pornopapos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 9 Ιαν 2009
- Μηνύματα
- 42.180
- Like
- 34
- Πόντοι
- 366
Ελεγχος στην Ισπανία, εξαθλίωση στην Ιταλία
Δύο διαμετρικά αντίθετα μοντέλα αντιμετώπισης των παράνομων μεταναστών στην Ευρώπη
Της Ευρυδικης Μπερση
Ενώ η Ιταλία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι διολισθαίνει προς όλο και πιο ακραία μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, ή τουλάχιστον για τη δημιουργία εντυπώσεων αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης, η Ισπανία του Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο υιοθετεί ένα διαφορετικό, πιο φιλελεύθερο μοντέλο με τον ίδιο στόχο. Σε μια τεταμένη συνάντηση με τον Ιταλό ομόλογό του, ο Ισπανός υπουργός Εργασίας Θελεστίνο Κορμπάτσο είχε συνοψίσει πέρυσι ως εξής τη διαφορά προσέγγισης: «Εσείς ποινικοποιείτε, εμείς ελέγχουμε».
Την τελευταία δεκαετία, η Ισπανία γνώρισε αλματώδη άνοδο του αριθμού των μεταναστών, που έβρισκαν άφθονες θέσεις εργασίας στον ακμάζοντα κατασκευαστικό τομέα – και τώρα που η κρίση πλήττει με σφοδρότητα τη χώρα, οι ξένοι είναι οι πρώτοι που χάνουν τις δουλειές τους. Η ανεργία, από μόνη της, έχει οδηγήσει πολλούς μετανάστες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Από τους 800.000 Ρουμάνους που ζουν στην Ισπανία, εκτιμάται πως οι 80.000 έμειναν χωρίς δουλειά, και απ’ αυτούς οι μισοί έχουν ήδη επιστρέψει στη Ρουμανία.
Επιπλέον, προκειμένου να διευκολύνει την επάνοδο ανέργων Λατινοαμερικανών στις χώρες τους, η Ισπανία τους προσφέρει από πέρυσι οικονομικά κίνητρα. Αντί να λαμβάνουν το επίδομα ανεργίας κάθε μήνα, τους το δίνει όλο μαζί, μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ, με την προϋπόθεση ότι θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους και δεν θα επανέλθουν στην Ισπανία για τρία χρόνια. Περίπου 5.000 άνεργοι μετανάστες έχουν επωφεληθεί από το πρόγραμμα για να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή στην πατρίδα τους και πολύ περισσότεροι είναι εκείνοι που θα ήθελαν να το εκμεταλλευθούν αλλά δεν μπορούν, γιατί είναι εγκλωβισμένοι στα στεγαστικά τους δάνεια. Και πάλι λόγω της κρίσης στην κτηματαγορά, αδυνατούν να πουλήσουν τα διαμερίσματά τους και έτσι υποχρεώνονται να μείνουν, έστω και άνεργοι, στην Ισπανία.
Το 2005, η Ισπανία είχε προχωρήσει σε ευρύ πρόγραμμα νομιμοποίησης των μεταναστών, προσφέροντας χαρτιά σε 600.000 ξένους εργαζομένους, οι οποίοι έτσι πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους ενισχύοντας τα ασφαλιστικά ταμεία και τα φορολογικά έσοδα. Τα έξι διαδοχικά κύματα νομιμοποίησης των μεταναστών από το 1985, συμβαδίζουν με την αύξηση των προστίμων για τη μαύρη εργασία. Με τον πιο πρόσφατο νόμο, αυξήθηκαν ακόμα περισσότερο τα πρόστιμα για τους εργοδότες που απασχολούν μετανάστες χωρίς χαρτιά και έγιναν πιο αυστηρές οι προϋποθέσεις για τη συνένωση οικογενειών. Παράλληλα, όμως, χορηγήθηκε δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές σε μισό εκατ. Λατινοαμερικανούς μετανάστες, θεσπίστηκε η υποχρέωση του κράτους να προσφέρει δωρεάν νομική υποστήριξη στους μετανάστες και εκπαίδευση στα παιδιά τους, ανεξαρτήτως του αν οι γονείς έχουν ή όχι χαρτιά.
Βαριά πρόστιμα
Αντίθετα, η Ιταλία αποφάσισε από πέρυσι να καταδικάσει τους μετανάστες στην εξαθλίωση και να θέσει παράλληλα σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, με το μέτρο που ορίζει ότι οι γιατροί οφείλουν να καταδίδουν στις Αρχές όσους αναζητούν ιατρική περίθαλψη χωρίς να έχουν χαρτιά. Ο νέος νόμος δεν στρέφεται εναντίον των δουλεμπόρων αλλά εναντίον των ίδιων των μεταναστών, ορίζοντας ότι όποιος βρίσκεται παράνομα στη χώρα πληρώνει πρόστιμο μέχρι και 10.000 ευρώ. Ο νόμος προβλέπει τη σύσταση «σωμάτων πολιτών», που θα περιπολούν στους δρόμους με σήματα αετών στις στολές τους, όπως οι μελανοχίτωνες του Μουσολίνι. Μετά δε τη συμφωνία με τη Λιβύη, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι άρχισε να «επαναπροωθεί» προς την Αφρική βάρκες με λαθρομετανάστες χωρίς να τους δίνει καμία δυνατότητα να καταθέσουν αίτηση ασύλου. Αν βέβαια ο στόχος είναι η μείωση του αριθμού των μεταναστών και όχι ο εντυπωσιασμός, το εντελώς παράνομο αυτό μέτρο δεν είναι καν ιδιαίτερα αποτελεσματικό – σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 95% των λαθρομεταναστών δεν φθάνουν στην Ιταλία με βάρκες από τον Νότο αλλά με διάφορα άλλα μέσα από τα ανατολικά, συχνά μεταμφιεσμένοι σε τουρίστες.
