Επαψε να ειναι κουκουδι ΠΡΙΝ εκτελεστει.
Α, μάλιστα. Κύττα, χωρίς να σε αγχώνω, σε έχω προλάβει λίγο...
Κάποιοι το λένε καθ' υποφοράν αντένσταση: στην νοοτροπία σου, και δεν είσαι ο μόνος, φυσικά και δεν υπάρχει κουκούδι δοσίλογος, γιατί όποιος πήγαινε στους γερμανούς, αμέσως έπαυε να είναι... κουκούδι.
Σε απλά ελληνικά: πετάω τα σκουπίδια στην αυλή του γείτονα.
Ερώτηση κρίσεως νούμερο 1: για να είσαι κουμμουνιστής πρέπει ντε και σώνει να είσαι μέλος του κόμματος; Και μάλιστα του επίσημου; Χλωμό το κόβω, ειδικά όταν μιλάμε για ιδεολογία συνώνυμη του φραξιονισμού. Ή μήπως το κόμμα έχει την αποκλειστική αντιπροσωπεία της ιδεολογίας;
Ερώτηση κρίσεως νούμερο 2: αν διαγραφείς από το κόμμα ή σε εκτελέσει, σημαίνει ότι δεν ήσουν κουμμουνιστής; Ο Κλάρας που διαγράφηκε τι ήταν στο τέλος; Κουμμουνιστής; Αριστερός; Ο Τρότσκυ που τον έφαγαν στο Μεξικό τι να ήταν άραγε; Φασίστας; Ναζί; Όλοι όσοι εκτελέστηκαν επί στάλιν (μιλάμε για σχεδόν όλο το πολιτικό γραφείο επί τέλους εποχής λένιν) έπαψαν να είναι κουκούδια;
Ερώτηση κρίσεως νούμερο 2α: μήπως έχεις σκεφτεί ότι η εκτέλεση του Γκιτόν δεν ήταν μόνο ιδεολογική αποδοκιμασία, αλλά και τρόπος για να διαφυλάξουν τα νώτα τους τα υπόλοιπα συντρόφια; Όπως θα έπρεπε να κάνει και η ΟΠΛΑ, αλλά δεν το έκανε, οδηγώντας στο ξεσκέπασμα κάποιων στην Νίκαια;
Ερώτηση κρίσεως νούμερο 3: μπορεί κάποιος να είναι κουκούδι, αλλά και αντιμπολσεβίκος; Η μήπως είναι υποχρεωτικό για να διατηρήσεις τον χαρακτηρισμό, να κάνεις πίπες στον γγ του ΚΚΣΕ; Ο Τίτο που τα έσπασε έπαψε να είναι κουκούδι; Ο Μάο;
Αυτά απλά σαν ερωτήσεις...
Το παράδειγμα του Γκιτόν είναι νομίζω απλό, γιατί δείχνει πως μπορεί ένας κουμμουνιστής (και μάλιστα πρώην νούμερο 3 του κόμματος) να συνεργαστεί με ευκολία με τους ναζί. Ο κομμουνισμός προφανώς δεν προσέφερε ανοσία στον δοσιλογισμό, όπως και καμια ιδεολογία. Ο ελληνικός κομμουνισμός προσέφερε αρκετή ανοησία όμως στην ελληνική ιστορία, αρνούμενος να παραδεχθεί ότι υπήρξαν κουκούδια που παραστράτησαν...
