Ανοίξα αυτή την συζήτηση γιατί είδα πριν μια ιεροδουλι που έκραξε συναγωνιστή μπουρδελιάρη και κατέβασα ιδέα.
Προσωπικά είμαι πιατσόβιος και μπουρδελιάρης, σε στούντιο έχω πάει μόνο καμιά δεκαριά φορές και 2 φορές έχω πάρει κολγκερλ. Από χρήματα δόξα το Θεό -δεν αναφέρομαι στον απολυτο
- στην ζωή μου στάθηκα τυχερός, οπότε τα δικά μου κριτίρια είναι άλλα
Δεν μπορώ να συγρκινω με τίποτα την αίσθηση ΄΄αλητείας΄΄ που σου δίνουν οι 2 πρώτες επιλογές. Ακούω φίλους που λένε για στούντιο, κωλγκερλ, καθαριοτητα κλπ.. Ολα αυτά μου ακούγονται αδιάφορα. Γουστάρω να περπατάω μόνος σε μέρη που άλλοι φοβούντε. Γουστάρω την γκόμενα που δεν έχει το πρόβλημα να γίνει πουτανάκι του καθενός. Γουστάρω το παζάρι για αυτή την τόσο ξεχωριστή εφήμερη χαρά. Γουστάρω την βόλτα και όλα τα παρελκόμενα. Γουστάρω που ο πούτσος μου δουλεύει ρολόι και άμα μπορώ να γαμήσω γκομενάκι που μου αρέσει και μου κάθεται, κανένα πρόβλημα πηδάω και στο χώμα
Τέρμα αν κάνεις κάτι κάντο σωστα