Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Σύγκριση μπορεί να γίνει πιστεύεις;
Θεωρώ χειρότερους τους «πολιτισμένους» όταν πράττουν σαν βάρβαροι...

Δεν έχεις άδικο σε αυτό, η ιστορία της Ρώμης ήταν ένας βαθύς διχασμός ανάμεσα στην επιθυμία της να μοιάσει και να αντιγράψει τα ελληνικά ιδανικά της αρχαιότητας κι από την άλλη τη βαθιά πολεμική και βίαιη φύση της. Τελικά, η κατάρρευση της Δύσης με την εισβολή των βαρβάρων στη Ρώμη έδωσε τέλος σε αυτή την πάλη και οδήγησε στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα. Είναι ξανά οι ελληνικές ιδέες που θα φέρουν την Αναγέννηση και τη νέα ώθηση μπροστά...

 

[iuakoya]

Μιας και αναφέρθηκες στην Βόρεια Κορέα και τον Κιμ,νομίζω αξίζει να αναφερθεί και η ερωτική «ζωή» του Μουαμάρ Κανταφι....

Καλή ιδέα, είναι και επίκαιρο το θέμα της Λιβύης, γιατί όχι;

 

[iuakoya]

Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο «ερωτική πόλη» υπήρξε η Θεσσαλονίκη κατά την αρχαιότητα, αν και είναι γνωστό πως υπήρχαν στην πόλη αρκετά Ιερά της Αφροδίτης και άλλων οργιαστικών θεοτήτων της Ανατολής. Το σίγουρο πάντως είναι πως η Θεσσαλονίκη ήταν ένας φημισμένος προορισμός για «σεξουαλικό τουρισμό» από την εποχή ακόμη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Οθωμανική Θεσσαλονίκη προσέφερε κάθε είδους σεξουαλικές και άλλες απολαύσεις στους επισκέπτες της, και ήταν φημισμένη για τα λουτρά της, τα χανουμάκια της, τα χασισοποτεία της και τα πορνοστάσιά της. Οι Οθωμανοί αξιωματούχοι είχαν τα μικρά ιδιωτικά τους χαρέμια, ενώ κάθε αξιοσέβαστος νεαρός Εβραίος της Σαλονίκης δεν μπορούσε να αρνηθεί την πρόσκληση κάποιου φίλου του να επισκεφθεί την «αδελφή» του...

 

[iuakoya]

Στα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή του αγοραίου έρωτα της Θεσσαλονίκης άρχισε να εντοπίζεται στα δυτικά της πόλης και κοντά στο λιμάνι. Οι αφιερωμένες στη θεά του έρωτα περιοχές του Βαρδαρίου, όπως τα πολυτραγουδισμένα Λαδάδικα και η θρυλική Μπάρα, βρίσκονταν πάντα κοντά στο λιμάνι και στις δυτικές πύλες της Θεσσαλονίκης, για να εξυπηρετούν καλύτερα τους εισερχόμενους στην πόλη ταξιδιώτες. Στα «Σπίτια» του Κανάλ ντ’ Αμούρ έβρισκαν ως πρόσφατα καταφύγιο οι κουρασμένοι ταξιδιώτες, οι φαντάροι, οι ναυτικοί, οι έμποροι, οι βαριεστημένοι σύζυγοι και κάθε κατηγορίας εκπρόσωποι του αρσενικού φύλου. Με πρόσωπα φτιασιδωμένα από επιστρώματα φτηνών καλλυντικών, οι ιέρειες του έρωτα, γυμνές και με τα πόδια προκλητικά ανοιγμένα, καλούσαν τους βιαστικούς περαστικούς να γευτούν τον «αγοραίο έρωτα»...

 

[Maximilien]

Δεν έχεις άδικο σε αυτό, η ιστορία της Ρώμης ήταν ένας βαθύς διχασμός ανάμεσα στην επιθυμία της να μοιάσει και να αντιγράψει τα ελληνικά ιδανικά της αρχαιότητας κι από την άλλη τη βαθιά πολεμική και βίαιη φύση της. Τελικά, η κατάρρευση της Δύσης με την εισβολή των βαρβάρων στη Ρώμη έδωσε τέλος σε αυτή την πάλη και οδήγησε στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα. Είναι ξανά οι ελληνικές ιδέες που θα φέρουν την Αναγέννηση και τη νέα ώθηση μπροστά...

Τα Ελληνικά ιδανικά και η διαφορετικότητα  των αρχαίων φίλε τελικά ήταν αυτά που δεν επέτρεψαν να ενωθούν όλες οι Ελληνικές πόλεις.Ειναι ευχή και κατάρα η Αρχαία Ελλάδα,τόσο όμορφη αλλά και τόσο αυτοκαταστροφική....

 

[iuakoya]

Η χρυσή εποχή της θρυλικής Μπάρας ή συνοικία των Ελών ήταν το 1916-1918, όταν η κοσμοπολίτικη Στρατιά της Ανατολής, που αριθμούσε 300.000 άνδρες, του Στρατηγού Σαράϊγ αποβιβάστηκε στην Θεσσαλονίκη. Με την παρουσία της τεράστιας στρατιάς του Σαράιγ η Θεσσαλονίκη μεταβλήθηκε σε μια κοσμοπολίτικη μυρμηγκοφωλιά: στο ήδη υπάρχον εθνολογικό μείγμα των κατοίκων της (Εβραίοι, Έλληνες, Τούρκοι, Σλάβοι, Αρβανίτες, Βλάχοι, Φραγκολεβαντίνοι κ.α.) προστέθηκε και το ετερόκλητο συνοθύλευμα του συμμαχικού εκστρατευτικού σώματος. Οι Γάλλοι μετέφεραν εκεί Αλγερινούς, Μαροκάνους, Σενεγαλέζους, μαύρους από το Σουδάν καθώς επίσης και κρεολούς από την Καραϊβική. Οι Άγγλοι αποβίβασαν στην πόλη και Σκωτσέζους, Αυστραλούς, Νεοζηλανδούς αλλά και διάφορες φυλές της Ινδίας. Υπήρχαν επίσης Ιταλοί και Ρώσοι στρατιώτες, ενώ τέλος προστέθηκαν οι πολυπληθείς Σέρβοι και Μαυροβούνιοι. Σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή πόλη δεν είχαν συγκεντρωθεί έως τότε τόσες πολλές και διαφορετικές φυλές –μια πραγματική Βαβέλ εθνοτήτων, γλωσσών, θρησκειών και συνομωσιών. Η φανταχτερή Θεσσαλονίκη ζούσε εκείνη την εποχή ανεπανάληπτες στιγμές...

 

[iuakoya]

Τα Ελληνικά ιδανικά και η διαφορετικότητα  των αρχαίων φίλε τελικά ήταν αυτά που δεν επέτρεψαν να ενωθούν όλες οι Ελληνικές πόλεις.Ειναι ευχή και κατάρα η Αρχαία Ελλάδα,τόσο όμορφη αλλά και τόσο αυτοκαταστροφική....

Δεν είναι τυχαίος ο μύθος για τη φωτιά του Προμηθέα. Μπορεί να σε ζεστάνει αλλά και να σε κάψει, πάντα είχαμε έναν τρόπο να κινούμαστε στα άκρα κι ας διδάξαμε το μέτρο. Σαν τον Ίκαρο πετάμε ψηλά και λιώνουμε τα φτερά μας και βέβαια η χώρα μας είναι σαν τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του

 

[iuakoya]

Μαζί με τη Στρατιά της Ανατολής κατέφθασαν και καραβάνια από πόρνες, κάθε χρώματος, φυλής και γλώσσας που, μαζί με το ντόπιο δυναμικό, ανέλαβαν να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές ορμές της τεράστιας στρατιάς του Σαράιγ. Στην ακμή της η «συνοικία του αίσχους» είχε πάνω από 2.000 πόρνες. Ορισμένα «σπίτια» είχαν μια απλή και σχεδόν οικογενειακή ατμόσφαιρα, ενώ οι πόρνες προέρχονταν απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου, ανάμεσά τους και αρκετές ντόπιες Θεσσαλονικιές. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Μπάρα ήταν η μεγαλύτερη συνοικία με «κόκκινα φώτα» στην Ευρώπη. Ειδικά τη νύχτα ήταν μια πολυσύχναστη περιοχή. Για τους νεαρούς στρατιώτες η Μπάρα ήταν ο αγαπημένος τους τόπος για διασκέδαση και απόλαυση. Στη διάρκεια του πολέμου οι στρατιώτες ήταν οι περισσότεροι πελάτες της Μπάρας. Γι’ αυτό και ξένοι στρατιωτικοί γιατροί επισκέπτονταν συχνά τις πόρνες για να εξετάσουν την κατάσταση της υγείας τους, ώστε να προστατεύσουν τους στρατιώτες τους από αφροδίσια νοσήματα και ιδιαίτερα από τη σύφιλη, τη μάστιγα εκείνης της εποχής...

 

[iuakoya]

Οι πόρνες (στα τούρκικα ονομάζονταν και «μικρές κυρίες» ή χανουμάκια) ζούσαν κάτω από τη βία των νταβατζήδων τους και των πελατών τους. Κάποιες από αυτές τις «κοινές γυναίκες» κατέληγαν το πρωί μεθυσμένες, ημίγυμνες, με μαυρισμένα μάτια και με το αίμα να κυλά από τη μύτη και τα δόντια τους, αφού το προηγούμενο βράδυ είχαν υποστεί κακοποίηση από θυμωμένους και μεθυσμένους πελάτες. Σε μερικά ανωτέρου επιπέδου «σπίτια» η Πατρόνα ή «Μαμά» κανόνιζε τις τιμές και διαπραγματεύονταν το «εμπόρευμα» της. Συχνά μάλιστα έστελνε και κοπέλες σε ιδιωτικές επισκέψεις σε σπίτια αριστοκρατών. Πολλές ήταν οι «Μαντάμ» της εποχής που η φήμη τους απλώθηκε σε όλη την πόλη, όπως η Μαντάμ Κλεοπάτρα, η Μαντάμ Ζιζέλ (Εβραία) και η Μαντάμ Δεδέ...

 

[iuakoya]

Οι αρχινταήδες...

Από τις θρυλικές μορφές της Μπάρας εκείνης της εποχής ξεχωρίζει ο «ντυμένος πάντα στην τρίχα» Άλκης Πετσάς, ο επονομαζόμενος και «Βασιλιάς της Μπάρας». Ο Πετσάς, ο αρχινταής του Βαρδάρη, ήταν ο αρχηγός μιας συμμορίας, αποτελούμενη από νταήδες και μαχαιροβγάλτες, με προέλευση την Κωνσταντινούπολη και παραρτήματα σε Σμύρνη και Κρήτη. Σύμφωνα με τον αείμνηστο θεσσαλονικιό συγγραφέα Μάριο Μαρίνο Χαραλάμπους (1937-2007): «Ο Άλκης Πετσάς ήταν τότε ο αναμφισβήτητος βασιλιάς του μικρόκοσμου και του υπόκοσμου της Θεσσαλονίκης. Των χασισέμπορων, των χασισοποτών, των νταβατζήδων, των μπουρδέλων, των μιζαδόρων, των χαρτοπαικτικών λεσχών. Είχε επιβληθεί με την παλικαριά του, το μυαλό του και την καλοσύνη του. Όλα εξαρτιόταν απ’ αυτόν. Ήταν ο αφέντης της περιοχής. Ο Άλκης Πετσάς γεννήθηκε στο Βόλο, αλλά μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, στη συνοικία Ταταύλα. Εκεί μπήκε στον κόσμο του χασίς και της σωματεμπορίας. Όταν ήρθε στη Θεσσαλονίκη επιβλήθηκε γρήγορα στο μικρόκοσμο της Μπάρας. Κάθε σύγκρουση μαζί του έβγαινε καταστροφική για τους αντιπάλους του. Δεν άργησε έτσι να εξελιχθεί στον «βασιλιά της Μπάρας»...

 

[iuakoya]

Το στέκι και ορμητήριο του ήταν ένα καφενείο-χασισοποτείο στη Μπάρα, στην οδό Αφροδίτης 51, απέναντι από το μπορντέλο της Μαντάμ Ερασμίας. Ήταν ένα μικρό μαγαζί με καναπέδες στον τοίχο, λίγα τραπεζάκια, καρέκλες κι ένα μιντέρι για να ξαπλώνει. Σε γενικές γραμμές ο Άλκης Πέτσας είχε καλή φήμη στον υπόκοσμο της Θεσσαλονίκης. Θεωρούνταν άτομο «με μπέσα», αδιάφθορος, που βοηθούσε τους φτωχούς: Ο Πετσάς ήταν ο εγγυητής της ασφάλειας στη Μπάρα και κρατούσε την εγκληματικότητα σε χαμηλά επίπεδα. Ωστόσο μέρα με τη μέρα μεγάλωνε ο αριθμός των δυσαρεστημένων, που ήθελαν να τον ξεφορτωθούν. Το 1932 έφθασαν στην Μπάρα δύο νταήδες από την Αθήνα, Σμυρνιοί στην καταγωγή. Ήταν δύο αδέρφια, οι Αυγουλάδες, ο Παράσχος και ο Χατζής. Αυτοί ήρθαν σε επαφή με δυσαρεστημένους Σμυρνιούς της Θεσσαλονίκης κι άρχισαν να οργανώνουν δικές τους λέσχες, εκβιασμούς και πορνεία...

 

[Maximilien]

Για να μην το χαλάσω(ήδη το εκανα λίγο)θα αναφέρω κάτι τελευταία καθως δεν ξέρω αν εχεις γραψει για τα «Μπουρμπούλια» στην Πάτρα όπου οι ντόπιες έβαζαν μάσκες και παρτουζωνοντουσαν με αγνώστους....

 

[iuakoya]

Σύντομα ο υπόκοσμος της πόλης χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα: στους «Κωνσταντινοπολίτες» του Άλκη Πετσά και στους «Σμυρνιούς» των Αυγουλάδων. Οι μεταξύ τους συγκρούσεις άρχισαν να πυκνώνουν. Ένα βράδυ το πρωτοπαλίκαρο του Άλκη, ο Κέρκυρας, πυροβόλησε και τραυμάτισε τον μεγάλο αδελφό Αυγουλά. Αυτός ορκίστηκε εκδίκηση. Οι Αυγουλάδες παρακολουθούσαν τις κινήσεις του Άλκη για να βρουν ευκαιρία να τον κτυπήσουν. Η ευκαιρία δόθηκε ένα βράδυ στο μαγαζί του στην οδό Αφροδίτης 51. Οι Αυγουλάδες, προφασιζόμενοι ότι ήθελαν να του μιλήσουν, τον πυροβόλησαν πολλές φορές με δύο πιστόλια και μετά άρχισαν να τον μαχαιρώνουν. «Μπαμπέσηδες!», ήταν η μόνη λέξη που πρόλαβε να ξεστομίσει. Ζούσε ακόμη όταν τον πήγαν στο νοσοκομείο. Είχε φάει επτά σφαίρες και 11 μαχαιριές. Στην κηδεία του, που έγινε την επόμενη μέρα, παραβρέθηκαν όλοι οι ντάηδες της Σαλονίκης, ενώ όλα τα «σπίτια» και όλες οι χαρτοπαικτικές λέσχες της Μπάρας παρέμειναν την ίδια μέρα κλειστά ως ένδειξη πένθους...

 

[iuakoya]

Για να μην το χαλάσω(ήδη το εκανα λίγο)θα αναφέρω κάτι τελευταία καθως δεν ξέρω αν εχεις γραψει για τα «Μπουρμπούλια» στην Πάτρα όπου οι ντόπιες έβαζαν μάσκες και παρτουζωνοντουσαν με αγνώστους....

Όχι, δεν έχει αναφερθεί, επικίνδυνο αυτό, αν σκεφτεί κανείς πώς γεννήθηκε ο νόθος γιος του Αρθούρου...

 

[iuakoya]

Η πορνεία ήταν σημαντικό κομμάτι της οικονομίας της Θεσσαλονίκης του Μεσοπολέμου. To 1928 υπήρχαν τουλάχιστον 48 πορνεία με επίσημη άδεια, ενώ υπήρχαν και δεκάδες άλλα «σπίτια» που λειτουργούσαν παράνομα. Αλλά ήδη η καθωσπρέπει αστική κοινωνία της πόλης θεωρούσε καθήκον της την εξάλειψη του «αποστήματος» της Μπάρας. Το 1951 τα περισσότερα σπίτια μέσα στη Μπάρα κατέβασαν τις πόρτες τους και ορισμένα από αυτά μετακόμισαν κοντά στην περιοχή του νέου σιδηροδρομικού σταθμού. Σήμερα ωστόσο, όλες αυτές οι περιοχές δεν είναι παρά μια χλωμή σκιά του ένδοξου εαυτού τους των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα...

 

[iuakoya]

Στάση πεντηκοστή έβδομη: Λιβύη...

Ήταν γνωστό πως ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν περιτριγυρισμένος από γυναίκες, πως είχε χαρέμι, αλλά όχι πως απήγαγε μικρά κορίτσια για να τον ικανοποιούν. Βίαζε και κακοποιούσε κορίτσια. Πολλές φορές, μπροστά τους, βίαζε ακόμη και αγόρια. Η Σοράγια είναι ένα από τα κορίτσια που έζησαν την κόλαση στα χέρια του Καντάφι. Το 2004 ήταν 15 ετών. Οι «κυνηγοί ταλέντων» του Συνταγματάρχη την εντόπισαν και την επέλεξαν να του δώσει ένα μπουκέτο λουλούδια, όταν εκείνος πήγε στο σχολείο της για επίσκεψη. Ο Καντάφι πήρε την ανθοδέσμη και στη συνέχεια ακούμπησε το χέρι του στο κεφάλι της. Ήταν η ένδειξη πως την ήθελε. Την επόμενη μέρα, κάποιες από τις αμαζόνες του, πήγαν στο κομμωτήριο που είχε η μητέρα του κοριτσιού στη Σύρτη. Της είπαν πως ο Καντάφι ήθελε την κόρη της για άλλη μια τελετή. Την πήραν...

 

[iuakoya]

Μόλις έφθασαν, ο Καντάφι την «σκάναρε» και φώναξε δυνατά «ετοιμάστε την!». Η 15χρονη οδηγήθηκε σε ένα δωμάτιο όπου την έγδυσαν, της πήραν αίμα και τις ξύρισαν όλο το σώμα εκτός από τα μαλλιά της. Την ανάγκασαν να φορέσει ένα G-string και ένα μίνι φόρεμα ενώ την μακιγιάρανε. Στη συνέχεια την οδήγησαν στο δωμάτιο του Καντάφι όπου και την ανάγκασαν να ξαπλώσει. Παρόλες τις προσπάθειες της να τρέξει, να ξεφύγει, οι γυναίκες-φύλακες της έκοβαν το δρόμο. Στη συνέχεια ο «ηγέτης» άρχισε να την φυλάει αλλά τον έσπρωξε. Νευριασμένος, φωνάζει μία γυναίκα-φύλακα και φωνάζει: «κοίτα αυτή τη π...ανα! Δίδαξε την και φερ΄τη πάλι σε μένα!». Την επόμενη μέρα, το απόγευμα, ο Καντάφι χτύπησε την κοπέλα και πήρε αυτό που ήθελε: «δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την στιγμή» είπε στη δημοσιογράφο η άτυχη Σοράγια και συνέχισε: «βίασε το σώμα μου και τρύπησε την ψυχή μου με στιλέτο. Οι ενοχές δεν με εγκατέλειψαν ποτέ»...

 

[iuakoya]

Συγκλονιστικό είναι το γεγονός ότι δίπλα από το δωμάτιο του Καντάφι καθόταν μία γυναίκα, η Μπαμπρούκα, η οποία πήγαινε τις σκλάβες στον «ηγέτη». Μία μέρα ρώτησε την Σοράγια αν θέλει να δραπετεύσει:«και να φύγεις, ο Μουαμάρ θα σε βρει και θα σε σκοτώσει». Επίσης, η Μαμπρούκα έβρισκε πολλές παρθένες για τον «ηγέτη» της, κάτι που τον ευχαριστούσε, έτσι κατάφερε να έχει πολύ υψηλή θέση στην δικτατορία του. Η ιστορία της Σοράγια δεν είναι η μοναδική καθώς υπάρχουν χιλιάδες άλλες κοπέλες που απήχθησαν και κρατούνταν σαν σκλάβες του σεξ. Πολλές γυναίκες που εμφανιζόντουσαν δημόσια σαν να έχουν αξίωμα στην πραγματικότητα ήταν και αυτές στην ίδια μοίρα με την Σοράγια. Είναι πολύ ειρωνικό ότι δημόσια ο Καντάφι μίλαγε για τον σεβασμό του προς το γυναικείο φύλο και τόνιζε ότι η θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία της Λιβύης έχει αλλάξει ριζικά...

 

[iuakoya]

Ο Μουαμάρ Καντάφι διατηρούσε δεκάδες δωμάτια σεξ στα παλάτια του. Στα 42 χρόνια της εξουσίας του είχε αναγκάσει εκατοντάδες κορίτσια να γίνουν σκλάβες του σεξ. Ένα δωμάτιο διακοσμημένο σε στυλ της δεκαετίας του 1970, με καφέ τοίχους κι ένα διπλό κρεββάτι στη μέση. Εκεί όπου ο Καντάφι βίαζε τα θύματά του. Εκείνος, φυσικά, δεν το έβλεπε σαν βιασμό. Θεωρούσε πως ήταν τιμή των θυμάτων να «κοιμηθούν» με τον ηγέτη. Υπήρχαν πολλά τέτοια δωμάτια στα παλάτια του Καντάφι σε όλη την Τρίπολη. Υπήρχαν κρυφά δωμάτια ακόμη και στο πανεπιστήμιο της πόλης!

 

[iuakoya]

Ακόμη πιο σοκαριστική είναι η εικόνα από ένα δωμάτιο με εξοπλισμό από εκείνους που υπάρχουν στα ιατρεία των γυναικολόγων. Εκεί, τα νεαρά κορίτσια εξετάζονταν για το ενδεχόμενο να έχουν κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Κι αν έβγαιναν «καθαρές», τότε οδηγούνταν στο κρεββάτι του Καντάφι. Στον ίδιο χώρο, ανάγκασε τα κορίτσια αυτά να κάνουν εκτρώσεις. Όσες επέζησαν ήταν «τυχερές». Άλλες, ήταν τόσο κακοποιημένες που οι άνθρωποι του Καντάφι τις παρατούσαν σε πάρκινγκ ή χωματερές και τις άφηναν να πεθάνουν...