Φαντάζομαι εμένα και την Μαγκυ αγκαλιά στο κρεβάτι μετά από βόλτα με τσίτα τεντωμένα τα σεντόνια. Από πάνω εμείς. Να πηγαίνει για μπάνιο να χαλαρώσει και εγώ να σκάω μύτη ντυμένος αλλά έτοιμος για φιλιά. Όχι με γλώσσα αλλά αναγνωριστικά. Κι όταν δεν το περιμένει,
να την παίρνω αγκαλιά και να την αφήνω απαλά σαν στέμμα στον καναπέ.
Εκεί που θα βάζω την χνουδωτή πετσέτα στα δακτυλάκια των ποδιών της για να τραβήξω ότι υγρασία απέμεινε από την θερμή ατμόσφαιρα. Το χαμόγελο της η χαρά μου.
Ποιο ξέρει για μετά εμείς
και τα σεντόνια;