[size=8pt]Φίλε Σταύρο,
Όπως ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει έτσι και εγώ είμαι ελεύθερος να ασκώ κριτική στις πεποιθήσεις του καθενός..Το γεγονός ότι κάτι περιβάλλεται υπό το ένδυμα της "θρησκείας" δεν το καθιστά από μόνο του άξιο σεβασμού...
Και φυσικά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς με το σεβασμό στον¨"άνθρωπο"...Αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος λέει ανοησίες τύπου Λιακόπουλος οφείλω σεβασμό; Αν ο άνθρωπος προσπαθεί να με πείσει ότι κι αν ακόμη το παιδί μου πεθαίνει εγώ δεν πρέπει να του δώσω αίμα πρέπει να τον σεβαστώ;
Οι άνθρωποι κάνουν επιλογές και είναι άμεσα υπέυθυνοι γι' αυτές...
Από τη στιγμή λοιπόν που η πίστη εξωτερικεύεται μέσα από τις επιλογές που κάνουμε και στα πλαίσια της οργανωμένης και γεμάτης αλληλεπιδράσεις κοινωνίας οι επιλογές του ενός επηρρεάζουν έμμεσα ή άμεσα τις επιλογές του άλλου, τότε ΝΑΙ...ΜΕ ΑΦΟΡΑ τί πιστεύει ο άλλος...Όπως αφορούσε και αυτούς που έγιναν χαλκομανία συον τοίχο από κάποιον που πίστευε ότι αν ανατιναχτεί μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο θα τρώει μετα θάνατον πιλάφι στον παράδεισο, όπως αφορά τη μάνα που το παιδί της έγινε δούλος μιας σέκτας, όπως αφορά εμένα που έπρεπε να κάνω επιπλέον σκοπιά γιατί το βύσμα του τοπικού παπα έπρεπε να ψάλλει 5 λέπτά και πώς φυσικά ο διοικητής να πει όχι στον παπα...
Το ιδεολόγημα ότι μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις αρκεί να σέβεσαι κτλ. δεν έχει εφαρμογή στον κόσμο μας γιατί απλούστατα κανείς δε ζει σε στεγανά...
Και μην ξεχνάτε ότι η θρησκεία είναι ανθρώπινη επινόηση και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται και να ν' αντιμετωπίζεται...[/size]
Φίλε Str1977,
Μάλλον δε με κατάλαβες, αν και απορώ, γιατί με ξέρεις...
Με τη λέξη "σεβασμό" δεν εννοούσα βέβαια "υποταγή".
Αυτός που σου λέει "μη δώσεις αίμα στο παιδί" ΕΧΕΙ δικαίωμα να στο λέει.
Και εσύ να τον γράψεις στα πελέ σου.
Οι απόψεις μου (που επίσης τις ξέρεις νομίζω) με έχουν κάνει να συμφωνήσω ότι όποια μαλακία και αν πιστεύει ο άλλος, καλά κάνει και την πιστεύει.
Αν δεν σκεφτόμαστε όλοι έτσι, τότε έχουμε πόλεμο.
Και βεβαίως υπάρχει πόλεμος όταν ο άλλος φοράει 5 kg ΤΝΤ και τραβάει την περόνη στην καφετέρια... Ή πιλοτάρει το αεροπλάνο πάνω στους πύργους.
Παρέλειψες όμως να δώσεις σημασία σε δυο φράσεις του post μου:
"Ο κάθε «πιστεύων», ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να επιβάλει ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ το τι θα (επίσης) πιστεύει, και πως θα δρά.
Επίσης, δε μπορεί να επιβάλει ΚΑΝΕΝΟΣ ΕΙΔΟΥΣ οικονομική επιβάρυνση."
Καταλαβαίνεις ότι όταν μιλάω για οικονομική επιβάρυνση, κατά μείζονα λόγο ΠΡΩΤΑ έχω σκεφτεί αυτά που έχουν σχέση με τη ζωή και την ελευθερία του άλλου!
Ρε str, όταν βλέπω (στην τηλεόραση, γιατί δε πάω βέβαια) τις ορδές των "πιστών" να πηγαίνουν στην Μέκκα ή στην Τήνο, τι νομίζεις ότι αισθάνομαι?
Πολλά πέρασαν σαν αισθήματα απο μέσα μου μέχρι να καταλήξω. Τελικά τό μόνο που μπορείς να αισθάνεσαι είναι
αδιαφορία. ʼσ' τους να πιστεύουν.
Στις πράξεις τους, βεβαίως και πρέπει να μπαίνει κάποιος φραγμός. Δε διαφωνούμε. Αλλά στο αν πιστεύουν ότι "μετά" θα βρούν ουρί, ή αγγέλους, ή CG ή δε ξέρω και εγώ τι άλλο, άς τους να το πιστεύουν.
Δε μπορείς να κάνεις και τίποτα επ αυτού δηλαδή, εδώ που τα λέμε.
Οσο για το αν η θρησκεία είναι ανθρώπινη επινόηση, τι νομίζεις, αμφιβάλλω? Το θυμάσαι το post μου πού έγραψα πως (νομίζω ότι) ΞΕΚΙΝΗΣΕ ο "θεσμός" της θρησκείας και η "ομαδοποίηση" των ανθρώπων σε αυτές?
