Παντα βοηθαω και το αυτο περιμενω απο τον συνανθρωπο μου οταν χρειαστω εγω κατι. Ομως υπαρχουν και αρνητικα παραδειγματα, λιγοστα θελω να πιστευω. Ειμαι διακοπες παλια Ερμουπολη, Συρος. Παω στο κεντρο της πολης στο λιμανι να βγαλω χρηματα απο το ΑΤΜ. Το οποιο δεν ειναι σε τραπεζα αλλα εξωτερικα καταστηματος ασχετου. Βαζω τη καρτα και μου τη "μασαει" κατακρατωντας τη. Με πιανει ενας πανικος, σε ξενο μερος, χωρις λεφτα, και μπαινω αμεσως στο καταστημα στο οποιο απ εξω βρισκεται το μηχανημα, μηπως με βοηθησουν. Να ρωτησω που ειναι η πλησιεστερη τραπεζα να τρεξω. Μπαινω μεσα και ηταν μια κοπελα. Μου σκαει το πιο ωραιο χαμογελο και με ρωταει πως μπορει να με βοηθησει. Της λεω οτι εμεινε η καρτα μου στο μηχανημα και μηπως να με βοηθησει με πληροφοριες τι να κανω, που να παω. Μονομιας της φευγει το χαμογελο και μου λεει ενοχλημενη λες και την εβαλα να σκαψει, Και τι μου το λες εμενα; δε βλεπεις οτι το μηχανημα ειναι της τραπεζας; τι σχεση εχει το καταστημα; Ευτυχως βρεθηκε ενας κυριος διπλα που με κατευθυνε και πηγα με το βιβλιαριο που ευτυχως ειχα προνοησει να εχω στη βαλιτσα μου και σε λιγες ημερες ειχα και τη καρτα.
