Το λες κι αξιολόγηση...
Τελικά το μεγαλύτερο ποσοστό που πάει στα μπουρδέλα είναι μοναχικοί τύποι, ακοινώνητοι και κομπλεξικοί.
Συνήθως η εξωτερική τους εμφάνιση είναι καράφλα από το σχολείο
ή αραίωση σαν παζλ στυλ Λέτσκοφ
κεφάλι λαμπατέρ σαν του συγχωρεμένου του Παπαμιχαήλ
ή γενικώς ατσούμπαλο, κοιλούμπα σωσίβιο
ή στομαχάρα γι αυτό και σκάνε στο τρίλεπτο όταν γαμάνε
τριχωτοί, καχεκτικοί, κοντοί, πρώιμα γερασμένοι
παππούδια, κρεμανταλάδες, άσχημοι, δύσμορφοι ενώ αρκετοί φοράνε γυαλιά πατομπούκαλα
λόγω μυωπίας
από το δημοτικό. Το ότι είναι και ψυχολογικά ερείπια από το μπούλινγκ που έχουν φάει στην άμπαλη ζωή τους
είναι γεγονός.
Πιστός φίλος τους το βιάγκρα και οτιδήποτε καυλωτικό ώστε να νιώσουν τρανοί γαμιάδες
έστω στα στημένα γαμήσια με τις πουτάνες. Που τους χάνεις, που τους βρίσκεις, σε κάτι καφετέριες να μιλούν για πουτάνες
καθώς δεν έχουν τίποτα άλλο να συζητήσουν. Αναλύουν τεχνικές σεξ και ομιλούν για επιτυχίες όπου με μαεστρία ξεκλειδώνουν
τις πουτάνες κι αυτές χύνουν κάργα για πάρτη τους. Αυτό το όνειρο βλέπουν.
Οι περισσότεροι, στο πέος και στους όρχεις τους, έχουν κουσούρι ή κουσούρια, όπως στυτική δυσλειτουργία
πρόωρη εκσπερμάτωση
αστείο μέγεθος
σύνδρομο του περονί, μαργαριταροειδείς βλατίδες
ανικανότητα και άλλα πολλά. Βρίσκω απόλυτα φυσιολογική την απέχθεια των γυναικών στο άτομό τους κάτι που βιώνουν
στο πετσί τους κι οι ίδιοι. Συνεπώς η κατάντια τους να πηγαίνουν μόνο με πουτάνες είναι μονόδρομος.
Ως επακόλουθο μιας που η φύση δεν γνωρίζει διακρίσεις, αναζητούν τον έρωτα και την συνουσία.
Μοιραία και με μαθηματική ακρίβεια όλη τους η ορμή από τις σακατεμένες ορμονικές διεργασίες της χαροκαμένης τους ύπαρξης
σκάει σαν βαρελότο στα δωμάτια των μπουρδέλων, αγκαλιάζοντας με μανία μια πουτάνα. Εκεί λοιπόν εκδηλώνουν τον έρωτά τους, συνουσιαζόμενοι σαν κοάλα
ρουφώντας τις μύξες τους
κι αναζητώντας
την επιβεβαίωση. Με πουτάνες; έστω έτσι. Πως λοιπόν να μην αποθεώνουν τα μόνα πλάσματα που ανέχονται
τα χάλια τους; πως να μην ανταγωνίζονται μεταξύ τους
να φανούν καλύτεροι των υπολοίπων ώστε να νιώσουν επιτέλους άνδρες ποθητοί; άνθρωποι βρε, να είμαστε άνθρωποι!