Το “ποια” θα φλερτάρεις είναι εύκολο. Το “πώς” αποδεικνύεται σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Ευτυχώς που υπάρχει και το σινεμά για να μιλάμε με παραδείγματα.
Αλεξάνδρα Χαρίτου
Είναι πια αξίωμα: Κάθε φορά που δημοσιεύουμε ένα άρθρο για το φλερτ και πώς να το εξασκείς αποτελεσματικά, θα βρεθεί ένας αναγνώστης ή ένας φίλος ή ένας γνωστός να μας πει πως στη θεωρία καλά τα λέμε, αλλά στην πράξη τα πράγματα είναι ζόρικα, οι ελληνίδες είναι σνομπ, αν μιλήσεις σε κάποια σε περνάει για λιγούρη και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι άντρες δεν έχετε μεγάλη φαντασία όσον αφορά το πως να πλησιάσετε εκείνη που σας αρέσει. Είστε λιγότερο της θεωρίας, περισσότερο της πράξης, είστε πιο οπτικοί τύποι και συχνά τα θέλετε όλα στο πιάτο, ξεκάθαρα και κατανοητά σαν μαθηματική πράξη επιπέδου “1 + 1 κάνει 2”. Τι εννοούμε λοιπόν όταν λέμε ότι θέλουμε να μας φλερτάρετε διακριτικά αλλά με αυτοπεποίθηση, δυναμικά αλλά όχι πιεστικά, με χιούμορ αλλά και ευγένεια και με ένα τρόπο που θα σας κάνει να ξεχωρίσετε από τους υπόλοιπους; Αν έπρεπε να το οπτικοποιήσουμε θα έμοιαζε κάπως έτσι:
Η ειλικρινής προσέγγιση
Ταινία που στο δείχνει καλύτερα: Meet Joe Black
Ένα κορίτσι και ένα αγόρι συναντιούνται σε ένα καφέ. Εκείνος μιλάει παραδίπλα στο τηλέφωνο δυνατά, επιστρέφει κοντά της, την ρωτάει αν την ενόχλησε. Έπειτα αρχίζει να της εξηγεί πως μιλούσε με την αδερφή του που μόλις χώρισε, πως εκείνος μόλις μετακόμισε στην πόλη και ψάχνει για διαμέρισμα, την αναλύει ευγενικά και χωρίς υπερβολές την θεωρία του για τη ζωή, τους ανθρώπους, τον έρωτα. Ο Brad Pitt (ας μη σταθούμε στο γεγονός πως ο μέσος άντρας δεν μοιάζει στον Brad Pitt – άλλωστε ούτε η μέση γυναίκα μοιάζει στην Claire Forlani) μιλάει στο κορίτσι που του αρέσει με απλότητα, με περισσή άνεση, της βάζει (σχεδόν με το ζόρι) ένα ακόμη φλιτζάνι καφέ για να την κρατήσει λίγο παραπάνω εκεί. Βλέπεις εδώ κάτι εξωπραγματικό, κάτι κινηματογραφικό, κάτι που δεν θα μπορούσε να συμβεί στην καθημερινή ζωή; Όχι. Δυστυχώς όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει μέσα στην καθημερινότητά μας. Όλοι σας βιαζόμαστε να πάρουμε το latte και να φύγουμε, κοιτώντας το πάτωμα αντί για το κορίτσι ή το αγόρι που μας αρέσει, όσο περιμένουμε τα ρέστα μας στην ουρά.
Η χιουμοριστική προσέγγιση
Ταινία που στο δείχνει καλύτερα: Sliding Doors
Μια περίπτωση που πιθανόν να μπορέσεις να ταυτιστείς, είναι η κλασική κατάσταση που το κορίτσι είναι άκεφο/ ξενέρωτο/ μοιάζει να έχει άλλα (άλλον) στο μυαλό της και εσύ τραβάς ηρωικό κουπί για να πάρει μπρος η κουβέντα και να της αλλάξεις τη διάθεση. Λάθος τακτική: κάθεσαι και εσύ δίπλα της συνοφρυωμένος και αρχίζεις να της μιλάς για την τελευταία περικοπή του μισθού σου. Σωστή προσέγγιση: Επιστρατεύεις το χιούμορ σου και κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να την διασκεδάσεις, να την κάνεις να γελάσει και να την αναγκάσεις να κάνει focus σε σένα - ακόμη και αν αυτή μοιάζει με την Gwyneth Paltrow και εσύ με τον John Hannah.
Η έξυπνη προσέγγιση
Ταινία που στο δείχνει καλύτερα: Hitch
Ο Hitch είναι ο χαρακτήρας που έγραψε το κινηματογραφικό μανιφέστο του φλερτ και ανέλυσε με τον πλέον διασκεδαστικό τρόπο την θεωρία πώς “οποιοσδήποτε άντρας έχει κάποια στιγμή στη ζωή του μια ευκαιρία με οποιαδήποτε γυναίκα”, αρκεί να χειριστεί σωστά την ευκαιρία όταν αυτή εμφανιστεί. Από τις πιο διασκεδαστικές κωμωδίες και μια SOS ταινία για να πάρεις ιδέες για το πώς αρέσει στις γυναίκες να τις προσεγγίζουν. Ειδική μνεία στις δύο σκηνές στο μπαρ, όπου άλλωστε, ως γνωστόν, είναι το πιο δύσκολο πεδίο μάχης. Ο Δάσκαλος εφαρμόζει την τέχνη του επάνω σε δύο διαφορετικές κυρίες, με την πρώτη εκδοχή είναι κάπως δύσκολη στην υλοποίηση (ο Will Smith υποκρίνεται πως μπέρδεψε το κορίτσι που του αρέσει με τη σερβιτόρα, για να μπορέσει να την απομακρύνει από την παρέα της) και την δεύτερη να είναι απόλυτα ρεαλιστική, αλλά εκτελεσμένη με τον πιο φρέσκο, πρωτότυπο τρόπο.
Ο "δάσκαλος της αγάπης" Hitch αφήνει τον κομπάρσο Chip να την πέσει με τον γνωστό, άγαρμπο τρόπο στην Eva Mendes και, αφού φάει τα μούτρα του, την πλησιάζει και της επισημαίνει πόσο δύσκολο είναι να φλερτάρει ένας άντρας μια γυναίκα σαν αυτή σε ένα μπαρ. Την φλερτάρει αναλύοντας και αποδομώντας το φλερτ - της κάνει, δηλαδή, ένα ακαμάχητο inception - πέσιμο και, τη σωστή στιγμή, την παρατάει και πάει να συνεχίσει την βραδιά του. Χειροκρότημα, παρακαλώ.
Η δυναμική προσέγγιση
Ταινία που στο δείχνει καλύτερα: Crazy. Stupid. Love.
“Με βρίσκεις ελκυστικό;”. Μια τόση δα μικρή πρόταση που κρύβει μέσα της τόσο μεγάλες δυνατότητες. Επιδέχεται ως απάντηση ένα ναι ή ένα όχι ή και χιλιάδες άλλες παραλλαγές αυτών των δύο, αποτελεί, δηλαδή, το τέλειο ξεκίνημα κουβέντας. Για να τη χρησιμοποιήσεις, βέβαια, βασική προϋπόθεση είναι να έχεις αυτοπεποίθηση, η οποία δεν πηγάζει από το γεγονός πως είσαι ο Ryan Gosling αλλά από την σιγουριά που οφείλεις να έχεις πριν κάνεις κίνηση πως η γυναίκα που πλησιάζεις σου αξίζει, είναι στα κυβικά σου. Αν την έχεις αυτή τη σιγουριά, είναι προτιμότερο με μια τέτοια ερώτηση να πετάξεις το μπαλάκι σε εκείνη, παρά να αναλωθείς σε δεκάδες άσκοπα κομπλιμέντα που υποδηλώνουν ανάγκη να την κολακέψεις. Θα τα κάνεις και αυτά, γιατί είσαι ευγενικός και gentleman και θες να δείξεις με straight τρόπο το ενδιαφέρον σου. Αλλά δεν θα φύγεις μέχρι να ακούσεις τα δικά σου.
