Η Νάντια σε γενικές γραμμές μιλά σωστά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι γράφουμε από την δική μας σκοπιά, διαφορετικά βλέπεις τα πράγματα σαν πελάτης (να δώσεις λίγα χρήματα- να πάρεις πολλή ενέργεια) και άλλη οπτική γωνία έχεις όταν είσαι εργαζόμενος (να δώσεις λίγη ενέργεια - να λάβεις πολλά χρήματα), πλην όμως θεωρώ ότι αντικειμενικά κάνει λάθος για τις τιμές και ειδικότερα για την Εva Vortex και την αναφέρει ως παράδειγμα "ακριβής" παρέας, διότι 150 ευρώ για 1/2 ώρα σε τιμές Λονδίνου, μισθούς Αγγλίας, ενοίκια Λονδίνου, εξοπλισμός dungeon, αγγλική συνέπεια παροχής υπηρεσιών, πλέον της παγκοσμίας φήμης ως persona είναι οκ. Εδώ στην Ελλάδα, οι αντίστοιχες εργαζόμενες με κάθε ευκαιρία θέλουν να βάζουν καπέλο. Είναι γενικό το φαινόμενο βέβαια, αλλά με το που βάζεις το χέρι στην τσέπη σου λένε "δώσε κάτι παραπάνω, να κάτσουμε με την ησυχία μας", ή "θέλεις να βγάλω το σουτιέν ? - Δώσε κάτι παραπάνω...". Σκεφτείτε να είχαμε εμείς στην Ελλάδα την Eva Vortex τι θα ζήταγε αν είχε την εδώ νοοτροποϊα "Εγώ είμαι η διεθνής star Εύα με τις ταiνίες και τα dvd- θέλω .... ό,τι μου έρθει στο μυαλό" και ο άλλος πληρώνει το βίτσιο του ότι πήγε με την σταρ. Για τις τιμές της Νάντιας έχω εκφραστεί ότι στην ελεύθερη οικονομία ζητάς ό,τι θέλεις και καλά κάνει, αυτή είναι το αφεντικό. Μήπως όμως τελικά οι του εξωτερικού είναι αντικειμενικά πιό φτηνές σαν πακέτο προσφοράς ?