Kopritoskylo
Μέλος
- Εγγρ.
- 31 Μαΐ 2012
- Μηνύματα
- 29
- Κριτικές
- 2
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Έχει καιρο τωρα αλλα με τρωει και ηθελα να το βγαλω απο μεσα μου. Φθανω Αθηνα στο Ελ. Βενιζελος και βγαινοντας να παρω το λεωφορειο πετυχαινω ενα κινεζακι απιστευτο. Τελειο προσωπο τελειο σωμα. Μεχρι και βυζι κανονικο ειχε. Περιμενω να δω και μπαινει στο λεωφορειο που ηθελα και γω. Καθομαι απεναντι κορδωτος κορδωτος και την κοβω. Εχω παθει πλακα αλλα αυτη σημασια. Και εκει που εχω καταληξει οτι το μονο που τη νοιαζει ειναι να βγαλει τιποτα χαζες φωτογραφιες και να γυρισει σπιτι της να της βλεπω πιανει κουβεντα με τον διπλανο της και τον αριχιζει στις ερωτησεις. Ο τυπος ευγενικος και τυπικος αλλα δεν χωνεται. Και γω βεβαια κλασσικη κολωστρα αλλα αν ειχα την ευκαιρια θα χωνομουνα με τα χιλια. Κραταω μια ελπιδα να κατεβουμε στην ιδια σταση οποτε να αναλαβω δραση αλλα ματαια. Κατεβαινει αλλου και εγω την κοιταω σαν χαμενος και αυτομουντζωνομαι νοερα.
Αλλα η ιστορια δεν τελειωνει εδω. Αν τελειωνε εδω θα την ειχα ξεχασει ευκολα.
Στην Αθηνα θα εμενα τρεις μερες και επρεπε να εκμεταλευτω το χρονο να ξενοπηδηξω και να δω φιλαρακια. Την επομενη λοιπον κατεβαινω απογευματακι κεντρο να ριξω κανενα στα γρηγορα γιατι αργοτερα το ιδιο βραδυ εχω κανονισει ραντεβου με φιλους και την αδελφη μου. Εκει ομως στις στηλες του Ολυμπιου Διος σταματαω στο φαναρι και να σου μπροστα μου να περναει η τυπισα κλασσικη ασιατισα με τη φωτογραφικη περασμενη στο λαιμο. Οτι και να πω ειναι λιγο επαθα κολουμπρα . Κανω επιτοπου στο επομενο φαναρι και αποφασιζω να παρκαρω και να παω να τη βρω να της την πεσω χυμα και οτι κατσει. Αν αυτο γινοταν σε δευτερολεπτα δηλαδη η αναστροφη παρκαρισμα και πεσιμο στην ψυχρα, δεν θα εγραφα αυτες τις γραμμες τωρα .
Η σκληρη πραγματικοτητα ομως που απαιτει καποια λεπτα για να γινει ολη αυτη η διαδικασια επετρεψε στον γαμημενο τον εσωτερικο διαλογο να ξεκινησει. Ψαχνοντας για παρκαρισμα σκεφτομουνα: και τι θα καταλαβεις αν της την πεσεις αντε το πολυ να κερασεις κανενα καφε και να της βγαλεις μια φωτογραφια με θεα την Ακροπολη. Εν τω μεταξυ ο χρονος περιορισμενος το ραντεβου με τους φιλους δεν αναβαλεται. Οι δικαιολογιες φουντωναν μεσα μου και οπως καταλαβαινεται απλα συνεχισα το προγραμμα μου. Τωρα μερικους μηνες μετα ακομα το σκεφτομαι και ισως ειναι απο τα λιγα πραγματα που εχω μετανιωσει πικρα.
Οποιος εχει παρομοια ιστορια να μοιραστει θα με βοηθησει πολυ να νιωσω λιγοτερο μαλακας.
Αλλα η ιστορια δεν τελειωνει εδω. Αν τελειωνε εδω θα την ειχα ξεχασει ευκολα.
Στην Αθηνα θα εμενα τρεις μερες και επρεπε να εκμεταλευτω το χρονο να ξενοπηδηξω και να δω φιλαρακια. Την επομενη λοιπον κατεβαινω απογευματακι κεντρο να ριξω κανενα στα γρηγορα γιατι αργοτερα το ιδιο βραδυ εχω κανονισει ραντεβου με φιλους και την αδελφη μου. Εκει ομως στις στηλες του Ολυμπιου Διος σταματαω στο φαναρι και να σου μπροστα μου να περναει η τυπισα κλασσικη ασιατισα με τη φωτογραφικη περασμενη στο λαιμο. Οτι και να πω ειναι λιγο επαθα κολουμπρα . Κανω επιτοπου στο επομενο φαναρι και αποφασιζω να παρκαρω και να παω να τη βρω να της την πεσω χυμα και οτι κατσει. Αν αυτο γινοταν σε δευτερολεπτα δηλαδη η αναστροφη παρκαρισμα και πεσιμο στην ψυχρα, δεν θα εγραφα αυτες τις γραμμες τωρα .
Η σκληρη πραγματικοτητα ομως που απαιτει καποια λεπτα για να γινει ολη αυτη η διαδικασια επετρεψε στον γαμημενο τον εσωτερικο διαλογο να ξεκινησει. Ψαχνοντας για παρκαρισμα σκεφτομουνα: και τι θα καταλαβεις αν της την πεσεις αντε το πολυ να κερασεις κανενα καφε και να της βγαλεις μια φωτογραφια με θεα την Ακροπολη. Εν τω μεταξυ ο χρονος περιορισμενος το ραντεβου με τους φιλους δεν αναβαλεται. Οι δικαιολογιες φουντωναν μεσα μου και οπως καταλαβαινεται απλα συνεχισα το προγραμμα μου. Τωρα μερικους μηνες μετα ακομα το σκεφτομαι και ισως ειναι απο τα λιγα πραγματα που εχω μετανιωσει πικρα.
Οποιος εχει παρομοια ιστορια να μοιραστει θα με βοηθησει πολυ να νιωσω λιγοτερο μαλακας.