OP
OP
ironman1979
Μέλος
- Εγγρ.
- 11 Μαρ 2011
- Μηνύματα
- 179
- Κριτικές
- 7
- Like
- 27
- Πόντοι
- 1
Δεν ξέρω γιατί, ίσως για να βγει από μέσαμου θα συχνεχίσω κλείνοντας το παρόν, οι απαντήσεις ευπρόσδεκτες από άλλα μέλη αλλά δεν πρόκειται να συνεχίσω το διάλογο. Ειχαμε μείνει στο Μαιο, αρχές περίπου...
Σύντομα θα σας πω ότι , ό,τι μου είπαν τα υπόλοιπα μέλη έγινε.
Εχασα τον υπνο μου, εχασα το μυαλό μου, μπήκα νοσοκομείο με αιματοουρία για 5 μέρες από την ένταση, γέλαγα και έκλαιγα μαζι. Με τη γκόμενα έζησα 1 μήνα μαζί, από το πρωι μεχρι το άλλο πρωι, να πηδιομαστε 5-6 φορες τη μερα σα σκυλιά και με κανει να νιωθω σαν μικρός θεος σε κάθε οργασμό. Τη τελευταία μέρα του καλοκαιριου που περάσαμε μαζί την άφησα να παει να κοιμηθεί μόνη της στο σπίτι περίπου Ιούλιο αρχές...πηδηχτηκε με άλλον. Τα σκέφτομαι τώρα και γελάω. Ακολούθησαν 15 μέρες αρρωστιας, ζήλιας, ερωτα και αγαπης. Είχα πλεον χάσει τον υπνο μου. Μου είπε ότι θα πάει διακοπες 4-5 μέρες με φίλους να ξελαμπηκάρουμε και μετά να πάμε κάπου μαζί. Συμφώνησα, έπρεπε να χωρίσουμε για λίγο. Στις 5 μέρες μου έκανε κάτι που με εστειλε στο νοσοκομείο με αιματοσουρία από την ένταση όπου προφανώς αντί για μίνι-εγκεφαλικό ευτυχώς έσπασε μία μικρή αρτηρία μέσα στην ουροδόχο (σμν δεν επαιξαν ποτέ λόγω προφυλακτικού). Αντί να μπει στο πλοίο για Πειραια από τη Συρο που βρισκόταν, πήρε το πλοίο για Σερυφο να βρει το πρωην. Εμειναν 7 μερες εκει, φυσικά ούτε σημασια δεν έδωσε για την εισαγωγή μου και εκεί έκανα το μοιραίο λάθος μου. Αντί να την διαολοστείλω αποφάσισα να την αγαπήσω ως έχει. Γυρισε λοιπόν τέλη Ιουλίου και βρισκόμασταν 1-2 φορες την εβδομάδα για κουβέντα και πήδημα...μετά κλάματα κλπ, μου εξηγούσε οτι δεν μπορεί να είναι μαζί μου αλλά δεν με αφηνε, εγω αντίστοιχα δεν μπορούσα να μην ειμαι μαζί της παρόλο το ξεπεσμό μου και δεν την άφηνα...μέχρι που μια μέρα τη πέτυχα στο σπίτι της κοντά και στο στομάχι μου υπήρχε μισό μπουκάλι βότκα και 7 μπύρες. Τη πέτυχα με το πρωην, τη ρώτησα γιατί τόσο γράψιμο και αρχισε να μου λεει μαλακιες...το χέρι μου έφυγε χωρίς να το καταλάβω και τη χτύπησα, ο άλλος είπε θεϊκή ατάκα: "Μήπως να ηρεμήσουμε λίγο".... γύρισα και τον κοίταξα απλά και ευτυχώς το παιδί κατάλαβε πως ημουν και έφυγε, ευτυχώς γιατί εκεινο το βράδυ δεν ξέρω που θα έφτανα. Κάναμε να μιλήσουμε 1 μήνα ακριβώς.Από τα μέσα Σεπτέμβρη λοιπον μέχρι και τις 25/12 (προχτες) βρισκόμαστε 1-2 φορες το μηνα και ανεβαίνουμε 1 επίπεδο κάθε φορά στο κρεβατι αλλα πέφτουμε 2 επίπεδα ψυχικά, συναισθηματικά και ως ανθρωποι. Αυτή είναι άκρως κολλημενη εγκεφαλικά με το πρωην-νυν 7 χρονια σχεσης που δεν την αφήνει να ξεφύγει (όχι να έρθει σε εμένα, αλλά γενικά να φύγει) και ε΄γω ταυτόχρονα εγκεφαλικά μαζί της γιατί ξέρω ότι με αυτη τη γυναικα θα μπορούσα να κάνω πολλά. Το ρεζουμέ είναι ότι από τοτε που τη γνώρισα, παράλληλα έχω κάψει κυριολεκτικά 5-6 πολύ καλές κοπέλες, τους βγάζω ότι μαλακια μου κατεβαίνει στο μυαλό σκεπτόμενος την άλλη και πολύ φοβάμαι ότι θα μου πάρει καιρός να καθαρίσω. είναι κάτι που είναι μέσα μου και χαίρομαι αλλά πλέον έχω σκέψεις ότι αν είχα την επιλογή ίσως και να μην έβαζα τον εαυτό μου εκεί. Καλή χρονιά με υγεία από έναν 32 με ΔΝΤ μέλλον.
Σύντομα θα σας πω ότι , ό,τι μου είπαν τα υπόλοιπα μέλη έγινε.
Εχασα τον υπνο μου, εχασα το μυαλό μου, μπήκα νοσοκομείο με αιματοουρία για 5 μέρες από την ένταση, γέλαγα και έκλαιγα μαζι. Με τη γκόμενα έζησα 1 μήνα μαζί, από το πρωι μεχρι το άλλο πρωι, να πηδιομαστε 5-6 φορες τη μερα σα σκυλιά και με κανει να νιωθω σαν μικρός θεος σε κάθε οργασμό. Τη τελευταία μέρα του καλοκαιριου που περάσαμε μαζί την άφησα να παει να κοιμηθεί μόνη της στο σπίτι περίπου Ιούλιο αρχές...πηδηχτηκε με άλλον. Τα σκέφτομαι τώρα και γελάω. Ακολούθησαν 15 μέρες αρρωστιας, ζήλιας, ερωτα και αγαπης. Είχα πλεον χάσει τον υπνο μου. Μου είπε ότι θα πάει διακοπες 4-5 μέρες με φίλους να ξελαμπηκάρουμε και μετά να πάμε κάπου μαζί. Συμφώνησα, έπρεπε να χωρίσουμε για λίγο. Στις 5 μέρες μου έκανε κάτι που με εστειλε στο νοσοκομείο με αιματοσουρία από την ένταση όπου προφανώς αντί για μίνι-εγκεφαλικό ευτυχώς έσπασε μία μικρή αρτηρία μέσα στην ουροδόχο (σμν δεν επαιξαν ποτέ λόγω προφυλακτικού). Αντί να μπει στο πλοίο για Πειραια από τη Συρο που βρισκόταν, πήρε το πλοίο για Σερυφο να βρει το πρωην. Εμειναν 7 μερες εκει, φυσικά ούτε σημασια δεν έδωσε για την εισαγωγή μου και εκεί έκανα το μοιραίο λάθος μου. Αντί να την διαολοστείλω αποφάσισα να την αγαπήσω ως έχει. Γυρισε λοιπόν τέλη Ιουλίου και βρισκόμασταν 1-2 φορες την εβδομάδα για κουβέντα και πήδημα...μετά κλάματα κλπ, μου εξηγούσε οτι δεν μπορεί να είναι μαζί μου αλλά δεν με αφηνε, εγω αντίστοιχα δεν μπορούσα να μην ειμαι μαζί της παρόλο το ξεπεσμό μου και δεν την άφηνα...μέχρι που μια μέρα τη πέτυχα στο σπίτι της κοντά και στο στομάχι μου υπήρχε μισό μπουκάλι βότκα και 7 μπύρες. Τη πέτυχα με το πρωην, τη ρώτησα γιατί τόσο γράψιμο και αρχισε να μου λεει μαλακιες...το χέρι μου έφυγε χωρίς να το καταλάβω και τη χτύπησα, ο άλλος είπε θεϊκή ατάκα: "Μήπως να ηρεμήσουμε λίγο".... γύρισα και τον κοίταξα απλά και ευτυχώς το παιδί κατάλαβε πως ημουν και έφυγε, ευτυχώς γιατί εκεινο το βράδυ δεν ξέρω που θα έφτανα. Κάναμε να μιλήσουμε 1 μήνα ακριβώς.Από τα μέσα Σεπτέμβρη λοιπον μέχρι και τις 25/12 (προχτες) βρισκόμαστε 1-2 φορες το μηνα και ανεβαίνουμε 1 επίπεδο κάθε φορά στο κρεβατι αλλα πέφτουμε 2 επίπεδα ψυχικά, συναισθηματικά και ως ανθρωποι. Αυτή είναι άκρως κολλημενη εγκεφαλικά με το πρωην-νυν 7 χρονια σχεσης που δεν την αφήνει να ξεφύγει (όχι να έρθει σε εμένα, αλλά γενικά να φύγει) και ε΄γω ταυτόχρονα εγκεφαλικά μαζί της γιατί ξέρω ότι με αυτη τη γυναικα θα μπορούσα να κάνω πολλά. Το ρεζουμέ είναι ότι από τοτε που τη γνώρισα, παράλληλα έχω κάψει κυριολεκτικά 5-6 πολύ καλές κοπέλες, τους βγάζω ότι μαλακια μου κατεβαίνει στο μυαλό σκεπτόμενος την άλλη και πολύ φοβάμαι ότι θα μου πάρει καιρός να καθαρίσω. είναι κάτι που είναι μέσα μου και χαίρομαι αλλά πλέον έχω σκέψεις ότι αν είχα την επιλογή ίσως και να μην έβαζα τον εαυτό μου εκεί. Καλή χρονιά με υγεία από έναν 32 με ΔΝΤ μέλλον.
