Με τον συγκεκριμένο προσπάθησα για διάλογο αλλά μάλλον δεν μπορεί να επικοινωνήσει αυτό που πραγματικά εννοεί και συνεχώς δογματίζει λέγοντας προτάσεις που δεν σου δίνουν τη δυνατότητα να τις επιβεβαιώσεις ή να τις διαψεύσεις, άρα α-νόητες προτάσεις δογματικής φύσεως.
Δικό του πρόβλημα. Δε με αφορά. Τέλος.
Τώρα, όσον αφορά στα πολλά που είπες:
Α: Για τον Τζόγο
Δεν είναι λοττο το επιχειρείν. Ούτε και λαχείο. Εάν κάνεις κινήσεις στην τύχη, όπως κάνεις στο λαχείο το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πέσεις έξω. Εάν δεν ήταν σίγουρο αυτό τότε δεν επετύγχαναν οι πιο καλοί επιχειρηματίες αλλά ο οποιοσδήποτε και η επιχειρηματικότητα (συνδυασμός Γης, Κεφαλαίου και Εργασίας) δεν θα έπαιζε κανέναν μα κανέναν ρόλο. Μα ΠΑΙΖΕΙ. Είναι θέμα critical reasoning - analytical thinking – educated estimation. Όχι ΑΠΛΑ ΤΥΧΗΣ όπως είναι ο τζόγος.
Αναφορικά με το εάν κάποιος θέλει να ρισκάρει μπαίνουμε σε άλλες συζητήσεις που θα κουράσουν εδώ. Πολύ συνοπτικά, μιλάμε για τη διαφορά RISK TOLERANCE και RISK AVERSION. Μπορεί να κρίνω ότι πρέπει να ληφθεί αυτός ο κίνδυνος αλλά να μην μπορώ να τον αντέξω εάν επέλθει. Εάν λοιπόν τον αναλάβω και κάτι δεν πάει καλά τότε ΤΕΛΟΣ! Εάν αποφασίσω να μην τον αναλάβω τότε μπορεί να μείνω πίσω εάν όποιος τον ανέλαβε του βγήκε. Είναι αυτό που λέμε: ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΑΝΕ. Πάντως PRESERVATION OF YOUR CAPITAL IS THE UTIMATE GOAL!!!
Β: Για το ότι ο υδραυλικός χρωστά στην κοινωνία
Ναι, ο υδραυλικός βρήκε σχολή και σπούδασε τσάμπα, είχε βιβλία, θρανία καθηγητές να τον διδάξουν (ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ) αλλά έβαλε προσωπικό χρόνο. Επέλεξε να είναι πρώτο τραπέζι πίστα αντί να κάθεται στη γαλαρία να καλαμπουρίζει. Μελετούσε και ήταν συνεπής όταν οι άλλοι μπορεί να ήταν αμελείς. Αυτό θα του βγει στο μέλλον και εάν έχει και ταλέντο στη διαχείριση πελατών και λέγειν τότε θα γίνει και επιχειρηματίας. Έτσι βγαίνουν συν τω χρόνω οι διαφορές στο δρόμο που ακολουθεί κάποιος.
Είναι αυτό που λέει: Don’t make fun of the nerds. You will probably work for them one day in the future…
Και τα δύο παραδείγματα και ο τρόπος που τα εκφράζεις φέρνουν πάλι αυτό που είπα πριν. Μιλάμε για την αξία "έργου".
Το ότι το επιχειρείν δεν είναι μόνο τύχη είναι γνωστό. Θέλει ικανότητες. Το θέμα είναι κατά πόσο αυτές οι ικανότητες αξίζουν χρηματικά οφέλη. Εκεί κολλάει ο τζόγος. Άσε το λόττο και βάλε το στοίχημα που θέλει και μυαλό που λέει ο λόγος.
Δεν είναι περί τύχης το ζήτημα.
Στο δεύτερο επίσης ξαναλέω. Το ότι αυτός σπούδασε το έκανε γιατί ΤΟ ΗΘΕΛΕ!!!! Δεν τον έβαλες με το ζόρι. Δεν τον ανάγκασες να γίνει κάτι που δεν ήθελε ώστε να καταλήξει στο "εσύ τα φταις, πλήρωνε μαλάκα τώρα!!!".
Το ότι άλλοι κάθονταν κι αυτός μελετούσε έχει να κάνει και πάλι με την αγάπη του για το αντικείμενο, τη θέληση του για μάθηση και λοιπά. Το γιατί όλα αυτά πρέπει να μετριούνται σε ευρώ δε μου εξηγείς.
Η πληρωμή ενός επαγγέλματος που το επέλεξε κάποιος ελεύθερα είναι η ίδια η πρακτική του. Εάν το επέλεξε για το χρήμα τότε σκοπός είναι το χρήμα κι όχι η ευχαρίστηση από την εργασία.
Το ότι κάποιος είναι συνεπής, διαβαστερός, έξυπνος, θαρραλέος, ευγενικός, φιλόζωος, ιχθύς στο ζώδιο, δε σημαίνει ότι αυτές του τις αρετές πρέπει να τις εισπράξει σε "χαρτί"!
Το "χαρτί" έχει να κάνει με το "έργο" (μέχρι στιγμής στην κουβέντα μας τουλάχιστον).
Αυτή είναι η βάση της διαφωνίας μας απ'ότι βλέπω.
Γρήγορα-γρήγορα μου έρχονται στο μυαλό 2.
Ο Θεός είναι μεγάλος.
Αυτο το νερό είναι αγιασμένο.
[glow=red,2,300]Δεν δίδεται η δυνατότητα να διαψεύσεις ή επιβεβαιώσεις τη δήλωση.[/glow] Τί θα άλλαζε εάν το νερό δεν ήταν αγιασμένο ή εάν ο Θεός ήταν μικρός;. Πώς μπορώ να το δω; Ποιά μέτρηση σε ποιό όργανο τίνος πειράματος θα μου έδειχνε το δρόμο να καταλάβω το τί γίνεται και να δω εάν το νερό είναι αγιασμένο ή εάν ο Θεός έιναι μεγάλος κτλ.
Έτσι και αυτός λέει ότι υπάρχει αυτό το σωματείο και έχει αυτό το σκοπό χωρίς να δείχνει το δρόμο για το πώς θα επιβεβαιώσεις καν αυτά που λέει. Πάλι θα κουράσουμε. Διαμαρτύρεται και ο Μαρτίνος για τα οφφτοπικέησονς...
Αν σε απασχολεί σε βάθος αυτό καλό θα είναι να μελετήσεις τον Karl Popper (εάν δεν το έχεις κάνει ήδη), συγκεκριμένα το falsification theory. Προσπάθησε να την εφαρμόσει στην ψυχοανάλυση του Φρόϋντ και στο μαρξισμό και βρήκε ότι δεν μπορεί να γίνει. Αργότερα αν θυμάμαι καλά ένας μαθητής του κατάφερε να την εφαρμόσει και τελικά τους διέψευσε και τους δύο. Τέσπα δες το μόνος σου αν σε ενδιαφέρει.