονται με τα Τάγματα Ασφαλείας. Αν δεν ήταν τα Τάγματα Ασφαλείας, οι Χίτες και οι Χωροφύλακες (και βέβαια οι Άγγλοι) κανα 50ράκι χρόνια Σταλινοκρατία θα το περνούσαμε.