Φίλε η θέση μου (είτε ανώνυμα είτε επώνυμα), είναι η εξής:
Ο καθένας μπορεί (και πρέπει) να κάνει ότι γουστάρει στο κρεβάτι του. Δεν είμαι εγώ ούτε αρμόδιος, ούτε εντεταλμένος να τον κρίνω.
Όταν όμως αυτό που κάνει το διαφημίζει προς τα έξω, ή το "διακηρύσσει" με οποιοδήποτε τρόπο, τότε έχω το δικαίωμα και εγώ να κρίνω αυτά που μου προβάλουν.
Το ότι "δεν το έχω δοκιμάσει" δε μου στερεί αυτό το δικαίωμα. Ούτε ηρωίνη έχω δοκιμάσει, αλλά μπορώ να κρίνω το χρήστη της.
Πόσο μάλλον αυτόν που την προωθεί.
Πέρα απ' αυτά τα "συνταγματικά", έχω και το δικαίωμα να εκφράζω την άποψη μου σαν "αισθητική κρίση".
Όπως δηλαδή την εκφράζω μπροστά σε έναν πίνακα, ή μια κινηματογραφική ταινία.
Δε χρειάζεται να είμαι ούτε ζωγράφος, ούτε σκηνοθέτης για να έχω άποψη για τα πράματα αυτά.
Όσο για την ανωνυμία, εδώ όλους μας βολεύει αυτή...
