pouranger,
Έχω παράδειγμα από Έλληνα που εντάχθηκε από τους πρώτους στο ΚΚΕ το '30.
Οργάνωσε απεργίες εργατών και αρθρογραφούσε στον αγωνιστικό Τύπο της εποχής.
Ως γραμματιζούμενος έγινε γραμματέας και καθοδηγητής της περιοχής Αιγαίου.
Ενώ ετοιμαζόταν να βάλει υποψηφιότητα για βουλευτής έγινε η δικτατορία Μεταξά.
Συνελήφθη και βασανίστηκε από τα παλικάρια του Μανιαδάκη.
Δεν του επετράπη, όπως και όλων των άλλων, να πολεμήσει στην Αλβανία.
Με την Κατοχή δραπέτευσε στην διάρκεια μια μεταγωγής.
Έλαβε μέρος στην Αντίσταση στις ανατολικές συνοικίες των Αθηνών.
Τα έσπασε με την κωλο-ηγεσία του ΚΚΕ όταν αρνήθηκαν να συμμετέχουν στις εκλογές μετά την απελευθέρωση.
Ξανασυνελήφθη στις αρχές του Εμφυλίου.
Πέρασε συνολικά από Αίγινα, Ανάφη, Μακρόνησο, Γυάρο, Άη-Στράτη, Ικαρία.
Το '50 που βγήκε έγραψε βιβλία για όλα τα παραπάνω.
Πριν ακόμα την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Άγγλους έλαβε εύφημο μνεία από τον Μακάριο για ένα βιβλίο του σχετικό με τους αγωνιστές Καραολή-Δημητρίου.
Με την εισβολή των Τούρκων στο νησί ήταν έτοιμος να πάει να καταταχτεί αν και κοντά στα '60 πια..
Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Γιατί ανακάλυψα πρόσφατα ότι τα βιβλία του αριστερού-κομουνιστή αλλά πατριώτη πατέρα μου πωλούνται σε ακριβή τιμή από το φασιστικό βιβλιοπωλείο της "Ελεύθερης Σκέψις".
Προφανώς οι φασίστες ξεγελάστηκαν από την πατριωτική χροιά και δεν περιμένουν ότι μπορεί να βγαίνει από την πένα κάποιου αριστερού. Βλέπεις ο όρος αριστερός πατριώτης προκαλεί βραχυκύκλωμα στα λίγα εγκεφαλικά κύτταρα που έχουν απομείνει..
