Το σεξ του κόσμου σε 80 ημέρες

[iuakoya]

Η πώληση της Νέαιρας...

Στην Κόρινθο η Νικαρέτη πούλησε τη Νέαιρα για 3.000 δραχμές σε δύο άντρες. Σε έναν Κορίνθιο και σε έναν απ τη Λευκάδα για να την έχουν σκλάβα από κοινού. Όταν εκείνοι παντρεύτηκαν πρότειναν στην Νέαιρα ή να πάει σε πορνείο ή να τους επιστρέψει το ποσό της αγοράς της με έκπτωση 1.000 δραχμών. Ουσιαστικά, της έδωσαν τη δυνατότητα να αγοράσει την ελευθερία της, αλλά τελικά το ποσό ανέλαβε να καλύψει ο Φρυνίωνας, ο οποίος την αγόρασε και την πήρε μαζί του στην Αθήνα. Συμμετείχαν σε συμπόσια, αλλά δεν ήταν ο μόνος εραστής της και αυτό τον έκανε να δυσανασχετεί. Εκείνη τον εγκατέλειψε, πήρε τα προσωπικά της αντικείμενα και δυο υπηρέτριες και επέστρεψε στην πορνεία...

 

[iuakoya]

Εκβιασμοί, δίκη, ελευθερία...

Γι΄ αυτήν και τα παιδιά της ενδιαφέρθηκε ο Αθηναίος Στέφανος που την εμφάνισε ως σύζυγό του. Η καινούργια μηχανή που στήθηκε ήταν η Νέαιρα ως αξιοσέβαστη σύζυγος να υποκύπτει στη γοητεία κάποιου αφελούς και εύπορου πολίτη, οπότε στη συνέχεια ακολουθούσε μια σειρά εκβιασμών του «θύματος» για μοιχεία. Η απάτη είχε στηθεί άριστα και πολλοί ήταν εκείνοι που έπεσαν θύματα. Όμως, ο Φρυνίωνας έμαθε που βρισκόταν η Νέαιρα και τι έκανε και προέβαλε τις οικονομικές του αξιώσεις. Το δικαστήριο που ανέλαβε την υπόθεση αποφάσισε ότι η Νέαιρα ανήκε και στους δύο άντρες ως εταίρα. Οι δυο άντρες συμβιβάστηκαν. Παράλληλα όμως, το δικαστήριο της έδωσε το δικαίωμα να ελευθερωθεί, αναγκάζοντάς την να επιστρέψει στο Φρυνίωνα όσα του είχε πάρει...

 

[jimy.m.]

Η πώληση της Νέαιρας...

Στην Κόρινθο η Νικαρέτη πούλησε τη Νέαιρα για 3.000 δραχμές σε δύο άντρες. Σε έναν Κορίνθιο και σε έναν απ τη Λευκάδα για να την έχουν σκλάβα από κοινού. Όταν εκείνοι παντρεύτηκαν πρότειναν στην Νέαιρα ή να πάει σε πορνείο ή να τους επιστρέψει το ποσό της αγοράς της με έκπτωση 1.000 δραχμών. Ουσιαστικά, της έδωσαν τη δυνατότητα να αγοράσει την ελευθερία της, αλλά τελικά το ποσό ανέλαβε να καλύψει ο Φρυνίωνας, ο οποίος την αγόρασε και την πήρε μαζί του στην Αθήνα. Συμμετείχαν σε συμπόσια, αλλά δεν ήταν ο μόνος εραστής της και αυτό τον έκανε να δυσανασχετεί. Εκείνη τον εγκατέλειψε, πήρε τα προσωπικά της αντικείμενα και δυο υπηρέτριες και επέστρεψε στην πορνεία...

 

[iuakoya]

Γύρω στο 340 π.Χ., η Νέαιρα κατηγορήθηκε από τον Απολλόδωρο, εχθρό του Στέφανου, στον περίφημο λόγο του Κατά Νεαίρας, για τον παράνομο γάμο τους. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο και τον Θεόμνηστο, η Νέαιρα, αν και μη πολίτης της Αθήνας, σφετερίστηκε τα δικαιώματα της Αθηναίας. Αναγνώρισε τα αγόρια της ως γνήσιους Αθηναίους πολίτες και κατάφερε να αναγνωρίσει και την κόρη της, Φανώ, που ήταν και αυτή εταίρα. Η ίδια συμμετείχε σε δημόσιες τελετουργίες της πόλης. Βασική κατηγορουμένη στο δικαστήριο ήταν εκείνη και όχι ο Στέφανος, με το επιχείρημα ότι εμφανιζόταν με την ιδιότητα της νόμιμης συζύγου του Στέφανου. Εκείνος προσπάθησε να δικαιολογήσει την κατάσταση λέγοντας ότι ήταν δικά του παιδιά από προηγούμενο γάμο με Αθηναία, γι΄ αυτό πάντρεψε την κόρη της με Αθηναίο. Αυτή ήταν η αφορμή που έψαχναν καιρό οι πολιτικοί του αντίπαλοι...

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

Η ταπεινωτική περιγραφή του Απολλόδωρου σχετικά με την προγενέστερη ζωή της Νέαιρας στον οίκο ανοχής της Κορίνθου, αποτέλεσε τη βασική επιχειρηματολογία του. Αν τα παραπάνω αποδεικνύονταν, τότε σύμφωνα με τους νόμους, η Νέαιρα θα πωλούνταν ως δούλη, τα παιδιά της θα έχαναν το δικαίωμα του πολίτη και ο Στέφανος θα αποβάλλονταν από τη δημόσια ζωή της πόλης, πληρώνοντας βαρύτατο πρόστιμο. Βεβαίως, η Νέαιρα και η κόρη της δεν ήταν ο αληθινός στόχος. Η δίκη στόχευε τον Στέφανο, ο οποίος ήταν ο πολιτικός τους αντίπαλος. Ο Στέφανος ήταν οπαδός του Εύβουλου, αντίπαλου του Δημοσθένη και είχε πετύχει την καταδίκη του Απολλόδωρου, κατηγορώντας τον ότι είχε προτείνει παράνομο ψήφισμα. Έτσι, ο Απολλόδωρος με τον Θεόφραστο, μη έχοντας κάτι άλλο για να κατηγορήσουν το Στέφανο, μήνυσαν τη Νέαιρα που συνδέονταν μαζί του. Το αποτέλεσμα της δίκης δεν το γνωρίζουμε...

 

[iuakoya]

Ένα φιλί από την αρχαιότητα...

Χαμένο ανάμεσα σε δεκάδες άλλα όστρακα, σε μια μικρή γωνιακή προθήκη της αίθουσας 54 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, βρίσκεται ένα φιλί. Χρονολογείται στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. και η ιστορία του γοητεύει. Εικονίζει έναν στεφανωμένο νεαρό, που δίνει με τα μάτια ανοιχτά το πρώτο του φιλί. Εκείνη τον έχει αγκαλιάσει τρυφερά με τα δύο χέρια της και έχει βάλει τα δάχτυλά της στα μαλλιά του. Η μορφή της όμως δεν διακρίνεται καθώς το όστρακο έσπασε, αφήνοντας πάνω στο θραύσμα μόνο τα χείλη της. Το υπόλοιπο σώμα της χάθηκε στην αιωνιότητα της  Αθήνας...

 

[iuakoya]

Το «Φιλί» του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (αρ. ευρ. ΕΑΜ Ακρ.189) αποτελεί μικρό κομμάτι από το ζωγραφισμένο κυκλικό πεδίο που διακοσμούσε τον πυθμένα μιας κύλικας, κατασκευασμένης την τελευταία δεκαπενταετία του 6ου αι. π.Χ. Το όστρακο βρέθηκε μεταξύ των ετών 1885-1890 στις ανασκαφές των επιχώσεων του Βράχου της Ακρόπολης από τον Γενικό  Έφορο Αρχαιοτήτων Παναγή Καββαδία και τον Georg Kawerau. Κι όπως συμβαίνει συχνά με τα ευρήματα τόσο πρώιμων ανασκαφών, δεν αναφέρεται ο ακριβής τόπος και ο χρόνος της ανεύρεσης. Ο νέος στο σπάνιο θραύσμα της ερυθρόμορφης κύλικας ετοιμάζεται να φιλήσει μια γυναίκα. Η τύχη δεν έσωσε το πρόσωπό της. Ωστόσο, διακρίνονται τα χέρια της που χαϊδεύουν με χάρη τα μαλλιά του...

 

[iuakoya]

Σεξ συζυγικό και σεξ από πίσω...

Οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το σεξ έκανε καλό στις γυναίκες γιατί κρατούσε τη μήτρα τους υγρή και βέβαια από την πλευρά των αντρών υποτίθεται ότι τους κρατούσε υπό έλεγχο. Σύμφωνα λοιπόν με τους νόμους της Αθήνας, οι Αθηναίοι θα έπρεπε να κάνουν σεξ με τη γυναίκες τους τουλάχιστον τρεις φορές το μήνα. Οι άντρες βέβαια είχαν και άλλες επιλογές: μπορούσαν να πάνε με μιαεταίρα (πόρνη πολυτελείας), μπορούσαν να έχουν μια μόνιμη ερωμένη, την παλλακίδα ή μπορούσαν να πάνε σε ένα μπουρδέλο με μια κοινή πόρνη. Επειδή το σεξ από πίσω με τη σύζυγο ήταν «απαγορευτικό», οι άντρες μπορούσαν να το κάνουν μόνο με τις πόρνες ή την ερωμένη τους. Αυτή η κατάσταση ήταν αρκετά άδικη για τις συζύγους, καθώς η μοιχεία των γυναικών ήταν πολύ χειρότερο έγκλημα ακόμα και σε σχέση με το βιασμό...

 

[iuakoya]

Η σχέση εραστή και ερωμένου...

Στην Αρχαία Ελλάδα ήταν συνηθισμένο νεαροί άντρες να συνευρίσκονται με έφηβους, έτσι οι παιδεραστικές σχέσεις εκείνη την εποχή ήταν κάτι το σχεδόν φυσιολογικό. Τα κορίτσια παντρεύονταν στα 13 με 14 ενώ τα αγόρια αυτής της ηλικίας τραβούσαν την προσοχή των μεγαλύτερων σε ηλικία αντρών. Κάτι που σήμερα θα το ονομάζαμε παιδεραστία ή παιδοφιλία, οι Αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν ως μια σημαντική μορφή έρωτα. Η σχέση μεταξύ του εραστή δηλαδή του ενήλικα άντρα και του ερωμένου δηλαδή του νεαρού αγοριού είχε κάποιους πολύ αυστηρούς κανόνες. Ο άντρας θα έπρεπε να είναι γύρω στα 20 και ανύπαντρος και είχε ως αποστολή να προστατεύει, να αγαπά, να εκπαιδεύει και τελικά να κερδίσει την στοργή του νεαρού αγοριού. Θα έπρεπε να κοιμάται στην πόρτα του, να του χαρίζει δώρα και το αγόρι θα έπρεπε να είναι σύμφωνο για αυτό το δεσμό...

 

[iuakoya]

Παρότι λέγεται πως αρκετοί πατεράδες γίνονταν έξω φρενών όταν μάθαιναν ότι οι γιοι τους είχαν θαυμαστές, εύχονταν επίσης οι γιοι τους να είναι όμορφοι ώστε να τραβήξουν την προσοχή του καλύτερου εραστή. Αυτή η σχέση ήταν το τελευταίο στάδιο της εκπαίδευσης των αγοριών: μια ανταλλαγή σοφίας και νιότης. Οι εικόνες στα αρχαία αγγεία μας δείχνουν άλλες φορές κάποιες υπαινικτικές και άλλες κάποιες πολύ παραστατικές σκηνές της σχέσης του εραστή και του ερωμένου. Σε αυτό το αγγείο ένας άντρας, προσφέρει έναν κόκορα στον υποψήφιο ερωμένο. Για να μην υπάρχει κάποια αμφιβολία για το πως ερμηνεύουμε αυτήν την εικόνα, η επιγραφή πάνω στο αγγείο λέει: «Το όμορφο αγόρι»...

 

[iuakoya]

Σε ένα άλλο αγγείο η εικόνα είναι πιο παραστατική: και οι δύο είναι γυμνοί. Ο νεαρός απλώνει το χέρι του για να αγκαλιάσει τον εραστή και ο άντρας που είναι ξεκάθαρα ερεθισμένος χαϊδεύει τα γεννητικά όργανα του ερωμένου. Η εικόνα τα λέει όλα για το τι αποτελούσε η σχέση του εραστή και του ερωμένου: τρυφερότητα, αγάπη και πόθος. Αυτή η σχέση στην Αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ σημαντική και μάλιστα υπήρχαν διάσημα τέτοια ζευγάρια. Δεν ήταν κάτι το κρυφό, αντίθετα βρισκόταν στο επίκεντρο της ελληνικής κοινωνίας. Υπήρχαν επίσης πολύ αυστηροί κανόνες για το πότε η σχέση έπρεπε να λήξει. Ο άντρας θα έπρεπε να έχει παντρευτεί μέχρι τα 35 του, διαφορετικά πλήρωνε πρόστιμο και το νεαρό αγόρι θα έπρεπε να παύσει να είναι εραστής όταν θα έβγαζε τρίχες στο μηρό. Στην περίπτωση που η σχέση συνεχιζόταν το αγόρι και ο άντρας γίνονταν περίγελοι της κοινωνίας...

 

[iuakoya]

Ο Αριστοτέλης αναρωτιόταν γιατί οι άνθρωποι ντρέπονται να παραδεχτούν ότι τους αρέσει να κάνουν σεξ, ενώ δε συμβαίνει το ίδιο με το ποτό ή το φαγητό. Όσοι μάλιστα στην Αρχαία Ελλάδα ασκούσαν την ιατρική συνιστούσαν την σεξουαλική επαφή ως τρόπο αντιμετώπισης ενός ευρύτατου φάσματος παθήσεων όπως: η κατάθλιψη, η δυσπεψία, ο ίκτερος, οι πόνοι στη μέση, η αδύναμη όραση κ.ά. Σε ιατρικά κείμενα της αρχαίας Ελλάδας παρέχονται ακόμη «συνταγές» θεραπείας της αντρικής ανικανότητας, όπως για παράδειγμα η επάλειψη  με ένα μείγμα από πιπέρι, ελαιόλαδο και μέλι. Έτσι, αν κάποιος ήθελε να κάνει τα προσόντα του  να δείχνουν μεγαλύτερα, έπρεπε να βουτήξει τη ρίζα ενός φυτού –δεν έχει βρεθεί ποιο- σε καλής ποιότητας κρασί για τρεις ημέρες και όποτε το χρειαζόταν να το δένει στο μηρό του...
ΥΓ Είμαι σίγουρος ότι οι μοναχοί του Μεσαίωνα έσβησαν από τους παπύρους και τις περγαμηνές το όνομα του φυτού επίτηδες 

 

[Maximilien]

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.Νομιζω ίσχυαν κυρίως στην Αθήνα και την Κόρινθο.
Στην Σπάρτη όλα τα σαρκικά ήταν «ελεγχόμενα» και κατακριτέα με την χειρότερη ποινή να αποδίδεται στους «ποδολαγνους»  της εποχής.

 

[iuakoya]

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.Νομιζω ίσχυαν κυρίως στην Αθήνα και την Κόρινθο.
Στην Σπάρτη όλα τα σαρκικά ήταν «ελεγχόμενα» και κατακριτέα με την χειρότερη ποινή να αποδίδεται στους «ποδολαγνους»  της εποχής.

Εννοείται φίλε μου, η Σπάρτη ήταν ένας άλλος κόσμος σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα...

 

[iuakoya]

Οι μέντορες...

Η  σεξουαλικότητα των αρχαίων Ελλήνων προκαλεί αντιδράσεις στη σύγχρονη εποχή, γιατί αντιμετωπίζεται με αυστηρά ηθικά και κοινωνικά κριτήρια, πολύ διαφορετικά από αυτά που ίσχυαν 2,5 χιλιάδες χρόνια πριν. Η σχέση ενός μεγαλύτερου άντρα με έναν νεαρό ήταν διαδεδομένη, ειδικά στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα ορισμένων πόλεων-κρατών. Όμως, είχε κυρίως διδακτικό χαρακτήρα, με τον ώριμο άντρα να παίρνει τη θέση δασκάλου και μέντορα για τον νεαρό. Σε αυτές τις σχέσεις δεν υπήρχε θηλυπρέπεια...

 

[iuakoya]

Οι γυναίκες ήταν ασυνήθιστο να γνωρίσουν άλλο άντρα εκτός από τον σύζυγό τους. Ο Πλούταρχος αναφέρει την ιστορία του τύραννου Ιέρωνα, τον οποίο πρόσβαλε ένας αντίπαλός του λέγοντάς του πως μύριζε άσχημα το στόμα του. Όταν αργότερα ρώτησε τη γυναίκα του γιατί δεν του το είπε, εκείνη με αφέλεια απάντησε: «Πίστευα πως όλοι οι άνδρες μύριζαν έτσι». Η άποψη των Αθηναίων για την καλή σύζυγο ήταν περίπου η εξής: Έπρεπε να είναι αγνή, επιδέξια στο νοικοκυριό και στη διαχείριση των εισοδημάτων του άντρα της. Σημαντικό ήταν φυσικά να τεκνοποιήσει, γι’ αυτό υπολογίζεται ότι είχε σεξουαλική επαφή τουλάχιστο τρεις φορές τον μήνα» μέχρι να ρυθμιστεί η εκκρεμότητα της διαδοχής...

 

[iuakoya]

Η αποχή απ’ το σεξ συνιστούσε συχνά μια πολύ καλή αντισυλληπτική μέθοδο. Για τον περιορισμό των γεννήσεων να μη ξεχνούμε και τον Αριστοτέλη, που συνιστούσε ως αντισυλληπτικό ελαιόλαδο ανακατεμένο με εκχύλισμα κέδρου και αλοιφή μολύβδου ή λιβάνι, το οποίο έπρεπε να αλειφτεί στην περιοχή του κόλπου, όπου πέφτει ο σπόρος. Φαίνεται ωστόσο πως οι Αθηναίες γυναίκες δεν χρειάζονταν συμβουλές είτε για την άμβλωση είτε για την αντισύλληψη, αφού η ερωτική τους δραστηριότητα ήταν κατά κανόνα αραιή, διοχετεύοντας έτσι αρκετή από την ενέργειά και τον συναισθηματισμό τους στη φροντίδα των αρσενικών παιδιών τους...

 

[iuakoya]

Οι Σπαρτιάτες πάλι κοροϊδεύονταν από τον Πλούταρχο για τον τρόπο που έβλεπαν τον γάμο. Ο σύζυγος ζούσε τον περισσότερο καιρό με τους φίλους του, από τους οποίους κάθε τόσο ξεγλιστρούσε, για να επισκεφτεί τη γυναίκα του. Μερικές φορές αποκτούσαν παιδιά, σπάνια βλέποντας τη γυναίκα τους στο φως της μέρας. Τόσο στη Σπάρτη όσο και στην Αθήνα, οι πολυμελείς οικογένειες στις ευγενείς και εύπορες τάξεις ήταν σχεδόν άγνωστο φαινόμενο, κάτι που συνέβαλε τελικά και στη δημογραφική παρακμή της πόλης–κράτους...

 

[iuakoya]

Οι παραμελημένες όμως σύζυγοι δεν έμεναν πάντα κλεισμένες σπίτι, να κλαίνε τη μοίρα τους. Παρόλες τις δυσκολίες, κάποιες κατάφερναν να βρουν αλλού παρηγοριά, με τη βοήθεια μαστρωπών που αφθονούσαν στην πόλη. Οι περισσότερες όμως φαίνεται πως επέλεγαν τις λιγότερο επικίνδυνες μεθόδους του αυνανισμού ή της ομοφυλοφιλίας. Για τους Έλληνες ο αυνανισμός, ο οποίος μάλιστα αναφέρεται ιδιαίτερα στην αττική κωμωδία, δεν ήταν είδος διαστροφής αλλά δικλείδα ασφαλείας. Το γεγονός της ευρείας χρήσης του αυνανισμού δεν έλυνε μόνο τις σεξουαλικές ελλείψεις των αρχαίων ελληνίδων συζύγων, αλλά χαροποιούσε και κάποιους ειδικούς εμπόρους, κυρίως αυτούς της Μιλήτου που ήταν κέντρο παραγωγής και εξαγωγής ολίσβου, ενός υποκατάστατου του πέους. Φαίνεται πως αυτή η απομίμηση φτιαχνόταν είτε από ξύλο είτε από φουσκωμένο δέρμα αλειμμένο συνήθως με λάδι ελιάς πριν από τη χρήση...