Οφείλω ξανά να παραδεχτώ, ότι ο άνθρωπος πίσω από τον Popov, είναι κλώνος του dimitrakis29, ο οποίος ως Δημητράκης Πορνομετανάστης,
περνάει/περνάω που και που, κρίσης ταυτότητας και συνείδησης. Γι' αυτό και ξυπνούν μέσα μου/του τα σαδομαζοχιστικά ένστικτα
και αυτοτιμωρούμαι, λέγοντας στον εαυτό μου (ως Popov) τις σκληρές αλήθειες που δεν θα ήθελα να ακούσω (ως Δημητράκης).
Το παθαίνω συχνά αυτό, και κάποιοι φίλοι μου είπαν να πάω σε γιατρό μήπως και έχω διαταραγμένη προσωπικότητα,αλλά τους λέω/λέμε ότι δεν παίζει κάτι τέτοιο, διότι απλούστατα, δεν υπάρχει προσωπικότητα, παρά μόνο περσόνες και κλώνοι. Εγώ (δηλαδή ο Δημητράκης) τους απαντώ, ότι είμαι απολύτως καλά και για όλα φταίει τελικά, εκείνος ο άλλος (δηλαδή ο Popov).
Έλα ρε Δημητράκη, πολύ με απογοητεύεις. Έτσι λιγοστός είσαι σε όλα;
Τόσες σελίδες πέρασαν, φίλε μου, τόσα πράγματα σου απηύθυνα προσωπικά για το καλό σου (άλλοτε σοβαρά κι άλλοτε αστειευόμενος)
και τώρα που βρήκες, επιτέλους, το θάρρος να μου απαντήσεις, μια φορά ευθέως (επειδή μέχρι τώρα, μόνο σε άλλους συναδέλφους μιλούσες και έκανες σχόλια για μένα) το κάνεις σαν παιδάκι της Δευτέρας Δημοτικού;
Αντε, για να τελειώνουμε, επειδή σε βλέπω και σε παίζω, όπως η γάτα το ποντίκι (μην φοβάσαι, όμως, δεν πρόκειται να σε φάω): δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου, όπως και με κανέναν άλλο συνάδελφο. Χαμήλωσε τους τόνους και μην γίνεσαι εριστικός και χυδαίος. Προσέφερε, όπου μπορείς, όσο μπορείς, διότι έχεις να προσφέρεις, ζώντας και γνωρίζοντας, τη ζωή σε μια ξένη πόλη. Ψάξε να βρείς τον εαυτό σου και μην εγκλωβίζεσαι στην κούφια περσόνα του Δημητράκη Πορνομετανάστη. Απ' την αρχή ξέρεις, ότι έχω δίκιο. Δεν περιμένω να το παραδεχτείς δημόσια, όμως, η σιωπή, φίλε μου, είναι προτιμότερη και δείχνει κάποια σύνεση, από το να βγαίνεις και να κοάζεις όλη την ώρα σαν κακιασμένος βάτραχος. Αν σωπάσεις λίγο, και δουλέψεις μέσα σου, σοβαρά και υπεύθυνα, τότε που ξέρεις, μπορεί και να βρεθεί στη ζωή σου, κάποια μέρα, εκείνη η κοπέλα του παραμυθιού, για να σε μετατρέψει, τελικά, από βάτραχο σε πρίγκηπα. Κάπου εδώ, ρίχνω αυλαία με την πάρτη σου, ό,τι είχα να σου πώ σου το είπα, και καλή συνέχεια. Το νήμα είναι του Κιέβου.
Φιλικά πάντα