Καλησπέρα. Θα ήθελα τη γνώμη σας για το εξής φαινόμενο: πας στο μετρό, στο λεωφορείο, στο δρόμο, οπουδήποτε, και ένα μεγάλο ποσοστό από τα ωραία και πολύ ωραία κορίτσια, όχι μόνο είναι απομονωμένο από το περιβάλλον με ακουστικά (πράγμα που το κάνουν και οι λιγότερες όμορφες), αλλά έχει το βλέμμα στο άπειρο και γενικά αποφεύγει με κάθε τρόπο να διασταυρώσει το βλέμμα της με το δικό σου. Εγώ που είμαι και ωραίος
έχω αγανακτήσει πια. Μα τόσο λίγες πια καταδέχονται έστω και να κοιτάξουν ένα χαμογελαστό πρόσωπο για ένα δευτερόλεπτο;
Είπαμε, το κάνουν για να μην τις παρεξηγήσουμε ενδεχομένως, αλλά μόνο σνομπισμό δείχνει αυτό, τόσο πολύ που γίνεται.
Έχετε υπόψη σας αν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο; Με ποιον τρόπο το αντιμετωπίζετε, ειδικά εάν θέλετε να πιάσετε κουβέντα (αυτό για τα "ξερά καμάκια" ταιριάζει πιο πολύ, αλλά μιας και μιλάμε για ελληνίδες θα ήθελα να ρωτήσω απόψεις και εμπειρίες)