ακριβως οπως το ειπες υπαρχουν πολλα
αυτου του ειδους τα ιδρυματα προσφερουν πολλαπλες υπηρεσιες και οπως το ειπες ειναι ιδιαιτερα δημοφιλη με Ταυλανδους
δεν εχουν λογω υπαρξης στο κεντρο της ΒΚΚ αφου εκει βρισκεις τα παντα
βρισκονται περισσοτερο σε επαρχιακες πολεις και εχουν αποκλειστικο σκοπο τη διασκεδαση Ταυλανδων που συνηθως ταξιδευουν για επαγγελματικους λογους
προσφερουν διαμονη, εστιατοριο, μασσαζ, καραοκε και μερικες φορες εχουν και ντισκο
παντως πες το ονομα στο τελος του κουιζ
Καλά το είχα υποψιαστεί οτι υπάρχουν πολλά...
Αυτό πάντως που έχω υπόψη μου βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην περιοχή Huai Khwang.
Το έχω επισκεφτεί δύο φορές και έμεινα ευχαριστημένος από τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Όσον αφορά το επίπεδο ομορφιάς, ένα 20% των κοριτσιών με κάλυπτε απόλυτα, καθώς έτρωγα με τα μάτια μου το περιεχόμενο της βιτρίνας. Σκέπτομαι μάλιστα σε λίγες μέρες που θα βρίσκομαι στην Μπανγκόκ να οργανώσω εκεί ένα threesome.
Το όνομα το λέω έμμεσα με τις λεπτομερείς οδηγίες για το πως πηγαίνει κανείς.
Κατεβαίνουμε λοιπόν στη στάση του μετρό Huai Khwang και από τις τέσσερεις εξόδους επιλέγουμε την Νο 1, την βορειοανατολική όπως κοιτάμε τον χάρτη που βρίσκεται στον υπόγειο σταθμό.
Φτάνοντας με τις κυλιόμενες σκάλες στην επιφάνεια έχουμε μπροστά μας την μεγάλη λεωφόρο Ratchadaphisek και πιο συγκεκριμένα το ρεύμα κυκλοφορίας που κατευθύνεται νότια προς Rama IX.
Λίγα μέτρα αριστερά μας είναι η διασταύρωση με την Pracharat Bamphen, την οποία πρέπει να διασχίσουμε κινούμενοι προς ανατολική κατεύθυνση.
Έτσι λοιπόν μόλις βγούμε από το μετρό σταματάμε ένα ταξί στην Ratchadapishek και με το που ξεκινάει ο ταρίφας του λέμε (δια της νοηματικής) στρίψε αριστερά στην Pracharat Bamphen. Αν δεν συναντήσουμε εμπόδια φτάνουμε στον προορισμό μας μέσα σε 5 λεπτά καταβάλλοντας ένα αντίτιμο γύρω στα 50 μπατ.
Αν αντιληφθούμε ότι έχει κυκλοφοριακή συμφόρηση, κάτι που είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει νωρίς το απόγευμα, την ώρα δηλαδή που συνήθως επισκεπτόμαστε ένα μασατζήδικο για να προλάβουμε την αφρόκρεμα, τότε καλύτερα να πάρουμε μηχανάκι ταξί. Λίγα μέτρα πιο πέρα στην αρχή της Pracharat Bamphen διακρίνουμε να έχει σχηματιστεί μια ουρά Ταϊλανδών που περιμένουν υπομονετικά στη σειρά για να ανέβουν στο ευέλικτο μεταφορικό μέσο. Ευτυχώς η ουρά προχωράει ταχύτατα όπως επίσης και ο μηχανόβιος που με κόστος 20 μπατ μας πηγαίνει στην πόρτα του μπουρδέλου.
Γενικά όμως όταν πηγαίνουμε με ταξί σ’ ένα μασατζήδικο καλό είναι, για τον φόβο του commision, να μην σταματάμε ακριβώς απ’ έξω αλλά καμιά εκατοστή μέτρα μετά το σημείο του προορισμού μας.
Ας επανέλθουμε στην αρχή της διαδρομής μας. Έχουμε πάρει λοιπόν το ταξί και κατευθυνόμαστε ανατολικά επί της Pracharat Bamphen. Μετά από περίπου 700 μέτρα ο δρόμος τερματίζεται επί ενός άλλου κάθετου δρόμου. Εκεί πρέπει να στρίψουμε δεξιά και μια δίγλωσση πινακίδα που βρίσκεται στο τέρμα μας πληροφορεί πως λέγεται η οδός που θα ακολουθήσουμε: Pracha Uthit.
Τώρα κατευθυνόμαστε νότια και μετά από 600 περίπου μέτρα η Pracha Uthit σχηματίζει ανάποδο Γ (στρίβει δηλαδή ο δρόμος προς τα αριστερά), έτσι στρεφόμαστε πάλι προς ανατολική κατεύθυνση.
Μας χωρίζει από το σημείο αυτό ένα χιλιόμετρο περίπου ευθείας διαδρομής μέχρι τα φανάρια της διασταύρωσης με την Thiam Ruam Mit. Μάλιστα στα τελευταία 400 μέτρα ο δρόμος φαρδαίνει και από σοκάκι γίνεται επιτέλους μια μικρή λεωφόρος.
Λίγο πριν φτάσουμε τα φανάρια προβάλει στα δεξιά μας ο μαύρος όγκος του γνωστού G-club Carrebean. Τον Νοέμβρη που είχα περάσει απ’ έξω ήταν κλειστά και καθώς το περιεργαζόμουνα κάποιοι τύποι από τα διπλανά Carafun και i Café με καλούσαν να περάσω λέγοντας: same-same ladies.
Στα φανάρια στρίβουμε αριστερά και στα 300-400 μέτρα, στην αριστερή πλευρά του δρόμου, βρίσκεται το μασατζήδικο-ξενοδοχείο.
χαχα την θελω ...στηλε μου το ονομα της αν θες 
