Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι πάντοτε κατεβαίνουμε κάτω στο B FLOOR (underground floor δηλαδή δύο ορόφους κάτω από τον χώρο αφίξεων), στο SuperRich, για την καλύτερη ισοτιμία της πόλης. Πραγματικά, μέχρι κάνα χρόνο πριν τουλάχιστον, είχε πάντα φοβερές ισοτιμίες, το συγκεκριμένο. Ίσως ψιλο-χάλασε τώρα τελευταία.
Για τους "ταρίφες", εγώ ακολουθώ πάντα την ίδια τακτική (εκτός κι αν είναι βράδυ μετά από έξοδο με κορασίδα και δεν έχω όρεξη να περιμένω). Από το άνοιγμα της πόρτας, τους λέω "meter please", τουλάχιστον δυο-τρεις φορές, αν δω ότι δεν τον εκκινούν, κλείνω πόρτα και περιμένω άλλο, αυτό το κάνω μέχρι και στο αεροδρόμιο, κι άμα γουστάρουν... Έχει τύχει δηλαδή να κλείσω πόρτα και να φύγω, ακόμα κι εκεί που είναι όλα στη σειρά, και να με καλούν πίσω παρακαλώντας (προφανώς επειδή διαφορετικά θα έχαναν τη σειρά τους).
Αν δω, μάλιστα, ότι μετά από αυτό είναι σε όλα τους σωστοί και τυπικοί, δίνω πάντα και πουρμπουάρ στο τέλος.