chantal-99
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Οκτ 2011
- Μηνύματα
- 5.269
- Like
- 41
- Πόντοι
- 66
Γυριζω στο σπιτι και ανεβαινω ζαλισμενη τα σκαλοπατια μες στην ζεστη νυχτα.
Δεν κουνιεται φυλλο. Ειναι περασμενες τρεις και πρεπει να ' χει σχεδον 30 βαθμους ακομη.
Μεσα, το κλιματιστικο εχει κρατησει δροσερο το χωρο και οπως ειμαι με το φορεμα και τα ψηλα πεδιλα πεφτω στην βαθια πολυθρονα μποστα στο τζακι.
Δεν εχω υπνο, το μυαλο μου γυριζει, ουτε που ξερω τι σκεφτομαι....
Oλη τη βραδια σε εψαχνα μεσα σε ξενα ματια, σε νοσταλγουσα μεσα σε ξενα χαμογελα και σε λαχταρουσα μεσα απο ενα αγγιγμα, απο ξενα χερια.
Το βλεμμα μου χανεται στον οριζοντα και η σκεψη μου τρεχει και φευγει μακρια, για αρκετη ωρα ειμαι βυθισμενη μεσα σε μπερδεμενες εικονες.
Παιρνω το κινητο μου και σου στελνω μηνυμα. 'Εισαι κοντα? Λειπεις. Σε θελω εδω.'
Με παιρνεις τηλεφωνο και με το που ακουγεται η φωνη σου σε νιωθω κοντα μου, εισαι εδω.
"Που εισαι, αργεις??" - "Ελα εγω εφτασα, στο σπιτι ειμαι.."- "Καλα, ελα, περιμενω..."
Kλεινω τα ματια και αισθανομαι να καιγομαι... στο λαιμο μου, απο τον ωμο μου που ειναι γυμνος λογω του φορεματος, ως και τον αυχενα που εχω σηκωμενα ψηλα τα μαλλια μου, η φωνη σου μου εχει αναψει φωτιες...θελω την υγρη σου γλωσσα να την νιωσω πανω μου...βασανιστικα.
Tα χερια μου ειναι κρυα και οταν ακουμπω το σημειο στο λαιμο μου ανατριχιαζω, ενα ριγος διαπερνα ολο μου το κορμι ..
Η φωτια μεσα μου, ολοενα και δυναμωνει, μια γλυκια ζεστη καταλαμβανει ολο μου το σωμα και ξαπλωνεται σε κάθε του πτυχη.
Κατεβαζω σιγα το πλαινο φερμουαρ και αφηνω το φορεμα να γλυστρισει απ'τον ωμο μου. Οι ρωγες, ερεθισμενες, πιεζονται στην δαντελα του σουτιεν, κατεβαζω και τις τιραντες για να αγγιξω την σκληρη θυλη με τα σαλιωμενα μου δαχτυλα.
'Δαγκωσε με απαλα και ρουφηξε με μες στο στομα σου.' θελω να σου ψιθυρισω,
κατεβαζω το φορεμα μου πιο κατω και το αφηνω να πεσει γλιστρωντας απ'τα γονατα
σηκωνω τα ποδια μου ψηλα πανω στα μπρατσα της πολυθρονας ενα στα δεξια και ενα στα αριστερα. Τα ματια μου ειναι κλειστα, το μονο που ακουω ειναι η ανασα μου, ο χτυπος της καρδιας μου και η βοη της πολης απο μακρια.
Με το ενα μου χερι λυνω το πιασιμο των μαλλιων μου και τα αφηνω να πεσουν ελευθερα πανω στους ωμους μου και στο στηθος μου. Θελω να νιωσω την ανασα σου διπλα στ'αυτι μου.
Να εισαι εδώ, κοντα μου.
Τα ακροδαχτυλα μου περνουν πανω απο την ηβη μου και βρισκουν τροπο να χωθουν μες στο στριγκακι μου...θελω να σταθεις μπροστα μου και να με κοιτας, να παρατηρεις το προσωπο μου, πως αλλαζει εκφρασεις απο την καυλα που με κυριευει..
Παραμεριζω το στριγκακι μου και σου δινω σε ελευθερη θεα το μουνακι μου που εχει αρχισει να σταζει και να καιει απο την προσμονη.
Ανοιγω τα ποδια μου,
σου ανοιγομαι διαπλατα και τα δαχτυλα μου γλιστρουν πανω στα μουνοχειλα μου βρισκοντας την κλειτοριδα μου που ερεθισμενη αποζητα τη γλωσσα σου. Με τα τρια δαχτυλα μου αρχικα γλιστραω μες στο μουνακι μου. Θελω να νιωθω το βλεμμα σου παντου, τα χερια σου να τα αισθανομαι πανω στα στηθη μου, να με γαργαλουν, να μου τσιμπουν με μανια τις ρωγες.
Ακουω τα κλειδια στην πορτα και σε βλεπω να μπαινεις στο μισοσκοταδο.
Πλησιαζεις με βηματα αργα αφηνοντας καποια πραγματα σου κατω. Μου γνεφεις να μεινω οπως ειμαι... εισαι πλεον μπροστα μου,σκυμμενος αναμεσα στα ποδια μου και μου τα σηκωνεις ψηλα. Ερχεσαι κοντα και νιωθω τη γλωσσα σου να μου χωριζει τα χειλη, να με υγραινει να με γευεται προσεκτικα... και να με τρελαινει γινοντας πιο δυναμικη και πιο γρηγορη.
Οι εικονες μεσα στο μυαλο μου ειναι πολλες, τα γλυκολογα σου με ζαλιζουνε, τα χερια σου με τρελαινουν, τα νιωθω παντου. Απαλα και βασανιστικα αργα εξερευνουν καθε σπιθαμη του κορμιου μου, ακολουθουν ακριβως τους ξεφρενους ρυθμους του δικου μου μυαλου.
Η αναπνοη μου βγαινει με πνιγμενους ηχους, οι κραυγες μου αρχιζουν και με προδιδουν.
Καταλαβαινω οτι δεν αντεχω πολυ, εχω γινει μουσκεμα, σταζω κυριολεκτικα..
Θελω τα χερια σου, να με διεκδικησουν με δυναμη...
Θελω τα χειλη σου, να σου τα ρουφηξω, να παρω τη γευση της γλωσσας σου...
Εκεινη τη στιγμη και ενω ειμαι στα ορια, με μια σου κινηση με σηκωνεις απο την πολυθρονα που εχω χαθει και με τραβας να με στησεις στα καγκελα της σκαλας.
Ερχεσαι απο πισω μου και μου σηκωνεις το ενα ποδι ψηλα. Τα χερια σου βυθιζονται στη σαρκα μου. Τωρα σε νιωθω πισω μου, καυλωμενο, σκληρο και ανυπομονο.
«Σταζεις, καριολα, σταζει η μουναρα σου, εισαι ετοιμη να τον παρεις.» και με μια απροσμενη κινηση με καρφωνεις αλυπητα και με σφυροκοπας ετσι ωστε με το ζορι κρατω την ισορροπια μου στο καγκελο της εσωτερικης σκαλας.
Οι φωνες μου που βγαινουν απο την εκπληξη της στιγμης, απο την ηδονη και απο την ατελειωτη καυλα οδηγουν τα χερια σου στα σημεια που το κορμι μου σε περιμενει... και εσυ οπως εισαι ετσι στα ορθια γραπωμενος απο πανω μου με δυο-τρεις ακομα κινησεις σου με κανεις να χυσω τοσο δυνατα που λυγιζουν τα γονατα μου, τρεμουν τα ποδια μου πανω στα ψηλα πεδιλα που ακομα φοραω.
Σε τραβαω κατω να ξαπλωσεις στο κατωφλι της σκαλας και σε παιρνω στο στομα μου, σπαρταρας πανω στη γλωσσα μου, κρατιεσαι ομως και με τραβας μερικα σκαλοπατια πιο πανω, οπως ανεβαινω τις σκαλες, χωνεις τη γλωσσα σου στο μουνακι μου...
Ορθια εγω απο πανω σου και εσυ καθιστος στα σκαλοπατια με κανεις να χυσω κι'άλλη μια φορα με τα δαχτυλα σου και στις δυο μου τρυπες.
Σε ποθω απεγνωσμενα ..θελω να μπεις τωρα μεσα μου, να με σκισεις και να χυσεις πανω στο κορμι μου.
Σε τραβαω πιο πανω στο άλλο κατωφλι και καθομαι πανω σου..Καρφωνομαι πανω σου αργα και ρυθμικα κοιτωντας σέ στα ματια, οι κινησεις μου γινονται λιγο και πιο γρηγορες..αλλα εισαι πιο δυνατος και πιο ανυπομονος και μου επιβαλλεις τον δικο σου ρυθμο.
Με γυρνας ανασκελα και μου σηκωνεις τα ποδια ψηλα τα πιεζεις να φτασουν οι πατουσες μου πισω απ το κεφαλι μου, σκυβεις με γλυφεις και με γεμιζεις με το σαλιο σου παντου.
Η γλωσσα σου με καιει.
«Δεν αντεχω αλλο, μωρο μου, ελα, « σε παρακαλω.
Παιρνεις το σκληρο σου το καυλι και αντι να με καρφωσεις, να με λυτρωσεις, με χαιδευεις με το πουτσοκεφαλο σου πανω στην κλειτοριδα μου..
Σε πιανω απο τους γοφους να σε τραβηξω πο κοντα μου, να σε τραβηξω μεσα μου ομως εσυ εκει, με βασανιζεις μεχρι που ουρλιαζοντας με λυγμους χυνω πανω στην ψωλη σου που επιτελους τη βυθιζεις με δυναμη μεσα μου βαθια.
Οι κινησεις σου πλεον ειναι μαγικες, σε βλεπω σαν αποσπασμα ταινιας μπροστα μου.
Βλεπω το προσωπο σου, οπου διαγραφεται η ηδονη της κορυφωσης, η ενταση της στιγμης και νιωθω τα καυτα σου χυσια σε ολο μου το σωμα.
Με χυνεις πανω στην ηβη, στην κοιλια, στο στηθος μου και οπως ανασηκωνομαι, μου ριχνεις τα υπολοιπα και στο στομα για να παρω τη γευση σου.
Τα χειλη μου τυλιγονται γυρω σου και καθαριζουν λεπτομερως καθε σου σταγονα.
Σε κραταω μεσα στο στομα μου και η γλωσσα μου παιζει για πολυ ωρα ακομα με το λαχταριστο πουτσοκεφαλο μεχρι που ακουω την ανασα σου σιγα σιγα να ηρεμει...
Το πρωι ξυπναω μονη μου στο κρεββατι και κατεβαινω κατω, βρισκω τα πεδιλα μου στη σκαλα, το φορεμα μου μπροστα στην πολυθρονα και τα εσωρουχα μου πεταγμενα κατω.
Το μονο δικο σου ιχνος ειναι ενα ζευγαρι ξεχασμενα μανικετοκουμπα..
Δεν κουνιεται φυλλο. Ειναι περασμενες τρεις και πρεπει να ' χει σχεδον 30 βαθμους ακομη.
Μεσα, το κλιματιστικο εχει κρατησει δροσερο το χωρο και οπως ειμαι με το φορεμα και τα ψηλα πεδιλα πεφτω στην βαθια πολυθρονα μποστα στο τζακι.
Δεν εχω υπνο, το μυαλο μου γυριζει, ουτε που ξερω τι σκεφτομαι....
Oλη τη βραδια σε εψαχνα μεσα σε ξενα ματια, σε νοσταλγουσα μεσα σε ξενα χαμογελα και σε λαχταρουσα μεσα απο ενα αγγιγμα, απο ξενα χερια.
Το βλεμμα μου χανεται στον οριζοντα και η σκεψη μου τρεχει και φευγει μακρια, για αρκετη ωρα ειμαι βυθισμενη μεσα σε μπερδεμενες εικονες.
Παιρνω το κινητο μου και σου στελνω μηνυμα. 'Εισαι κοντα? Λειπεις. Σε θελω εδω.'
Με παιρνεις τηλεφωνο και με το που ακουγεται η φωνη σου σε νιωθω κοντα μου, εισαι εδω.
"Που εισαι, αργεις??" - "Ελα εγω εφτασα, στο σπιτι ειμαι.."- "Καλα, ελα, περιμενω..."
Kλεινω τα ματια και αισθανομαι να καιγομαι... στο λαιμο μου, απο τον ωμο μου που ειναι γυμνος λογω του φορεματος, ως και τον αυχενα που εχω σηκωμενα ψηλα τα μαλλια μου, η φωνη σου μου εχει αναψει φωτιες...θελω την υγρη σου γλωσσα να την νιωσω πανω μου...βασανιστικα.
Tα χερια μου ειναι κρυα και οταν ακουμπω το σημειο στο λαιμο μου ανατριχιαζω, ενα ριγος διαπερνα ολο μου το κορμι ..
Η φωτια μεσα μου, ολοενα και δυναμωνει, μια γλυκια ζεστη καταλαμβανει ολο μου το σωμα και ξαπλωνεται σε κάθε του πτυχη.
Κατεβαζω σιγα το πλαινο φερμουαρ και αφηνω το φορεμα να γλυστρισει απ'τον ωμο μου. Οι ρωγες, ερεθισμενες, πιεζονται στην δαντελα του σουτιεν, κατεβαζω και τις τιραντες για να αγγιξω την σκληρη θυλη με τα σαλιωμενα μου δαχτυλα.
'Δαγκωσε με απαλα και ρουφηξε με μες στο στομα σου.' θελω να σου ψιθυρισω,
κατεβαζω το φορεμα μου πιο κατω και το αφηνω να πεσει γλιστρωντας απ'τα γονατα
σηκωνω τα ποδια μου ψηλα πανω στα μπρατσα της πολυθρονας ενα στα δεξια και ενα στα αριστερα. Τα ματια μου ειναι κλειστα, το μονο που ακουω ειναι η ανασα μου, ο χτυπος της καρδιας μου και η βοη της πολης απο μακρια.
Με το ενα μου χερι λυνω το πιασιμο των μαλλιων μου και τα αφηνω να πεσουν ελευθερα πανω στους ωμους μου και στο στηθος μου. Θελω να νιωσω την ανασα σου διπλα στ'αυτι μου.
Να εισαι εδώ, κοντα μου.
Τα ακροδαχτυλα μου περνουν πανω απο την ηβη μου και βρισκουν τροπο να χωθουν μες στο στριγκακι μου...θελω να σταθεις μπροστα μου και να με κοιτας, να παρατηρεις το προσωπο μου, πως αλλαζει εκφρασεις απο την καυλα που με κυριευει..
Παραμεριζω το στριγκακι μου και σου δινω σε ελευθερη θεα το μουνακι μου που εχει αρχισει να σταζει και να καιει απο την προσμονη.
Ανοιγω τα ποδια μου,
σου ανοιγομαι διαπλατα και τα δαχτυλα μου γλιστρουν πανω στα μουνοχειλα μου βρισκοντας την κλειτοριδα μου που ερεθισμενη αποζητα τη γλωσσα σου. Με τα τρια δαχτυλα μου αρχικα γλιστραω μες στο μουνακι μου. Θελω να νιωθω το βλεμμα σου παντου, τα χερια σου να τα αισθανομαι πανω στα στηθη μου, να με γαργαλουν, να μου τσιμπουν με μανια τις ρωγες.
Ακουω τα κλειδια στην πορτα και σε βλεπω να μπαινεις στο μισοσκοταδο.
Πλησιαζεις με βηματα αργα αφηνοντας καποια πραγματα σου κατω. Μου γνεφεις να μεινω οπως ειμαι... εισαι πλεον μπροστα μου,σκυμμενος αναμεσα στα ποδια μου και μου τα σηκωνεις ψηλα. Ερχεσαι κοντα και νιωθω τη γλωσσα σου να μου χωριζει τα χειλη, να με υγραινει να με γευεται προσεκτικα... και να με τρελαινει γινοντας πιο δυναμικη και πιο γρηγορη.
Οι εικονες μεσα στο μυαλο μου ειναι πολλες, τα γλυκολογα σου με ζαλιζουνε, τα χερια σου με τρελαινουν, τα νιωθω παντου. Απαλα και βασανιστικα αργα εξερευνουν καθε σπιθαμη του κορμιου μου, ακολουθουν ακριβως τους ξεφρενους ρυθμους του δικου μου μυαλου.
Η αναπνοη μου βγαινει με πνιγμενους ηχους, οι κραυγες μου αρχιζουν και με προδιδουν.
Καταλαβαινω οτι δεν αντεχω πολυ, εχω γινει μουσκεμα, σταζω κυριολεκτικα..
Θελω τα χερια σου, να με διεκδικησουν με δυναμη...
Θελω τα χειλη σου, να σου τα ρουφηξω, να παρω τη γευση της γλωσσας σου...
Εκεινη τη στιγμη και ενω ειμαι στα ορια, με μια σου κινηση με σηκωνεις απο την πολυθρονα που εχω χαθει και με τραβας να με στησεις στα καγκελα της σκαλας.
Ερχεσαι απο πισω μου και μου σηκωνεις το ενα ποδι ψηλα. Τα χερια σου βυθιζονται στη σαρκα μου. Τωρα σε νιωθω πισω μου, καυλωμενο, σκληρο και ανυπομονο.
«Σταζεις, καριολα, σταζει η μουναρα σου, εισαι ετοιμη να τον παρεις.» και με μια απροσμενη κινηση με καρφωνεις αλυπητα και με σφυροκοπας ετσι ωστε με το ζορι κρατω την ισορροπια μου στο καγκελο της εσωτερικης σκαλας.
Οι φωνες μου που βγαινουν απο την εκπληξη της στιγμης, απο την ηδονη και απο την ατελειωτη καυλα οδηγουν τα χερια σου στα σημεια που το κορμι μου σε περιμενει... και εσυ οπως εισαι ετσι στα ορθια γραπωμενος απο πανω μου με δυο-τρεις ακομα κινησεις σου με κανεις να χυσω τοσο δυνατα που λυγιζουν τα γονατα μου, τρεμουν τα ποδια μου πανω στα ψηλα πεδιλα που ακομα φοραω.
Σε τραβαω κατω να ξαπλωσεις στο κατωφλι της σκαλας και σε παιρνω στο στομα μου, σπαρταρας πανω στη γλωσσα μου, κρατιεσαι ομως και με τραβας μερικα σκαλοπατια πιο πανω, οπως ανεβαινω τις σκαλες, χωνεις τη γλωσσα σου στο μουνακι μου...
Ορθια εγω απο πανω σου και εσυ καθιστος στα σκαλοπατια με κανεις να χυσω κι'άλλη μια φορα με τα δαχτυλα σου και στις δυο μου τρυπες.
Σε ποθω απεγνωσμενα ..θελω να μπεις τωρα μεσα μου, να με σκισεις και να χυσεις πανω στο κορμι μου.
Σε τραβαω πιο πανω στο άλλο κατωφλι και καθομαι πανω σου..Καρφωνομαι πανω σου αργα και ρυθμικα κοιτωντας σέ στα ματια, οι κινησεις μου γινονται λιγο και πιο γρηγορες..αλλα εισαι πιο δυνατος και πιο ανυπομονος και μου επιβαλλεις τον δικο σου ρυθμο.
Με γυρνας ανασκελα και μου σηκωνεις τα ποδια ψηλα τα πιεζεις να φτασουν οι πατουσες μου πισω απ το κεφαλι μου, σκυβεις με γλυφεις και με γεμιζεις με το σαλιο σου παντου.
Η γλωσσα σου με καιει.
«Δεν αντεχω αλλο, μωρο μου, ελα, « σε παρακαλω.
Παιρνεις το σκληρο σου το καυλι και αντι να με καρφωσεις, να με λυτρωσεις, με χαιδευεις με το πουτσοκεφαλο σου πανω στην κλειτοριδα μου..
Σε πιανω απο τους γοφους να σε τραβηξω πο κοντα μου, να σε τραβηξω μεσα μου ομως εσυ εκει, με βασανιζεις μεχρι που ουρλιαζοντας με λυγμους χυνω πανω στην ψωλη σου που επιτελους τη βυθιζεις με δυναμη μεσα μου βαθια.
Οι κινησεις σου πλεον ειναι μαγικες, σε βλεπω σαν αποσπασμα ταινιας μπροστα μου.
Βλεπω το προσωπο σου, οπου διαγραφεται η ηδονη της κορυφωσης, η ενταση της στιγμης και νιωθω τα καυτα σου χυσια σε ολο μου το σωμα.
Με χυνεις πανω στην ηβη, στην κοιλια, στο στηθος μου και οπως ανασηκωνομαι, μου ριχνεις τα υπολοιπα και στο στομα για να παρω τη γευση σου.
Τα χειλη μου τυλιγονται γυρω σου και καθαριζουν λεπτομερως καθε σου σταγονα.
Σε κραταω μεσα στο στομα μου και η γλωσσα μου παιζει για πολυ ωρα ακομα με το λαχταριστο πουτσοκεφαλο μεχρι που ακουω την ανασα σου σιγα σιγα να ηρεμει...
Το πρωι ξυπναω μονη μου στο κρεββατι και κατεβαινω κατω, βρισκω τα πεδιλα μου στη σκαλα, το φορεμα μου μπροστα στην πολυθρονα και τα εσωρουχα μου πεταγμενα κατω.
Το μονο δικο σου ιχνος ειναι ενα ζευγαρι ξεχασμενα μανικετοκουμπα..
...βλαχος ηταν.?? 
