Τί τρέχει επιτέλους με αυτές τις ελλεηνίδες;

γτ ειχε ποτε καποια μυθικη διασταση και δεν το ξερω;

είχε, όταν ήσουν νινάκι

 

[evabb]

είχε, όταν ήσουν νινάκι

παλι καλα που γεννηθηκα στην σωστη εποχη δλδ γτ αλλιως δεν θα αντεχα. απο μικρη προστυχομυαλο

 

[1personanongrata]

γτ ειχε ποτε καποια μυθικη διασταση και δεν το ξερω;

δες τσόντα με τον Ρόκκο και τον Πίτερ Νόρθ.....

 

[evabb]

δες τσόντα με τον Ρόκκο και τον Πίτερ Νόρθ.....

εχω δει με τον ροκκο. ε και;;; οποιοσδηποτε καταλαβενει που σταματαει η πραγματικοτητα και αρχιζουν τα ααααααααααααλλα κολπα που σχεδον χρειαζεται κασκαντερ.

 

[Palios pounai alios]

          - Παλιός + "Φραντσέσκο" VS 2 αγγλιδούλες Μέρος 3ο (και τελευταίο)

Έχουμε πιάσει λοιπόν κουβέντα με τις 2 αγγλιδούλες, ο (μη κλασικός) Αλβανός που γνώρισα εκεί το παίζει Ιταλός στις αγγλίδες και τις έχει τρελάνει. Ξαφνικά σκάει μύτη δίπλα μας παρέα αληθινών Ιταλών. Ευτυχώς κάθισαν από τη μεριά μου. Μόλις τους πήρα πρέφα λέω στα Ελληνικά στον Αλβανό "μαλάκα μίλα μόνο αγγλικά". Οι Ιταλοί φυσικά και μπανίσανε το τι κουκλάρα ήτανε η Ρόμυ και της την πέσανε στεγνά. Μόνο που δεν μπορούσαν να σχηματίσουν ούτε μία σωστή πρόταση στα Αγγλικά  και έγιναν κουραστικοί μετά από λίγο με το μπλα μπλα τους (+ δεν ήταν και ιδιαίτερα εμφανίσιμοι). Παράλληλα, έσκασε και άλλη παρέα Ισπανών και υπήρχε τώρα ένα ολόκληρο ντουμάνι αντρών δίπλα στη Ρόμυ, που και καλά μιλάγανε μεταξύ τους αλλά τα μάτια τους συνέχεια πάνω στη Ρόμυ ήταν και ζητάγανε μία ελάχιστη αφορμή για να της μιλήσουν! Ήρθαν δηλαδή τα άγρια να διώξουν τα ήμερα! Παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου "και λέω "κορίτσια θέλετε να πάμε να χορέψουμε greek syrtaki"? Ενθουσιαστήκανε και οι δύο. Πληρώσαμε για να φύγουμε και βγαίνοντας βλέπω ότι 2 Ισπανοί είχαν κολήσει πάνω στα κορίτσια και θέλανε νάρθουνε κι αυτοί μαζί. Τα παίρνω στην κράνα και τους εξηγώ αποφασιστικά ότι τα κορίτσια είναι μαζί μας.

Έχω στην Πλάκα στέκι με greek dances και ψιλο-καλό φαί. Για να φτάσουμε όμως εκεί πιο γρήγορα έπρεπε να περάσουμε μέσα από τα Αναφιώτικα. Ενώ λοιπόν οι αγγλίδες ήταν σε ευθυμία, μόλις τους είπα να περάσουμε από τα έρημα εκείνη την ώρα (2:30) και μισο-σκότεινα Αναφιώτικα αγριευτήκανε και για μια στιγμή σκεφτήκανε να φύγουνε (τις περισσότερες φορές έτσι συμβαίνει με τις τουρίστριες σε αυτό το σημείο. Το πέρασμα, όμως, από τα Αναφιώτικα είναι μαγευτικό και μετά τρελαίνονται). "Κορίτσια δεν σκοπεύουμε να σας βιάσουμε" τους είπα τότε. "Δεν πρόκειται να σας ακουμπήσουμε, αν εσείς δεν το θελήσετε". Με εμπιστευτήκανε και ξεκινήσαμε. Και όντως τρελαθήκανε με τα μικρά, κουκλίστικα και σε νησιώτικο στυλ σπιτάκια των Αναφιώτικων.

Φτάσαμε στο χορευτάδικο. Τώρα το καλοκαίρι το πρόγραμμα γίνεται στην ταράτσα αυτού του νεοκλασσικού κτιρίου, κάτω από τα αστέρια και με την Αθήνα πιάτο μπροστά σου. Όταν  ανεβήκαμε τα πράγματα ήταν ψιλοψόφια. Παραγγείλαμε ότι υπήρχε εκείνη την ώρα και φυσικά κρασί για τη νεροφίδα Ρόμυ. Ήμασταν ακριβώς μπροστά στην ορχήστρα και στην "πίστα" και γω άρχισα να χτυπάω παλαμάκια και να λέω "Ώπα" σε ένα λεβέντη που χόρευε ωραία. Οι αγγλίδες παραξενευτήκανε για αυτή τη συμμετοχή μου στο χορό ενός ξένου ανθρώπου και τους εξήγησα ότι έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Η Ρόμυ κουνιόταν συνέχεια με τη μουσική και σε μία φάση σήκωσε τα χέρια, άρχισε να χτυπάει τα δάκτυλα και να λέει κι αυτή "Ώπα"! Την πιάνω από το χέρι για να σηκωθεί να χορέψει αλλά μου είπε ότι δεν ξέρει και ντρέπεται. Τότε κάνω δεύτερη κίνηση που τις κόμπλαρε αρχικά. Παίρνω από το τραπέζι μας ένα κολονάτο ποτήρι γεμάτο με κρασί και το βάζω κάτω στην πίστα. Μόλις το είδανε κρύψανε και οι δυο τα πρόσωπα τους, γιατί νομίζανε ότι θα έρθουν τα γκαρσόνια και θα μας κάνουν φασαρία που το έκανα αυτό. Προς έκπληξη τους, όχι μόνο δεν κουνήθηκε φύλο αλλά όσοι χόρευαν άρχισαν να σταυρώνουν κιόλας το ποτήρι κάτω στη γη με τα πόδια τους, σαν ένα είδος ιεροτελεστίας. Στις αγγλίδες όχι μόνο έφυγε ο φόβος αλλά ενθουσιαστήκανε ακόμη περισσότερο. Να παλαμάκια, να "Ώπα"! Η ορχήστρα έπαιζε συρτάκι. Βούτηξα τη Ρόμυ και τη σήκωσα πάνω. Μετά από μερικά άτσαλα πρώτα βήματα το κουκλί έπιασε τα βήματα. Ήταν χάρμα οφθαλμών να βλέπεις μια καλλονή να χορεύει ωραία. Ο κόσμος χειροκροτούσε ενθουσιασμένος! Μέσα στην τρέλα μου ρίχνω μια βουτιά, στυλ να πάρω κάμψεις, δαγκώνω το ποτήρι με το κρασί από τη γη και αρχίζω να το ανεβάζω και να πίνω. Νέα έξαψη και ενθουσιασμός στον κόσμο. Η Ρόμυ γέλαγε και με κοίταγε καλά καλά αλλά δεν είχα καταλάβει το γιατί, αν με θεωρούσε κάποιο είδος πιθήκου τσίρκου ή αν είχε ενθουσιαστεί από αυτό που έκανα.

Αρχίσανε μετά οι μπάλοι και τα νησιώτικα. Στριφογυρίζαμε σαν τρελοί με τη Ρόμυ. Την άκουγα που γέλαγε συνέχεια σαν μικρό παιδί. Αν δεν ήταν έτσι καθαρό το γέλιο της θα μου μπαίναν υποψίες ότι είχε σνιφάρει. Με τρέλαινε αυτό το κουκλί. Τη βούτηξα σε κάποια φάση ψηλά και τη γύρναγα γύρω γύρω. Δεν πρόσεξα ότι της τράβηξα το φουστάνι και η Ρόμυ όπως γυρνούσε πρόσφερε θέαμα σε όλο το μαγαζί (έβαζε τα χέρια της για να το κρύψει)! Την κατέβασα, στριφογυρίζαμε πιασμένοι στη μέση και κοιταζόμασταν στα μάτια σαν υπνωτισμένοι. Κάποια στιγμή ανέβηκε ξυπόλυτο και το "κουνέλι" στην πίστα μαζί με τον Αλβανό. Στο κοιμισμένο όταν είχαμε έρθει μαγαζί γινόταν τώρα κυριολεκτικά της πουτάνας! Άντρες από όλα σχεδόν τα τραπέζια σηκωνόντουσαν και έπιαναν το χέρι της Ρόμυ για να χορέψουν μαζί της. Αυτή η αγορο-κοριτσο-καλλονή από την Αγγλία ήταν πραγματικά η χαρά του μαγαζιού εκείνη τη βραδυά! Δεν σνόμπαρε την Ελλάδα και τα έθιμα της, χόρευε όμορφα, δινόταν στον κόσμο. Έκατσα μαλάκας στο τραπέζι να τη χαζεύω. Ένοιωθα ότι είχε δέσει τώρα το γλυκό και ακόμη και κάποιος σούπερ παιδαράς να τη χόρευε δεν θα την έπαιρνε από μένα (είχα τσεκάρει πάντως ότι δεν υπήρχε τέτοιος εκεί μέσα).

Το κέφι ήταν τρελό και φύγαμε μόνο όταν μας έδιωξαν τα γκαρσόνια. Είχα ξαναπάει σε αυτό το μαγαζί με τουρίστριες αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο μαγικά. Οι κοπέλες μένανε σε ξενοδοχείο στην Ομόνοια και θα τις πηγαίναμε με το αμάξι μου. Εκείνη την ώρα ήταν πολύ όμορφα στα σοκάκια της Πλάκας. Ο Αλβανός πιο μπροστά είχε αρχίσει να χαμουρεύει το "κουνέλι". Εμείς με τη Ρόμυ πλεγμένα δάκτυλα κάναμε στο δρόμο χορευτικές φιγούρες. Κάποια στιγμή σταματάει και μου λέει χτυπώντας με στο στήθος "είναι τόσο όμορφα, τόσο όμορφα...". Ενώ όμως έλεγε ότι είναι όμορφα την πήραν ξαφνικά τα ζουμιά και συνέχισε να λέει κάτι ασυναρτησίες  (συμβαίνει και στις καλύτερες ξένες να έχουν υστερικά ξεσπάσματα). "Μωρό τι έχεις, ησύχασε..." της λέω. Κάπου έπιασα να λέει: "δεν μπορούν να μ' αγαπήσουν αληθινά!". "Ποιοι δεν μπορούν να σε αγαπήσουν αληθινά;" της λέω "Οι άντρες που είχες; Εσένα δεν μπορούν να αγαπήσουν, που όλοι οι άντρες απόψε ήταν τρελοί μαζί σου, εσένα που είσαι όμορφη σαν Ελληνίδα θεά;"  "Μιλάει το κρασί τώρα" μου απαντάει εκείνη."

"Ρόμυ γιατί δεν πιστεύεις στον εαυτό σου" της λέω. "Ναι, έχεις δίκιο" μου λέει "δεν πιστεύω στον εαυτό μου". Εκεί τρελάθηκα, τέτοια καλλονή να μην πιστεύει στον εαυτό της και κάτι μπάζα να έχουν αέρα καρδινάλιου! "Ρόμυ κοίτα με στα μάτια" της είπα. Και αύριο πρωί να σε δω μόλις να έχεις ξυπνήσει και χωρίς μέικ απ πάλι θα πω ότι είσαι όμορφη σαν Ελληνίδα θεά, γιατί γαμώτο είσαι!" Μόλις τέλειωσα αυτά τα λόγια μου πιάνει το κεφάλι με τα χέρια της και μου σκάει το πρώτο μας γλωσόφιλο. Τα ψιλοπαγωμένα στην αρχή μπλε μάτια της είχαν γίνει πολύ υγρά και ζεστά τώρα. Μου τον είχε κάνει τούμπανο και ήθελα να τη βάλω σε μια εσοχή και να την πάρω εκεί στα όρθια, δεν άντεχα άλλο.

Η υπόλοιπη διαδρομή μέχρι το αμάξι είχες πολλές στάσεις για γλωσόφιλα και πιασίματα σε απαγορευμένα μέρη. Μπήκαμε στο αμάξι, άκουγα από πίσω τον "Φραντσέσκο" με το κουνέλι να βογγάνε και φοβόμουνα μήπως από τις καύλες του ο Αλβανός την πετάξει έξω και μου πιστσιλίσει τα καθίσματα. Η Ρόμυ τους κοίταγε και χαμογελούσε πονηρά. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Ο αγουροξυπνημένος ρεσεψιονίστας δεν μας άφηνε με τίποτα να ανέβουμε στο δωμάτιο των Αγγλίδων. Γκρίνια! Στο τέλος του τάσταξα και ανεβήκαμε. Όπως καταλαβαίνετε μόνο για ύπνο δεν πήγαμε στο δωμάτιο. Το κουνέλι έκανε λες κι είχε να μαμηθεί χρόνια! Η Ρόμυ είχε ένα από τα πιο όμορφα κορμιά που έχω δει σε γυναίκα.

Κύριοι με τον "Φραντσέσκο", τις συνοδεύσαμε μετά το ματς για πρωινό και στη συνέχεια τις πήγαμε με το αμάξι στον Πειραιά, για να πάρουν το πλοίο για τα νησιά. Μείναμε στο ότι θα μας τηλεφωνήσουν όταν γυρίσουν Αθήνα, για να πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής για Αγγλία.           

 

[Kurwa]

τον Πίτερ Νόρθ.....

Την πουσταρα?

 

[Duracell]

... Όπως καταλαβαίνετε μόνο για ύπνο δεν πήγαμε στο δωμάτιο. Το κουνέλι έκανε λες κι είχε να μαμηθεί χρόνια! Η Ρόμυ είχε ένα από τα πιο όμορφα κορμιά που έχω δει σε γυναίκα.
Κύριοι με τον "Φραντσέσκο", τις συνοδεύσαμε για πρωινό και στη συνέχεια τις πήγαμε με το αμάξι στον Πειραιά, για να πάρουν το πλοίο για τα νησιά. Μείναμε στο ότι θα μας τηλεφωνήσουν όταν γυρίσουν Αθήνα, για να πάρουν το αεροπλάνο για Αγγλία.           

...ένα μόνον έχω να πω:

       ΑΞΙΟΙ !!!

 

[BiteMeIaMfresH]

επειδης δεν προλαβαινω να διαβασω την ιστορια μου αμαρτια μου
μια απορια λυστε μου
επηδηχθηκαν επηδηχθηκαν ή ακομη?

 

[1personanongrata]

οποιοσδηποτε καταλαβενει που σταματαει η πραγματικοτητα και αρχιζουν τα ααααααααααααλλα κολπα που σχεδον χρειαζεται κασκαντερ.

ότι δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος φωνάζει κασκαντέρ....
μ αρέσει η ειλικρίνειά σου εύα....

 

           - Παλιός + "Φραντσέσκο" VS 2 αγγλιδούλες Μέρος 3ο (και τελευταίο)

Έχουμε πιάσει λοιπόν κουβέντα με τις 2 αγγλιδούλες, ο (μη κλασικός) Αλβανός που γνώρισα εκεί το παίζει Ιταλός στις αγγλίδες και τις έχει τρελάνει. Ξαφνικά σκάει μύτη δίπλα μας παρέα αληθινών Ιταλών. Ευτυχώς κάθισαν από τη μεριά μου. Μόλις τους πήρα πρέφα λέω στα Ελληνικά στον Αλβανό "μαλάκα μίλα μόνο αγγλικά". Οι Ιταλοί φυσικά και μπανίσανε το τι κουκλάρα ήτανε η Ρόμυ και της την πέσανε στεγνά. Μόνο που δεν μπορούσαν να σχηματίσουν ούτε μία σωστή πρόταση στα Αγγλικά  και έγιναν κουραστικοί μετά από λίγο με το μπλα μπλα τους (+ δεν ήταν και ιδιαίτερα εμφανίσιμοι). Παράλληλα, έσκασε και άλλη παρέα Ισπανών και υπήρχε τώρα ένα ολόκληρο ντουμάνι αντρών δίπλα στη Ρόμυ, που και καλά μιλάγανε μεταξύ τους αλλά τα μάτια τους συνέχεια πάνω στη Ρόμυ ήταν και ζητάγανε μία ελάχιστη αφορμή για να της μιλήσουν! Ήρθαν δηλαδή τα άγρια να διώξουν τα ήμερα! Παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου "και λέω "κορίτσια θέλετε να πάμε να χορέψουμε greek syrtaki"? Ενθουσιαστήκανε και οι δύο. Πληρώσαμε για να φύγουμε και βγαίνοντας βλέπω ότι 2 Ισπανοί είχαν κολήσει πάνω στα κορίτσια και θέλανε νάρθουνε κι αυτοί μαζί. Τα παίρνω στην κράνα και τους εξηγώ αποφασιστικά ότι τα κορίτσια είναι μαζί μας.

[youtube=425,350]Wx_QZzONqvs&feature=related[/youtube]

           - Παλιός + "Φραντσέσκο" VS 2 αγγλιδούλες Μέρος 3ο (και τελευταίο)

Έχουμε πιάσει λοιπόν κουβέντα με τις 2 αγγλιδούλες, ο (μη κλασικός) Αλβανός που γνώρισα εκεί το παίζει Ιταλός στις αγγλίδες και τις έχει τρελάνει. Ξαφνικά σκάει μύτη δίπλα μας παρέα αληθινών Ιταλών. Ευτυχώς κάθισαν από τη μεριά μου. Μόλις τους πήρα πρέφα λέω στα Ελληνικά στον Αλβανό "μαλάκα μίλα μόνο αγγλικά". Οι Ιταλοί φυσικά και μπανίσανε το τι κουκλάρα ήτανε η Ρόμυ και της την πέσανε στεγνά. Μόνο που δεν μπορούσαν να σχηματίσουν ούτε μία σωστή πρόταση στα Αγγλικά  και έγιναν κουραστικοί μετά από λίγο με το μπλα μπλα τους (+ δεν ήταν και ιδιαίτερα εμφανίσιμοι). Παράλληλα, έσκασε και άλλη παρέα Ισπανών και υπήρχε τώρα ένα ολόκληρο ντουμάνι αντρών δίπλα στη Ρόμυ, που και καλά μιλάγανε μεταξύ τους αλλά τα μάτια τους συνέχεια πάνω στη Ρόμυ ήταν και ζητάγανε μία ελάχιστη αφορμή για να της μιλήσουν! Ήρθαν δηλαδή τα άγρια να διώξουν τα ήμερα! Παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου "και λέω "κορίτσια θέλετε να πάμε να χορέψουμε greek syrtaki"? Ενθουσιαστήκανε και οι δύο. Πληρώσαμε για να φύγουμε και βγαίνοντας βλέπω ότι 2 Ισπανοί είχαν κολήσει πάνω στα κορίτσια και θέλανε νάρθουνε κι αυτοί μαζί. Τα παίρνω στην κράνα και τους εξηγώ αποφασιστικά ότι τα κορίτσια είναι μαζί μας.

Έχω στην Πλάκα στέκι με greek dances και ψιλο-καλό φαί. Για να φτάσουμε όμως εκεί πιο γρήγορα έπρεπε να περάσουμε μέσα από τα Αναφιώτικα. Ενώ λοιπόν οι αγγλίδες ήταν σε ευθυμία, μόλις τους είπα να περάσουμε από τα έρημα εκείνη την ώρα (2:30) και μισο-σκότεινα Αναφιώτικα αγριευτήκανε και για μια στιγμή σκεφτήκανε να φύγουνε (τις περισσότερες φορές έτσι συμβαίνει με τις τουρίστριες σε αυτό το σημείο. Το πέρασμα, όμως, από τα Αναφιώτικα είναι μαγευτικό και μετά τρελαίνονται). "Κορίτσια δεν σκοπεύουμε να σας βιάσουμε" τους είπα τότε. "Δεν πρόκειται να σας ακουμπήσουμε, αν εσείς δεν το θελήσετε". Με εμπιστευτήκανε και ξεκινήσαμε. Και όντως τρελαθήκανε με τα μικρά, κουκλίστικα και σε νησιώτικο στυλ σπιτάκια των Αναφιώτικων.

Φτάσαμε στο χορευτάδικο. Τώρα το καλοκαίρι το πρόγραμμα γίνεται στην ταράτσα αυτού του νεοκλασσικού κτιρίου, κάτω από τα αστέρια και με την Αθήνα πιάτο μπροστά σου. Όταν  ανεβήκαμε τα πράγματα ήταν ψιλοψόφια. Παραγγείλαμε ότι υπήρχε εκείνη την ώρα και φυσικά κρασί για τη νεροφίδα Ρόμυ. Ήμασταν ακριβώς μπροστά στην ορχήστρα και στην "πίστα" και γω άρχισα να χτυπάω παλαμάκια και να λέω "Ώπα" σε ένα λεβέντη που χόρευε ωραία. Οι αγγλίδες παραξενευτήκανε για αυτή τη συμμετοχή μου στο χορό ενός ξένου ανθρώπου και τους εξήγησα ότι έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Η Ρόμυ κουνιόταν συνέχεια με τη μουσική και σε μία φάση σήκωσε τα χέρια, άρχισε να χτυπάει τα δάκτυλα και να λέει κι αυτή "Ώπα"! Την πιάνω από το χέρι για να σηκωθεί να χορέψει αλλά μου είπε ότι δεν ξέρει και ντρέπεται. Τότε κάνω δεύτερη κίνηση που τις κόμπλαρε αρχικά. Παίρνω από το τραπέζι μας ένα κολονάτο ποτήρι γεμάτο με κρασί και το βάζω κάτω στην πίστα. Μόλις το είδανε κρύψανε και οι δυο τα πρόσωπα τους, γιατί νομίζανε ότι θα έρθουν τα γκαρσόνια και θα μας κάνουν φασαρία που το έκανα αυτό. Προς έκπληξη τους, όχι μόνο δεν κουνήθηκε φύλο αλλά όσοι χόρευαν άρχισαν να σταυρώνουν κιόλας το ποτήρι κάτω στη γη με τα πόδια τους, σαν ένα είδος ιεροτελεστίας. Στις αγγλίδες όχι μόνο έφυγε ο φόβος αλλά ενθουσιαστήκανε ακόμη περισσότερο. Να παλαμάκια, να "Ώπα"! Η ορχήστρα έπαιζε συρτάκι. Βούτηξα τη Ρόμυ και τη σήκωσα πάνω. Μετά από μερικά άτσαλα πρώτα βήματα το κουκλί έπιασε τα βήματα. Ήταν χάρμα οφθαλμών να βλέπεις μια καλλονή να χορεύει ωραία. Ο κόσμος χειροκροτούσε ενθουσιασμένος! Μέσα στην τρέλα μου ρίχνω μια βουτιά, στυλ να πάρω κάμψεις, δαγκώνω το ποτήρι με το κρασί από τη γη και αρχίζω να το ανεβάζω και να πίνω. Νέα έξαψη και ενθουσιασμός στον κόσμο. Η Ρόμυ γέλαγε και με κοίταγε καλά καλά αλλά δεν είχα καταλάβει το γιατί, αν με θεωρούσε κάποιο είδος πιθήκου τσίρκου ή αν είχε ενθουσιαστεί από αυτό που έκανα.

Αρχίσανε μετά οι μπάλοι και τα νησιώτικα. Στριφογυρίζαμε σαν τρελοί με τη Ρόμυ. Την άκουγα που γέλαγε συνέχεια σαν μικρό παιδί. Αν δεν ήταν έτσι καθαρό το γέλιο της θα μου μπαίναν υποψίες ότι είχε σνιφάρει. Με τρέλαινε αυτό το κουκλί. Τη βούτηξα σε κάποια φάση ψηλά και τη γύρναγα γύρω γύρω. Δεν πρόσεξα ότι της τράβηξα το φουστάνι και η Ρόμυ όπως γυρνούσε πρόσφερε θέαμα σε όλο το μαγαζί (έβαζε τα χέρια της για να το κρύψει)! Την κατέβασα, στριφογυρίζαμε πιασμένοι στη μέση και κοιταζόμασταν στα μάτια σαν υπνωτισμένοι. Κάποια στιγμή ανέβηκε ξυπόλυτο και το "κουνέλι" στην πίστα μαζί με τον Αλβανό. Στο κοιμισμένο όταν είχαμε έρθει μαγαζί γινόταν τώρα κυριολεκτικά της πουτάνας! Άντρες από όλα σχεδόν τα τραπέζια σηκωνόντουσαν και έπιαναν το χέρι της Ρόμυ για να χορέψουν μαζί της. Αυτή η αγορο-κοριτσο-καλλονή από την Αγγλία ήταν πραγματικά η χαρά του μαγαζιού εκείνη τη βραδυά! Δεν σνόμπαρε την Ελλάδα και τα έθιμα της, χόρευε όμορφα, δινόταν στον κόσμο. Έκατσα μαλάκας στο τραπέζι να τη χαζεύω. Ένοιωθα ότι είχε δέσει τώρα το γλυκό και ακόμη και κάποιος σούπερ παιδαράς να τη χόρευε δεν θα την έπαιρνε από μένα (είχα τσεκάρει πάντως ότι δεν υπήρχε τέτοιος εκεί μέσα).

Το κέφι ήταν τρελό και φύγαμε μόνο όταν μας έδιωξαν τα γκαρσόνια. Είχα ξαναπάει σε αυτό το μαγαζί με τουρίστριες αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο μαγικά. Οι κοπέλες μένανε σε ξενοδοχείο στην Ομόνοια και θα τις πηγαίναμε με το αμάξι μου. Εκείνη την ώρα ήταν πολύ όμορφα στα σοκάκια της Πλάκας. Ο Αλβανός πιο μπροστά είχε αρχίσει να χαμουρεύει το "κουνέλι". Εμείς με τη Ρόμυ πλεγμένα δάκτυλα κάναμε στο δρόμο χορευτικές φιγούρες. Κάποια στιγμή σταματάει και μου λέει χτυπώντας με στο στήθος "είναι τόσο όμορφα, τόσο όμορφα...". Ενώ όμως έλεγε ότι είναι όμορφα την πήραν ξαφνικά τα ζουμιά και συνέχισε να λέει κάτι ασυναρτησίες  (συμβαίνει και στις καλύτερες ξένες να έχουν υστερικά ξεσπάσματα). "Μωρό τι έχεις, ησύχασε..." της λέω. Κάπου έπιασα να λέει: "δεν μπορούν να μ' αγαπήσουν αληθινά!". "Ποιοι δεν μπορούν να σε αγαπήσουν αληθινά;" της λέω "Οι άντρες που είχες; Εσένα δεν μπορούν να αγαπήσουν, που όλοι οι άντρες απόψε ήταν τρελοί μαζί σου, εσένα που είσαι όμορφη σαν Ελληνίδα θεά;"  "Μιλάει το κρασί τώρα" μου απαντάει εκείνη."

"Ρόμυ γιατί δεν πιστεύεις στον εαυτό σου" της λέω. "Ναι, έχεις δίκιο" μου λέει "δεν πιστεύω στον εαυτό μου". Εκεί τρελάθηκα, τέτοια καλλονή να μην πιστεύει στον εαυτό της και κάτι μπάζα να έχουν αέρα καρδινάλιου! "Ρόμυ κοίτα με στα μάτια" της είπα. Και αύριο πρωί να σε δω μόλις να έχεις ξυπνήσει και χωρίς μέικ απ πάλι θα πω ότι είσαι όμορφη σαν Ελληνίδα θεά, γιατί γαμώτο είσαι!" Μόλις τέλειωσα αυτά τα λόγια μου πιάνει το κεφάλι με τα χέρια της και μου σκάει το πρώτο μας γλωσόφιλο. Τα ψιλοπαγωμένα στην αρχή μπλε μάτια της είχαν γίνει πολύ υγρά και ζεστά τώρα. Μου τον είχε κάνει τούμπανο και ήθελα να τη βάλω σε μια εσοχή και να την πάρω εκεί στα όρθια, δεν άντεχα άλλο.

Η υπόλοιπη διαδρομή μέχρι το αμάξι είχες πολλές στάσεις για γλωσόφιλα και πιασίματα σε απαγορευμένα μέρη. Μπήκαμε στο αμάξι, άκουγα από πίσω τον "Φραντσέσκο" με το κουνέλι να βογγάνε και φοβόμουνα μήπως από τις καύλες του ο Αλβανός την πετάξει έξω και μου πιστσιλίσει τα καθίσματα. Η Ρόμυ τους κοίταγε και χαμογελούσε πονηρά. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Ο αγουροξυπνημένος ρεσεψιονίστας δεν μας άφηνε με τίποτα να ανέβουμε στο δωμάτιο των Αγγλίδων. Γκρίνια! Στο τέλος του τάσταξα και ανεβήκαμε. Όπως καταλαβαίνετε μόνο για ύπνο δεν πήγαμε στο δωμάτιο. Το κουνέλι έκανε λες κι είχε να μαμηθεί χρόνια! Η Ρόμυ είχε ένα από τα πιο όμορφα κορμιά που έχω δει σε γυναίκα.

Κύριοι με τον "Φραντσέσκο", τις συνοδεύσαμε μετά το ματς για πρωινό και στη συνέχεια τις πήγαμε με το αμάξι στον Πειραιά, για να πάρουν το πλοίο για τα νησιά. Μείναμε στο ότι θα μας τηλεφωνήσουν όταν γυρίσουν Αθήνα, για να πάρουν το αεροπλάνο της επιστροφής για Αγγλία.           

να σου πω; ο Αλβανός στο τέλος σου ζήτησε κανένα δανεικό;;;;

 

[evabb]

ότι δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος φωνάζει κασκαντέρ....
μ αρέσει η ειλικρίνειά σου εύα....

ταινια ειναι κι αυτη. για να μην σου πω τι μου εχει πει μακιγιεζ που εχει δουλεψει σε ταινιες γενικως (νορμαλ ταινιες) και ειναι του χωρου. και μετα λες για κασκαντερ

 

[Palios pounai alios]

Χτεσινοβράδυνη χαρακτηριστική Ελλεηνίδικη εμπειρία του Παλιού.

Με 2 κολλητούς σε in παραλιακό μπαράκι. Οι Ελλεηνίδες μαυρισμένες, με πολύ κομψά και sexy ντυσίματα που τα φοράγανε στα νησιά και συνεχίζουν να τα φοράνε και τις πρώτες μέρες της επιστροφής τους στην Αθήνα. Οι τουρίστριες με τις οποίες ήμουνα αυτό το καλοκαίρι με είχαν κάνει να ξεχάσω πόσο ωραίες είναι (εμφανισιακά) οι σημερινές Ελληνίδες (γιατί από μυαλό...).

Στο πολύ χαλαρό έχουμε κάνει προσπάθειες προσέγγισης με τις διπλανές μας Ελληνίδες (σημειωτέον τα φιλαράκια μου όχι σούπερ παιδαράδες αλλά καλοί, 28άρης - 30άρης, γύρω στο 1,78, γεροδεμένοι). Η ίδια αρνητικότητα από όλες, λες και είχαν έρθει δασκαλεμένες. Και καλά, περίμεναν παρέα, είχαν έρθει για να συζητήσουν κάτι σοβαρό - αυτό κι αν είναι για γέλια - δεν είχαν έρθει για να βρουν παρέα κ.λ.π. Οι ίδιες συνηθισμένες ελεεινιδίστικες δικαιολογίες.

Ξαφνικά σκάει μύτη γυιος πολύ γνωστού πολιτικού με την ακολουθία του. Παρατηρώ μία αναστάτωση στο μαγαζί, ένα σούσουρο ανάμεσα στις γυναίκες. Τις άκουγα να φωνάζουν η μία στην άλλη "ρε μαλάκα ο γυιος του τάδε...". Πάνε οι "σοβαρές" συζητήσεις, πάνε όλα....      Σε λίγο ένα τσούρμο γυναικών είχαν μετακινηθεί προς τον απαστράπτοντα γυιο του πολιτικού και την ακολουθία του. Αρχίσανε να την πέφτουν οι ίδιες στους άντρες της παρέας, ζητώντας αναπτήρα.

Η φάση είναι ότι την ψιλοξέρω τη συγκεκριμένη παρέα. Τρώνε νουνί με το κιλό σε όποιο μαγαζί πάνε. Πριν μερικούς μήνες παρηγορούσα συμπαθέστατη κοπελίτσα που την είδα να κλαίει μέσα σε bar, γιατί είχε μάλλον ψιλοκαψουρευτεί έναν τυπά από αυτή την παρέα, ο οποίος φυσικά την είχε τελείως στην ξεπέτα και εκείνη τη νύχτα χαμούρευε μπροστά της άλλη γυναίκα (παρακολουθώ πάντα από απόσταση αυτή την παρέα - μια φορά που ήμουν δίπλα τους με είχαν  κεράσει  - και πιάνω τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από αυτήν). Εξήγησα τη φάση στα φιλαράκια μου που μείνανε μαλάκες. Ελλεηνίδες θερινής νυχτός 2008. 

 

[Υπουργός]

Ξαφνικά σκάει μύτη γυιος πολύ γνωστού πολιτικού με την ακολουθία του.

Εγω ημουνα και ζηταω συγγνωμη για την αναστατωση και για οσες γυναικες εχω πικρανει ....

 

[talos43]

αυτές ρε παιδιά δεν είναι απλά ελεεινίδες....καριόλες-πουτάνες-ηλίθιες-χαζοχαρούμενες είναι.....αφού κάθονται τα ζώα και γαμιούνται με τον κάθε ....επώνυμο [σκατά] ...και περιμένουν να τις καψουρευτεί,και δεν βλέπουν ότι ο κάθε μαλάκας απο αυτούς τις έχει για μια πούτσα και μετά δρόμο τι περιμένουμε....γεννήθηκαν ηλίθιες και θα πεθάνουν βλήτα.....iq ραδικιού.....αστα διάλα...με τις παλιολινάτσες που θα ασοληθούμε μαζί τους....υπάρχουν πολύ σοβαρότερες κοπέλλες .....ουφ,τα πήρα παλι μα τις γαλότσες.....

 

[Nearxos]

Και μετά μου γκρινιάζετε για το Ρουμανάκι που κάθετε να το γαμάς για 30€ και δεν σου κρύβει ούτε τί είναι, ούτε σου το παίζει τίποτα.

Ξυπνήστεεεεεεεε.

Η Ελληνίδα είναι ένα FIAT που κοστίζει όσο μία FERRARI και η ξένη μία FERRARI που κοστίζει όσο ένα FIAT.

Ο μόνος λόγος για να ξεπέσεις στο FIAT (που κοστίζει FERRARI) είναι να σε νοιάζει τί θα πουν οι συγγενείς και οι φίλοι που με ζήλεια και μεμψιμοιρία θα σε κακολογήσουν.

 

[solaria]

Χτεσινοβράδυνη χαρακτηριστική Ελλεηνίδικη εμπειρία του Παλιού.

Με 2 κολλητούς σε in παραλιακό μπαράκι. Οι Ελλεηνίδες μαυρισμένες, με πολύ κομψά και sexy ντυσίματα που τα φοράγανε στα νησιά και συνεχίζουν να τα φοράνε και τις πρώτες μέρες της επιστροφής τους στην Αθήνα. Οι τουρίστριες με τις οποίες ήμουνα αυτό το καλοκαίρι με είχαν κάνει να ξεχάσω πόσο ωραίες είναι (εμφανισιακά) οι σημερινές Ελληνίδες (γιατί από μυαλό...).

Στο πολύ χαλαρό έχουμε κάνει προσπάθειες προσέγγισης με τις διπλανές μας Ελληνίδες (σημειωτέον τα φιλαράκια μου όχι σούπερ παιδαράδες αλλά καλοί, 28άρης - 30άρης, γύρω στο 1,78, γεροδεμένοι). Η ίδια αρνητικότητα από όλες, λες και είχαν έρθει δασκαλεμένες. Και καλά, περίμεναν παρέα, είχαν έρθει για να συζητήσουν κάτι σοβαρό - αυτό κι αν είναι για γέλια - δεν είχαν έρθει για να βρουν παρέα κ.λ.π. Οι ίδιες συνηθισμένες ελεεινιδίστικες δικαιολογίες.

Ξαφνικά σκάει μύτη γυιος πολύ γνωστού πολιτικού με την ακολουθία του. Παρατηρώ μία αναστάτωση στο μαγαζί, ένα σούσουρο ανάμεσα στις γυναίκες. Τις άκουγα να φωνάζουν η μία στην άλλη "ρε μαλάκα ο γυιος του τάδε...". Πάνε οι "σοβαρές" συζητήσεις, πάνε όλα....      Σε λίγο ένα τσούρμο γυναικών είχαν μετακινηθεί προς τον απαστράπτοντα γυιο του πολιτικού και την ακολουθία του. Αρχίσανε να την πέφτουν οι ίδιες στους άντρες της παρέας, ζητώντας αναπτήρα.

Η φάση είναι ότι την ψιλοξέρω τη συγκεκριμένη παρέα. Τρώνε νουνί με το κιλό σε όποιο μαγαζί πάνε. Πριν μερικούς μήνες παρηγορούσα συμπαθέστατη κοπελίτσα που την είδα να κλαίει μέσα σε bar, γιατί είχε μάλλον ψιλοκαψουρευτεί έναν τυπά από αυτή την παρέα, ο οποίος φυσικά την είχε τελείως στην ξεπέτα και εκείνη τη νύχτα χαμούρευε μπροστά της άλλη γυναίκα (παρακολουθώ πάντα από απόσταση αυτή την παρέα - μια φορά που ήμουν δίπλα τους με είχαν  κεράσει  - και πιάνω τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από αυτήν). Εξήγησα τη φάση στα φιλαράκια μου που μείνανε μαλάκες. Ελλεηνίδες θερινής νυχτός 2008. 

Γιατί αφού αντιμετωπίζεις αυτή τη νοοτροπία, συνεχίζεις να πηγαίνεις, να κολλάς ή να παρηγορείς, να παρατρέχεις και να σε κερνάνε; Τα θέλει, ή είσαι και ελλέηνας;

 

[poseidonas]

μια παρόμοια εμπειρία τον παλιο που ειναι αλλιως ειχα δει πριν καποια καλοκαιρια σε νησι .Ημουνα σε bar ροκαδικο και οι ελεινιδες κοιταγανε με το γνωστο ξυνισμενο τους υφος οποτε ξαφνικα εμφανιστηκε ο ηθοποιός  ρενος χαραλαμπίδης ,ο οποίος και έκανε διακοπες στο νησι  .Ε κινησανε προς το μερος του μερικες. το ξυνισμα εφυγε αμεσως .

 

[Palios pounai alios]

Γιατί αφού αντιμετωπίζεις αυτή τη νοοτροπία, συνεχίζεις να πηγαίνεις, να κολλάς ή να παρηγορείς, να παρατρέχεις και να σε κερνάνε; Τα θέλει, ή είσαι και ελλέηνας;

Στο λάθος άνθρωπο τα λες αυτά. Σχεδόν όλο το καλοκαίρι ήμουν με τουρίστριες (τουλάχιστον στο μυαλό έτη φωτός μπροστά από τις Ελλεηνίδες). Στην Ελλάδα όμως ζω και θα τύχει να πάω και σε μαγαζί με Ελλεηνίδες. Και κοίτα! Τουλάχιστον προσωπικά δεν έχω παρακαλέσει ποτέ καμία γυναίκα (είμαι περήφανος - όχι στ' αυτιά)! Την κοπελίτσα που παρηγόρησα την είδα να την έχει κλάσει η συγκεκριμένη παρέα και να χορεύει μόνη της κλαίγοντας. Εσύ τι θα έκανες ρε μάγκα, που κρίνεις τόσο εύκολα;

 

[septic]

Απόλυτα σωστος ο σολαρια και με αυτη τη προταση κανονικα θα πρεπει να καταργηθουν ολα τα θρεντς που σχετιζονται με αυτη τη θεματικη.ρε μαγγες αφου ειναι ελλεεινιδες γιατι ασχολειστε?και θα πατε παλι να θεοποιήσετε την καθε μπαζολα του κερατα θα σας χυλοπιτώσει και θα ερχεστε να γραφετε τον πονο σας στο εν λογω θρεντ.και ξανα μανα τα ίδια γιατι ποτε δεν ξερεις τι μπορει να γινει με μια ελλεινιδσα.ισως καποτε κατσει..ε οχι ρε μαγγες, εσεις που ακολουθατε αυτη τη τακτικη εισαστε μερος του προβληματος.τουλαχιστον ας γίνεται το καμακι σε κοπελες που το αξιζουν..με τροπο και διακριτικοτητα..στα μπαζα και στις μεςτριες να φερομαστε μεττρια και με τροπο που αξιζει τσα μπαζα.ισα επι ισοις και ανισα επι ανισοις...ουστ βρωμιαρες

 

[BiteMeIaMfresH]

μα για τον ρενο χαραλαμπιδη?
κ μετα περιμενετε να πιστεψουμε τις ιστοριες σας

μια χαρα τα λεει ο κυριος ασιμοφ