argyrotoxos
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 16 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 36.404
- Κριτικές
- 63
- Like
- 46.540
- Πόντοι
- 9.297
Θα πετύχεις μέσα σε τόσες γυναίκες εκεί που είσαι και μια που θα σε κάνει να σκεφτείς θετικά.Κέντρο της Αθήνας... Πιο κέντρο δεν γίνεται..Πατησίων...
Ώρα 5 το απόγευμα, πολύς κόσμος.
Κάθομαι σε μαγαζί που έχει τραπεζάκια πάνω στην Πατησίων και πίνω ούζα.
Από την απέναντι πλευρά της Πατησίων εμφανίζεται ελληνίδα (όπως διαπίστωσα αργότερα) καμιά 35-αριά χρονών.
Φοράει μια κλειστή μπλούζα μεχρι το λαιμό, αλλά κάνει μπαμ ότι δεν φοράει σουτιέν.
Καλό βυζί και ρώγα που έβγαζε μάτι. Αν εξαιρέσεις το βυζί όλο το υπόλοιπο πακέτο είναι να σε πληρώνει και να λες ``όχι ευχαριστώ``.
Περιμένω να περάσει απέναντι να τη δω από κοντά. Καθώς περνάει τον δρόμο βλέπω ότι φοράει αθλητικά με σόλα 30 πόντους που τη βοηθούσε να φτάσει το 1.60.
Κακάσχημη και κρετίνα!
Στο φανάρι μπροστά-μπροστά ένας άνθρωπος γύρω στα 65 πάνω σε παπάκι. Καμία σχέση με αλανιάρη, πορνόγερο ή κάτι τέτοιο.
Ένας άνθρωπος ταλαιπωρημένος που τον χτύπαγε ο ήλιος και είχε γείρει πάνω στο τιμόνι και περίμενε να ανάψει το φανάρι.
Τη βλέπει να περνά μπροστά του και γυρίζει το κεφάλι απορημένος κοιτάζοντας τη για 3-4 δευτερόλεπτα ενώ περνούσε από μπροστά του.
Μόλις η χαμούρα φτάνει στο απέναντι πεζοδρόμιο γυρίζει και του λέει ``Τι κοιτάς ρε γαμημένε? Άντε γαμήσου και γύρνα το κεφάλι σου απ' την άλλη``!
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα αυτού του ανθρώπου και το σφίξιμο που ένιωσα στο στομάχι.
Έρχεται προς το μέρος μου και καθώς με προσπερνάει, την κοιτάζω πιο έντονα απ' ότι θα κοίτζα αν δεν είχε προηγηθει το σκηνικό αυτό,
αλλά λιγότερο έντονα απ' όσο απαιτούσε η στιγμή. Φοβήθηκα τη συνέχεια.
Καθώς με κοιτάζει νιώθω ότι ετοιμάζεται να ξανανοίξει το βόθρο της. Υποθέτω ότι τα κόκκινα μάτια και το θολό βλέμμα μου την απέτρεψαν.
Μόλις με προσπερνά, συνειδητοποιώ ότι γλίτωσα από μια από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις της ζωής μου και ξεφυσάω ανακουφισμένος.
Περνάει κανά μισάωρο κι όλη αυτή την ώρα το τσόκαρο δεν βγαίνει απ το μυαλό μου.
Φωνάζω τη σερβιτόρα να πληρώσω και καθώς περιμένω τα ρέστα τη ξαναβλέπω μπροστά μου.
Πηγαίνει πάλι στο ίδιο φανάρι και περιμένει να περάσει απέναντι.
Καθώς περιμένει, σηκώνει και τα 2 χέρια πάνω από το κεφάλι και αρχίζει να τεντώνεται προτάσσοντας το στήθος όσο δεν πάει.
Το ίδιο τσόλι που 30 λεπτά πριν ξεφτίλισε έναν άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή είχε την ατυχία να βρεθεί μπροστά της.
Καθώς στρίβει το κεφάλι με βλέπει ότι την κοιτάω και με καρφώνει. Αυτή τη φορά την καρφώνω με το βλέμμα χωρίς καμία διακριτικότητα.
Κοιτάζει για λίγο και μετά γυρνά το κεφάλι απ' την άλλη. Μόνο που αυτή τη φορά πρόλαβα να δω ότι είχε κλάσει μέντες.
Περνάει τον δρόμο και συνειδητοποιώ ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου, λίγο πριν κλείσω τα 50, ευχήθηκα να πεθάνει άνθρωπος.
Σιχαίνομαι τον εαυτό μου λίγο παραπάνω από όσο σιχάθηκα τη σερβιέτα και σηκώνομαι να φύγω.
Μία ακόμα μέρα στο μπουρδέλο (που κάποτε λεγόταν) Ελλάς μόλις είχε γαμηθεί...
Θα ήταν πρόβλημα αν ήσουν σε κλειστή κοινωνία χωρίς περιθώρια ρεφαρισματος.