Τον θυμαμαι τον Ζαχο σε συνεντευξη του που μιλαγε για την πολεμικη του εμπειρια. Πολεμαει στην βορεια Αφρικη, και μετα ερχεται με τη μοναδα του στην Αθηνα μετα την απελευθερωση, πριν ξεκινησει ο εμφυλιος πρεπει να ηταν, που γινονταν επεισοδια με τους κομουνιστες. Κα λεει ηταν σε ποταμι στην Αθηνα, που δεν ειχαν σκεπαστει ακομη, και στη μια οχθη ηταν οι εθνικοφρονες, αυτος και οι συμπολεμιστες του, και στην αλλη απεναντι οι κομουνιστες. Και λεει στους υπολοιπους ο Ζαχος <Ρε παιδια, γιατι να χυθει αιμα; Να κανουμε επιδειξη πυρος να φυγουν οι ανθρωποι.> Ετσι κι εγινε. Αρχισαν να πυροβολουν και οι απεναντι λακισαν. Μου εκανε εντυπωση το καθαρο του μυαλο, γιατι εκεινη τη στιγμη που υπαρχουν οπλισμενοι αντιμαχομενοι, ευκολα μπορει να ξεφυγουν τα πραγματα, και η αξια που εδινε στην ανθρωπινη ζωη.