Τί τρέχει επιτέλους με αυτές τις ελλεηνίδες;

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Αντε μέχρι vegetarian, αυτό με τους vegan πάει πολύ, αγγίζει τα όρια της ψύχωσης

πριν πολλά χρόνια που τα είχα με μια vegetarian όσο κι αν την τάιζα μπούτσο καθημερινά, τα επίπεδα σιδηρου κλπ δεν ανεβαιναν στον οργανισμό της μόνο με τα χόρτα, λαχανα και αυγά που έτρωγε
μιας και ειμαι καλός μαγειρας και τρελαινόταν να της μαγειρεύω, άρχισα να βάζω στις σούπες αλεσμένη πρωτεΐνη (ψαρι)
όχι μόνο δεν κατάλαβε τίποτα αλλά της αρεσε κιόλας.
αργότερα, μια με το καλό, μια με το αγριο την έπεισα να τρώει λιγο ψάρι

πολλή προσπάθεια όμως, ρε παιδιά, και στο τέλος με κούρασε... ξέρεις τι είναι να βγαίνεις έξω για φαγητό και να πρέπει να κανεις scouting ποια εστιατόρια έχουν vegetarian επιλογές... και πολύ συχνά όλο τα ίδια και τα ίδια στο μενού

βέβαια να προσθέσω εδώ οτι το μουνάκι της είχε καταπληκτική γεύση λέτε να οφειλόταν στη διατροφή της?..

edit: δεν ήταν ελλεηνίδα, ελπίζω να μην με εξοστρακίσετε από το νήμα

δωστης μια πολυβιταμινη

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

για ολα υπάρχουν λυσεις

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

 

[Sub-Zero]

«Έρωτας»-απάτη στη Θεσσαλονίκη: «Μαΐμού» γιατρός στην Υεμένη... πούλησε έρωτα σε 43χρονη και της άρπαξε 130.000 ευρώ Από το περασμένο καλοκαίρι άρχισε να στήνεται η απάτη, λένε οι Αρχές - Συνελήφθη 36χρονη από την Αλβανία για εμπλοκή στην υπόθεση www.protothema.gr

Μού θελε και γιατρό η γεροντοκόρη

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

«Έρωτας»-απάτη στη Θεσσαλονίκη: «Μαΐμού» γιατρός στην Υεμένη... πούλησε έρωτα σε 43χρονη και της άρπαξε 130.000 ευρώ Από το περασμένο καλοκαίρι άρχισε να στήνεται η απάτη, λένε οι Αρχές - Συνελήφθη 36χρονη από την Αλβανία για εμπλοκή στην υπόθεση www.protothema.gr

Μού θελε και γιατρό η γεροντοκόρη

Τι σου φαίνεται περιεργο εγώ με διάφορες μαλακιες δεν τις βγάζω?

 

[Kalogero]

«Έρωτας»-απάτη στη Θεσσαλονίκη: «Μαΐμού» γιατρός στην Υεμένη... πούλησε έρωτα σε 43χρονη και της άρπαξε 130.000 ευρώ Από το περασμένο καλοκαίρι άρχισε να στήνεται η απάτη, λένε οι Αρχές - Συνελήφθη 36χρονη από την Αλβανία για εμπλοκή στην υπόθεση www.protothema.gr

Μού θελε και γιατρό η γεροντοκόρη

Με το θύμα γελάς, ρε αναίσθητε; Πάει, σου έχει στρίψει τελείως. Πάρτο απόφαση, με τη μαλακία που σε δέρνει, δεν πρόκειται να βρεις γκόμενα στον αιώνα τον άπαντα.

 

[Kalogero]

Τι σου φαίνεται περιεργο εγώ με διάφορες μαλακιες δεν τις βγάζω?

Τι λες και συ ρε φίλε. Δεν το διάβασες; 130 000 € της έφαγε ο απατεώνας. Κάνεις και συ τέτοια;

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Στελνω σε γκομενα... Ένα αστείο. Μπαίνει στο προφιλ μου και μετά μου γράφει "χαχαχα" (Αφού μπήκε στο προφιλ μου)

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Τι λες και συ ρε φίλε. Δεν το διάβασες; 130 000 € της έφαγε ο απατεώνας. Κάνεις και συ τέτοια;

Όταν λέω ότι τις "ρίχνω" με διάφορες μαλακιες και παραμυθια δεν εννοούσα ότι τους τρώω και λεφτά κιολας

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Ο. Άλλος το έπαιζε εκατομμυριουχος στο τιντερ δε θυμάμαι αν ειχε φάει και λεφτά από γκόμενες. Όμως πες μου κάτι. .. Να τις λυπηθώ? Οχι... Δεν τις λυπάμαι . Κακώς το έκανε ο τυπας? Ναι.. Κακως

 

[John_282]

Ο. Άλλος το έπαιζε εκατομμυριουχος στο τιντερ δε θυμάμαι αν ειχε φάει και λεφτά από γκόμενες. Όμως πες μου κάτι. .. Να τις λυπηθώ? Οχι... Δεν τις λυπάμαι . Κακώς το έκανε ο τυπας? Ναι.. Κακως

Έχεις δει την ταινία για τον τύπο του τιντερ;Ξέρεις τι καλοστημένη πλεκτάνη έστηνε;Και ακόμα και χαζές να είναι κάποιες,δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τις λυπηθούμε.Να είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Έχεις δει την ταινία για τον τύπο του τιντερ;Ξέρεις τι καλοστημένη πλεκτάνη έστηνε;Και ακόμα και χαζές να είναι κάποιες,δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τις λυπηθούμε.Να είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα

Δεν έχω δει λεπτομέρειες με την υπόθεση.Αναλογα και τι θέλει να πετυχει ο καθένας. Αν θες να το παιξεις ιστορία για να ρίξεις ένα πουτσο οκ.Αν είναι για να της παρεις λεφτά η ακόμα χειρότερα να της κανεις κακό, εκεί το παμε άλλου. Όμως σε κάθε περιπτωση. Έχεις 2 ανθρώπους. Ο ένας υδραυλικός και ο άλλος γιατρός. Ο ένας τρώει άκυρα από γκόμενες (ενω μπορεί να είναι και μια χαρά ανθρώπος) ο άλλος βγάζει συνέχεια αλλά είναι μουνοπανο. Στο τέλος τις κοροιδευει όλες. (Κοροιδια εννοώ μέχρι να γαμήσει και όχι κάτι χειρότερο) .. Πρέπει να τις λυπηθώ?

 

[Kalogero]

Όταν λέω ότι τις "ρίχνω" με διάφορες μαλακιες και παραμυθια δεν εννοούσα ότι τους τρώω και λεφτά κιολας

Καλά, εγώ έχω ανοίξει και νήμα για το παραμύθι. Από τη στιγμή που κάποιος δεν μπορεί να ζει παραμυθένια ζωή (εγώ υπολογίζω ένα 97% του πληθυσμού) το παραμύθι γίνεται ψυχική ανάγκη. Άσε που για κάποιους η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή που δεν παλεύεται χωρίς παραμύθι.

Αλλά και σε κάποιες νορμάλ καταστάσεις εγώ το θεωρώ αναγκαίο κι έχω φέρει το παράδειγμα των διακοπών παλαιότερα. Πχ πάει μία γκόμενα διακοπές και προφανώς θέλει να ζήσει μία παραμυθένια ιστορία, αλλά πέφτει στον Σάκη τον υδραυλικό, που φατσικά της αρέσει, αλλά τη χαλάει το επάγγελμα. Έχεις την εντύπωση ότι θα πει στις φίλες της «πέρασα μία φανταστική ιστορία με έναν υδραυλικό;» Όχι μόνο θα του αλλάξει το επάγγελμα και θα βάλει και σάλτσες, αλλά μπορεί να επινοήσει και πράγματα που ούτε καν συνέβησαν. Ε, αυτό μπορείς να της το κάνεις εσύ από μόνος σου. Και πιο εύκολα θα πέσει και καλύτερα θα περάσει σκεπτόμενη ότι αυτά που της λες μπορεί και να ισχύουν.

Εδώ και στον επαγγελματικό τομέα, ωραιοποιούμε τα πράγματα σχετικά με το στάτους μας. Κι εμάς διευκολύνει και οι συνεργάτες μας κολακεύονται που συναναστρέφονται σπουδαία άτομα. Όλη η ζωή στηρίζεται σε παραμύθια που λέμε ακόμα και στον εαυτό μας.

Ένας χρήστης εδώ μέσα ο Καραμάνης έλεγε ότι μέχρι τα 45 είναι η ζωή και τον αποπήραμε. Πραγματικά τώρα μέχρι τα 40 είναι η τρελή ζωή. Από κει και πέρα, αν δεν έχεις ένα ισχυρό πρότζεκτ (πολιτική, επιχειρηματικότητα, συγγραφή κλπ) με ένα παραμύθι που λες στον εαυτό σου ζεις. Μετά τα 50 στα ερωτικά είναι κανείς για κλάματα, αν δει την πραγματικότητα κατάματα.

 

[tony1]

Αν σκάσω στο Μεταξουργείο με πουκάμισο την ημέρα της ορκομωσίας τον Ιούνιο θα γαμησω η θα με δειρουν ;

 

[Sub-Zero]

Με το θύμα γελάς, ρε αναίσθητε; Πάει, σου έχει στρίψει τελείως. Πάρτο απόφαση, με τη μαλακία που σε δέρνει, δεν πρόκειται να βρεις γκόμενα στον αιώνα τον άπαντα.

Φυσικά και γελάω ρε πονοψυχη καλόγρια

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Καλά, εγώ έχω ανοίξει και νήμα για το παραμύθι. Από τη στιγμή που κάποιος δεν μπορεί να ζει παραμυθένια ζωή (εγώ υπολογίζω ένα 97% του πληθυσμού) το παραμύθι γίνεται ψυχική ανάγκη. Άσε που για κάποιους η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή που δεν παλεύεται χωρίς παραμύθι.

Αλλά και σε κάποιες νορμάλ καταστάσεις εγώ το θεωρώ αναγκαίο κι έχω φέρει το παράδειγμα των διακοπών παλαιότερα. Πχ πάει μία γκόμενα διακοπές και προφανώς θέλει να ζήσει μία παραμυθένια ιστορία, αλλά πέφτει στον Σάκη τον υδραυλικό, που φατσικά της αρέσει, αλλά τη χαλάει το επάγγελμα. Έχεις την εντύπωση ότι θα πει στις φίλες της «πέρασα μία φανταστική ιστορία με έναν υδραυλικό;» Όχι μόνο θα του αλλάξει το επάγγελμα και θα βάλει και σάλτσες, αλλά μπορεί να επινοήσει και πράγματα που ούτε καν συνέβησαν. Ε, αυτό μπορείς να της το κάνεις εσύ από μόνος σου. Και πιο εύκολα θα πέσει και καλύτερα θα περάσει σκεπτόμενη ότι αυτά που της λες μπορεί και να ισχύουν.

Εδώ και στον επαγγελματικό τομέα, ωραιοποιούμε τα πράγματα σχετικά με το στάτους μας. Κι εμάς διευκολύνει και οι συνεργάτες μας κολακεύονται που συναναστρέφονται σπουδαία άτομα. Όλη η ζωή στηρίζεται σε παραμύθια που λέμε ακόμα και στον εαυτό μας.

Ένας χρήστης εδώ μέσα ο Καραμάνης έλεγε ότι μέχρι τα 45 είναι η ζωή και τον αποπήραμε. Πραγματικά τώρα μέχρι τα 40 είναι η τρελή ζωή. Από κει και πέρα, αν δεν έχεις ένα ισχυρό πρότζεκτ (πολιτική, επιχειρηματικότητα, συγγραφή κλπ) με ένα παραμύθι που λες στον εαυτό σου ζεις. Μετά τα 50 στα ερωτικά είναι κανείς για κλάματα, αν δει την πραγματικότητα κατάματα.

Αν πουμε οτι η ζωή είναι μονο τα ερωτικά, ναι. Αν δηλαδή στήριζες τη ζωή σου στο κατά ποσο θα αρεσεις στις γυναίκες τότε είσαι χαμένος και πεθαμενος από τα 40.Ενας νέος άντρας στην Ελλάδα θεωρείς ότι ακόμα και νεος, ζει τα νιάτα του με τις γυναίκες φυσιολογικά? Και νέος που είναι, χαμένος πάει. Σάμπως ολοι οι νέοι ζουν? Κάθε 10 ετια έχει και τα σημαντικά της και τις μέρες που φευγουν άσκοπα χωρίς να ζει κανείς πραγματικά. Δες τον τζιμακο.22 χρονών.. Ζει λες? Χαμένος θα πάει. Όταν θα βάλει μυαλό μόνο ότι προλάβει. Αν βάλει. Μια φορά του είχα πει ότι εγώ στα 40 μπορώ να ρίξω πιο ευκολα τις συνομήλικες σου παρα εσυ. Ακόμα το πιστευω.

 

[Sub-Zero]

Εν τω μεταξύ,τα 130 χιλιάρικα ήταν λέει των γονιών της

Πάνε τα εφαπαξ,πάει η προίκα,πάνε όλα

Γιατρούς ήθελε,ούτε υδραυλικός δεν θα την πάρει τώρα

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Καλά, εγώ έχω ανοίξει και νήμα για το παραμύθι. Από τη στιγμή που κάποιος δεν μπορεί να ζει παραμυθένια ζωή (εγώ υπολογίζω ένα 97% του πληθυσμού) το παραμύθι γίνεται ψυχική ανάγκη. Άσε που για κάποιους η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή που δεν παλεύεται χωρίς παραμύθι.

Αλλά και σε κάποιες νορμάλ καταστάσεις εγώ το θεωρώ αναγκαίο κι έχω φέρει το παράδειγμα των διακοπών παλαιότερα. Πχ πάει μία γκόμενα διακοπές και προφανώς θέλει να ζήσει μία παραμυθένια ιστορία, αλλά πέφτει στον Σάκη τον υδραυλικό, που φατσικά της αρέσει, αλλά τη χαλάει το επάγγελμα. Έχεις την εντύπωση ότι θα πει στις φίλες της «πέρασα μία φανταστική ιστορία με έναν υδραυλικό;» Όχι μόνο θα του αλλάξει το επάγγελμα και θα βάλει και σάλτσες, αλλά μπορεί να επινοήσει και πράγματα που ούτε καν συνέβησαν. Ε, αυτό μπορείς να της το κάνεις εσύ από μόνος σου. Και πιο εύκολα θα πέσει και καλύτερα θα περάσει σκεπτόμενη ότι αυτά που της λες μπορεί και να ισχύουν.

Εδώ και στον επαγγελματικό τομέα, ωραιοποιούμε τα πράγματα σχετικά με το στάτους μας. Κι εμάς διευκολύνει και οι συνεργάτες μας κολακεύονται που συναναστρέφονται σπουδαία άτομα. Όλη η ζωή στηρίζεται σε παραμύθια που λέμε ακόμα και στον εαυτό μας.

Ένας χρήστης εδώ μέσα ο Καραμάνης έλεγε ότι μέχρι τα 45 είναι η ζωή και τον αποπήραμε. Πραγματικά τώρα μέχρι τα 40 είναι η τρελή ζωή. Από κει και πέρα, αν δεν έχεις ένα ισχυρό πρότζεκτ (πολιτική, επιχειρηματικότητα, συγγραφή κλπ) με ένα παραμύθι που λες στον εαυτό σου ζεις. Μετά τα 50 στα ερωτικά είναι κανείς για κλάματα, αν δει την πραγματικότητα κατάματα.

Τυπε αυτός ο καραμανης επειδή είχα προλαβει να διαβάσω μερικά που έλεγε. Πρέπει να ήταν φοβερός ψυχακιας. Ακόμα και νέος δε πιστεύω ότι έχει ζήσει τη ζωή του. Το ότι είναι κάποιος νέος, δεν σημαίνει ότι ζει κιόλας. Σίγουρα από βιολογικής άποψης μέχρι τα 40 ναι... Είναι η καλυτερη φάση. Από κει και πέρα όλα είναι θέμα μυαλου για το πόσο και το ποτε μπορεί κάποιος να ζει πραγματικά.

 

[Sub-Zero]

Τυπε αυτός ο καραμανης επειδή είχα προλαβει να διαβάσω μερικά που έλεγε. Πρέπει να ήταν φοβερός ψυχακιας. Ακόμα και νέος δε πιστεύω ότι έχει ζήσει τη ζωή του. Το ότι είναι κάποιος νέος, δεν σημαίνει ότι ζει κιόλας. Σίγουρα από βιολογικής άποψης μέχρι τα 40 ναι... Είναι η καλυτερη φάση. Από κει και πέρα όλα είναι θέμα μυαλου για το πόσο και το ποτε μπορεί κάποιος να ζει πραγματικά.

Μάλλον πυρφόρος ήταν,έπεσε σε ποτό και τρελόχαπα επειδή χώρισε.Έτσι έλεγε τουλάχιστον

 

[Kalogero]

Αν πουμε οτι η ζωή είναι μονο τα ερωτικά, ναι. Αν δηλαδή στήριζες τη ζωή σου στο κατά ποσο θα αρεσεις στις γυναίκες τότε είσαι χαμένος και πεθαμενος από τα 40.Ενας νέος άντρας στην Ελλάδα θεωρείς ότι ακόμα και νεος, ζει τα νιάτα του με τις γυναίκες φυσιολογικά? Και νέος που είναι, χαμένος πάει. Σάμπως ολοι οι νέοι ζουν? Κάθε 10 ετια έχει και τα σημαντικά της και τις μέρες που φευγουν άσκοπα χωρίς να ζει κανείς πραγματικά. Δες τον τζιμακο.22 χρονών.. Ζει λες? Χαμένος θα πάει. Όταν θα βάλει μυαλό μόνο ότι προλάβει. Αν βάλει. Μια φορά του είχα πει ότι εγώ στα 40 μπορώ να ρίξω πιο ευκολα τις συνομήλικες σου παρα εσυ. Ακόμα το πιστευω.

Αν από τη ζωή βγάλεις τον ερωτισμό (με όποια μορφή κι αν εκφράζεται), δεν μένουν και πολλά πράγματα για τον μέσο άνθρωπο. Αν πχ για οποιοδήποτε λόγο, από δω και πέρα γυναίκα γιοκ στη ζωή σου, τότε όλα τα υπόλοιπα θα αρχίσουν να πιάνουν φούντο. Θα αρχίσεις να σκέφτεσαι γιατί να κάνω το ένα και το άλλο.

Το 2008 είχα μία ρωσίδα και δουλεύαμε μαζί στα ακίνητα. Ξεκίνησε από το μηδέν κι εξελισσόταν ραγδαία. Και μαζί με αυτήν κι εγώ είχα όρεξη για δουλειά. Είχαμε την εντύπωση πώς χτίζαμε κάτι. Μόλις έπιασε καλά λεφτά, ήθελε γάμο και παιδιά, και δεν ταίριαζε στα σχέδιά μου. Όταν έφυγε, δεν είχα όρεξη για δουλειά, γιατί μου φαινόταν ότι έχασα το σκοπό που για μένα ήταν το να μοιραζόμαστε ένα όνειρο δημιουργίας. Συνέχισα βαριεστημένα μόνο και μόνο επειδή μπορούσα να πτυχιοποιήσω την προυπηρεσία.

Φαντάσου τώρα, από μία ηλικία και μετά να σπανίζουν οι καλές ευκαιρίες και να βλέπεις και τη φθορά του χρόνου επάνω σου. Αν δεν έχεις πρότζεκτ, ζεις ανάμεσα στην ελπίδα και το παραμύθι.