Tους συναδελφικούς μου χαιρετισμούς αποστέλλω στους συναγωνιστές-καμάκια, με ιδιαίτερες ευχαριστίες για τις προτάσεις τους και τις παρατηρήσεις τους, στον XARTINO, HUCKLEBERRY και FLESHFORFANTASY!
Την καλησπέρα μου και στους υπολοίπους, με τους οποίους μπορεί να διαφωνώ σημαντικά, αλλά it's ok!
Να σταθώ στις παρατηρήσεις του huckleberry, για τις οποίες τον ευχαριστώ θερμά, και να τού επισημάνω βεβαίως ότι έχω ήδη μελετήσει αρκετά και έχω λάβει υπ’ όψιν μου αυτά που μού λέει , από τότε που άρχισα να διαβάζω κάποια πράγματα, απελπισμένος από το κόλλημα με μία γυναίκα (το άξιζε βεβαίως η κορμάρα της...), όπως έχω αναφέρει παρενθετικά κάπου. Κόλλημα που κράτησε κανένα δεκαήμερο (one-itis το λένε οι γκουρού!), ώσπου μετά από λίγη ενασχόληση με Ντιάντζελο, Αλεκσάντερ, κλπ. κλπ., είδα το φως το αληθινό, αποφάσισα να την ξεγράψω και να εντρυφήσω στο ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Βεβαίως, ποτέ δεν σταματάω τη μελέτη (όχι την Ελεωνόρα!) αλλά κυρίως προσπαθώ (διότι ΔΕΝ είναι πάντα εφικτό) να εφαρμόσω αυτό που ο συγγραφέας (πρόκειται για εκπληκτική πένα, διαβάστε τον!) του
τονίζει:
ONE APPROACH A DAY (κατ’ ελάχιστον..)
Έτσι νομίζω ότι θα κρατηθώ σε φόρμα, ταυτόχρονα με την εξίσου κορυφαία συμβουλή για outcome-independence, δηλαδή "αδιαφορία" για το αποτέλεσμα (που σημαίνει τέρμα τα κολλήματα, τα παρακάλια, κλπ.) ενός καμακιού, που γι’ αυτό άλλωστε σοφά οι Αμερικανοί γκουρού το απομυθοποιούν, ονοματίζοντάς το ΠΑΙΧΝΙΔΙ. [Πρόκειται για την εφαρμογή του ΖΕΝ ΒΟΥΔΙΣΜΟΥ στο καμάκι!!! και αν δεν πιστεύετε διαβάστε το εξής:
]
Από εκεί και πέρα, να πω πως και οι "αρνητές" του καμακιού ΕΧΟΥΝ κάποια δίκια. Αρκετά έχει βλάψει τη νοοτροπία των Ελληνίδων ο νεοπλουτισμός, η αγία ελληνική οικογένεια και ένας εσμός συναφών παραγόντων. Ότι γυναίκες που στο εξωτερικό δεν αξίζουν μία εδώ το παίζουν ντίβες, ΕΙΝΑΙ γεγονός. Από εκεί και πέρα ΔΕΝ μου αρέσει να ισοπεδώνω τα πράγματα. Το ότι το καμάκι είναι πιο δύσκολο εδώ, ναι, να το δεχτώ, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι ανέφικτη η επιτυχία (και εννοώ για τις γυναίκες που το αξίζουν...). Θα επιμείνω
