5/ Φαγητό
Ένα ακόμα μεγάλο και πολύπλοκο θέμα, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό ποιες είναι οι προτιμήσεις σου εξ' αρχής και τι είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις. Σε κάθε περίπτωση η ταϋλανδέζικη κουζίνα έχει άπειρες εναλλακτικές και πολύ μεγάλη ποικιλία, γι αυτό και προτιμάται από πολλούς και εκτός συνόρων (σημείωση: το παρακάτω δεν αφορά κάποιον που θα πάει και μπορεί κάλλιστα να τρώει σε McDonald's, Burger King ή να πιει καφέ σε Starbucks, αλλά σε κάποιον που επιθυμεί να δοκιμάσει τις τοπικές γεύσεις, όπως έκανα εγώ, πλην 1-2 περιπτώσεων).
Για να μην το πολυκουράσω, η εντύπωση που μου έμεινε δοκιμάζοντας την τοπική κουζίνα, συνοψίζεται μέσες άκρες στον γενικό κανόνα: εάν δοκιμάσεις α) safe επιλογές, τύπου κοτόπουλο/βοδινό με συνοδεία ρυζιού (συνήθως με κάποια λαζανικά ανάμεικτα) και β) ζητάς no spicy, δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Όσο περισσότερο απομακρύνεσαι δοκιμάζοντας περίεργα πιάτα και γεύσεις ή τοπικές καυτές γεύσεις (σούπα Tom Yum, Papaya σαλάτα, κτλ) το πιθανότερο είναι ότι θα βλαστημάς.
Επιπλέον παρατηρήσεις:
- Το κόστος εξαρτάται προφανώς από τι θα φας και που. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι σε Μπανγκόκ και Πατόνγκ (που είναι προφανώς πιο τουριστικά σημεία και υψηλότερο από άλλα μέρη της Ταϊλάνδης) είναι παραπλήσιο της Αθήνας. Το ίδιο και τα ποτά/ καφέδες. Το Sukhumvit soi 11 που ανέφερε κάποιος φίλος προηγουμένως, που έχει πλήθος επιλογών, είναι από τα ακριβότερα σημεία στην Μπανγκόκ (ενδεικτικά ποτήρι μπύρα Guinness στο Mullis στα 280 μπατ, ήτοι 7 και κάτι ευρώ, οκ έχει και τις τοπικές, π.χ. Tiger με 100 μπατ αν θες φθηνότερα....)
- Το φαγητό είναι ποιοτικότερο κατά μέσο όρο. Το καταλαβαίνεις από τα κοτόπουλά τους που είναι "στεγνά" (max 1-1.2 κιλά), τα καρπούζια που είναι μικρότερα στα 6-7 κιλά (όπως θα έπρεπε να είναι, καθώς δεν είναι τίγκα στις ορμόνες) ή τον ανανά που μου φάνηκε νοστιμότερος από εδώ.
- Τα πιο περίεργα φρούτα που δοκίμασα (μάνγκο, παπάγια, κτλ) δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Το δε γάλα καρύδας που βρίσκεις παντού (το πίνεις μέσα από την καρύδα), μια αηδία.... μπλιαχ.
- Το εστιατόριο Jeffer (που αναφέρθηκε σε προηγούμενα ποστ) και βρίσκεται στο mall Jungceylon (Patong) δεν θα το συνιστούσα. Οικονομικό μεν, μέτριας ποιότητας κρέατα δε και με μέτρια εξυπηρέτηση. Ότι πληρώνεις, παίρνεις. Σχετικές κριτικές (tripadvisor, ktl) το επιβεβαιώνουν, ορθώς κατ' εμέ. Μπορείς να φας με παραπλήσιο κόστος πολύ καλύτερα σε άλλα ταϋλανδέζικα εστιατόρια, αν βγεις λίγο εκτός των κεντρικών δρόμων. Ανακάλυψα καναδυό τέτοια, μιας και μου αρέσει λίγο και η αναζήτηση.
- Street food είχα αποφασίσει να μην δοκιμάσω, έχοντας ακούσει διάφορα και μην έχω τίποτα διατροφικά θέματα που ίσως μου χάλαγαν 2,3 μέρες διακοπών. Ωστόσο την προτελευταία μέρα δοκίμασα από πάγκο 2 καλαμάκια με κομμάτια τηγανητό κοτόπουλο, που οφείλω να ομολογήσω ήταν πεντανόστιμα (περισσότερο από KFC, κτλ). Οπότε, για κάποιον με low budget, δεν θα τον απέτρεπα να δοκιμάσει, με την προυπόθεση πάντα των safe επιλογών που αναφέρω πιο πάνω.
- Υπάρχουν και γλυκιές κρέπες που τις φτιάχνουν στο δρόμο και τις ονομάζουν pancakes εκεί. Το κόστος 2-2,5 Ευρώ (80-100 μπατ). Έχετε υπόψη όμως, ότι είναι πολύ λεπτές με λίγο υλικό και μάλλον θες 2 για να αντιστοιχήσεις μία από εδώ.