Αν από τη ζωή βγάλεις τον ερωτισμό (με όποια μορφή κι αν εκφράζεται), δεν μένουν και πολλά πράγματα για τον μέσο άνθρωπο. Αν πχ για οποιοδήποτε λόγο, από δω και πέρα γυναίκα γιοκ στη ζωή σου, τότε όλα τα υπόλοιπα θα αρχίσουν να πιάνουν φούντο. Θα αρχίσεις να σκέφτεσαι γιατί να κάνω το ένα και το άλλο.
Το 2008 είχα μία ρωσίδα και δουλεύαμε μαζί στα ακίνητα. Ξεκίνησε από το μηδέν κι εξελισσόταν ραγδαία. Και μαζί με αυτήν κι εγώ είχα όρεξη για δουλειά. Είχαμε την εντύπωση πώς χτίζαμε κάτι. Μόλις έπιασε καλά λεφτά, ήθελε γάμο και παιδιά, και δεν ταίριαζε στα σχέδιά μου. Όταν έφυγε, δεν είχα όρεξη για δουλειά, γιατί μου φαινόταν ότι έχασα το σκοπό που για μένα ήταν το να μοιραζόμαστε ένα όνειρο δημιουργίας. Συνέχισα βαριεστημένα μόνο και μόνο επειδή μπορούσα να πτυχιοποιήσω την προυπηρεσία.
Φαντάσου τώρα, από μία ηλικία και μετά να σπανίζουν οι καλές ευκαιρίες και να βλέπεις και τη φθορά του χρόνου επάνω σου. Αν δεν έχεις πρότζεκτ, ζεις ανάμεσα στην ελπίδα και το παραμύθι.