To ποιές είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης της Νέας Σοβιετίας, αποκαλύπτεται περίτρανα απο ένα άρθρο του δημοσιογράφου και αναλυτή Αρίστου Δοξιάδη στην Καθημερινή της Κυριακής. Συνοπτικά ο Δοξιάδης που βεβαίως ταυτίζεται πλήρως με την κυβερνητική γραμμή είναι ότι ο αριθμός των ΕΕ και αυταπασχολουμένων σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της χώρας είναι απο τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Το σχήμα αυτό με μικρούς επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις του ενός ατόμου, υποστηρίζει ό αναλυτής ότι είναι άκρως αντιπαραγωγικό και θα πρέπει να διορθωθεί προς την κατεύθυνση του σχηματισμού μεγάλων γραφείων - εταιρειών. Στην πραγματικότητα κανείς απο την κυβέρνηση δεν προσδοκά αύξηση των φορολογικών εσόδων, αλλά αλλαγή του συγκεκριμένου μοντέλου της μικρομεσαίας επιχείρησης. Βεβαίως λησμονεί ο καλός δημοσιογράφος να αναφέρει ότι με την δημιουργία μεγάλων γραφείων - εταιρειών οι τιμές θα εκτοξευθούν, όπως επίσης λησμονεί ότι κάποια επαγγέλματα βασίζονται αποκλειστικά στο προσωπικό στοιχείο και την αξία αυτού που τα ασκεί (γιατροί, δικηγόροι κλπ). Είναι αυτοί ακριβώς οι μικροί που διατηρούν τις τιμές της αγοράς χαμηλά και μπορούν να εξυπηρετούν χιλιάδες πολίτες συμπεριλαμβανομένων και των μισθωτών και των Δ.Υ. που τώρα σκούζουν. Αν η κυβέρνηση είχε την πολιτική βούληση να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα, θα στρέφονταν και με μεγάλη ευκολία στα πολύ μεγάλα ψάρια τα καρτέλ που βρίσκονται σε πλήρη ασυδοσία όπως και τα καύσιμα που γίνεται ομοίως της πουτάνας. Και μην ξεχνάμε βεβαίως βεβαίως ότι αύξηση των φορολογικών εσόδων ala greka σημαίνει κανονικό μπούκωμα πρωτίστως ημών, των καναλαρχών, των κομματικών μας πελατών, των λάθρο και ουδόλως κατασκευή υποδομών, νοσοκομείων, σχολείων, δρόμων κλπ κλπ. Αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Ρε πούστη μου δεν έχω ακούσει καμία χώρα να εφαρμόζει φορολογικό νόμο αναδρομικά, ούτε στην υποσαχάρια Αφρική. Και θέλουν τρομάρα τους να προσελκύσουν επενδύσεις, όταν οι επενδυτές φέρουν τα ωραία τους χρήματα για επένδυση και την επόμενη μέρα ξυπνήσουν μ' ένα αναδρομικό αγγούρι στον κώλο. Αλαζονεία, αμετροέπεια, νεποτισμός παντού. Μόνο κρίμα.