Φρέσκα νέα από το μέτωπο:
Άρτι αφιχθείς από καμάκι, αποτυχημένο μεν αλλά...καμάκι. Το σκηνικό το εξής: σε λεωφορείο με λίγο κόσμο, εντελώς τυχαία κάθομαι πλάτη με πλάτη με δυο κοριτσάκια 21 και 22 χρόνων, η μία ωραία, η άλλη όχι και τόσο, που χασκογελούσαν νευρικά, πιάνω την κουβέντα (κάτι που ΔΕΝ θα έκανα επ’ ουδενί πριν από 3 χρόνια π.χ..) για κάτι άσχετο, και καταλήξαμε να μιλάμε επί κανένα εικοσάλεπτο, και συνεχίσαμε μέσα στο μετρό. Υπήρχε καλό vibe, η ασχημούλα μού έκανε κοπλιμέντα, αλλά δεν μού έδωσαν το τηλέφωνό τους γαμώτο, αν και το ζήτησα ΚΑΙ από τις δύο, την ώρα που υπήρχε τρελό στριμωξίδι δυστυχώς. Ειδικά η ωραία για την οποία η άλλη έλεγε "είδες τι τραβάει ο φίλος της;", που σημαίνει ότι ΜΑΛΛΟΝ είχε σχέση, άλλωστε δεν υπήρχε eye-contact έντονο, η όλη φάση ήταν "φιλική". Η δικαιολογία που δεν το έδωσαν ήταν του στιλ "δουλεύουμε στο τάδε μέρος -σαντουιτσάδικο- έλα και θα μας βρεις οπωσδήποτε".
Τέλος πάντων, και να μου το έδιναν, ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να κάνω κάτι με την ασχημούλα, οπότε..
Ποια η γνώμη σας για αυτή τη φάση με καμάκι; το ξέρω, φέρθηκα ερασιτεχνικά αλλά μαθαίνω από τα λάθη μου!