Αποτελέσματα αναζήτησης

Όλο αυτό είναι ένα φυλλάδιο, ή είναι διαφορετικά τέυχη; Ακόμα γελάω με το 'ορφανά ΣΤΟΠ'

Γενικά σ' αυτά τα μαγαζιά αν σε δουν μερικές φορές και σ' εμπιστευτούν ότι δεν θα τις δώσεις στα αφεντικά, τηλεφωνάκια κυκλοφορούν. Μάλιστα μια κοπέλα του χώρου με είχε πάρει τηλέφωνο μόνη της μέσα στις καραντίνες για να δει 'αν είμαι καλά'.

Αυτό το μαγιό, χαρακτηρίζεται ολόσωμο;

Μπααα... Καυλόσπυρο μάλλον

Δηλαδή για να καταλάβω... Όταν στα έλεγαν έπαιξες τον ανήξερο και τώρα έρχεσαι εδώ και μας λες όλες αυτές τις λεπτομέρειες; Δεν πιστεύεις ότι θα τις διαβάσουν και θα καταλάβουν ποιος είσαι; Σαν κάτι να μην μας λες καλά...

Αρχηγός όπως πάντα :hi:, αλλά αυτό δεν μετράει. Έχω πετύχει την Φλώρα να τσακώνεται και με τον εαυτό της... :confused: Δεν θέλει και πολύ να φορτώσει...

Αν πας να το κάνεις μόνος σου, θα πελαγώσεις και πιθανότατα θα σου κοστίσει ακριβά. Το καλύτερο είναι να βρεις ένα σοβαρό τεχνικό γραφείο, που να γνωρίζει τις συνθήκες της πόλης και να τους αναθέσεις όλη την διαδικασία αδειοδότησης και ανακαίνισης. Για την εκμετάλλευση μετά δεν γνωρίζω τι...

Μπήκα για να δω μαυρούλες, αλλά έχω πάθει την πλάκα μου με τις φωτογραφίες και τα βίντεο. Ζήλεψα ρε φίλε, να είσαι καλά. Πάντα τέτοια!

Στα 50 ξεκινάει; Και τότε αυτό που περνάω εγώ εδώ και 3-4 χρόνια (από τα 45 μου) τι είναι; Να περιμένω χειρότερα;

Μεγάλη διαφορά από χθες δηλαδή, ε;

Αυτή δεν είναι που φανταζόταν στον αέρα ότι θα την γ...σει ο μαστερ σεφ;

Που γράφομαι για μαθήματα;

Καλησπέρα σε όλους, να πεταχτώ κι εγώ να προσφέρω μια οπτική. Να πω για αρχή ότι έχω πάει δεκάδες φορές στο Χαλαρά, αλλά σε κάνενα άλλο κωλόμπαρο με φουλ καβάντζα, οπότε η εμπειρία μου είναι πολύ συγκεκριμένη. Προφανώς και γίνονται αυτά που αναφέρει ο φίλος, σε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουν ή...

Το ξέρω, απλά θυμάμαι και την επίδραση που είχε στην ψυχολογία του κόσμου κάθε φορά που γινόταν. Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, ήταν άλλες εποχές τότε. Ίσως ήταν η τελευταία δεκαετία που μπορούσες να φτιάξεις κάτι μόνος σου, με τη δουλειά σου, χωρίς να έχεις ανάγκη δανεισμούς. Εν πάσει...

Εδώ θεωρούμε περίοδο ευημερίας τις εποχές παλιού ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν θυμάται π.χ. την έννοια της υποτίμησης που μάθαμε καλά τότε. Αρκεί που πηγαίναμε μπουζούκια!

Δυστυχώς, φοβάμαι ότι έχεις εν μέρει δίκιο. Η δικιά μας (ελπιδοφόρα) γενιά απέτυχε, αλλά απέτυχε διπλά. Ούτε καταφέραμε να ξεφύγουμε από τις παθογένειες του παρλθόντος, αλλά προετοιμάζουμε και μια νέα γενιά χειρότερη από τη δική μας, αδιάφορη και απαίδευτη.

Όπως τα λες είναι

Πάει κι ο John Lawton...