αφιερωμένο... ;) ;) ;)
Ο κουλουπού μικρομεσαίος ελεύθερος κι ωραίος έφυγε παραπατώντας από το παλιό κτίριο και κατευθύνθηκε, σιγά σιγά και με κλονισμένα βήματα από τα πρώτα ποτά της βραδιάς, προς το γνωστό ίδρυμα. Θαμώνας στα μέρη αυτά με μαξιλάρι κουβέρτα και μαξιλαράκι που γράφει το όνομά του και τη μικρή του ηλικία, παρέα με τα ποτά του, τους φραπέδες και τους .......χορούς αλλά όχι σαμπανίτες και λοιπα σου-μου ενθυμούμενος μια παλιά πληγή που έχει αντικαταστήσει τα τσιμπήματα των κουνουπιών.. Τα ίχνη του έχουν χάσει φίλοι και γνωστοί και μια δυο πρώην γκόμενες που γνωρίστηκαν μες στο κρύο.. Ακόμα κι ένα κονσερβοκούτι με σκυλοτροφή δου-που χάσκει άδειο στα τελευταία αυτά βήματα και τις τελευταίες φωνές του νυχτερινού φυγά.. Αμάξια και φορτηγά που μεταφέρουν μπλοκάκια και στυλό ξεχύνονται στους δρόμους ενώ παράλληλα παίζει μουσική τριγύρω.. σαϊκεντέλικ και μέταλ να συναντούν μπιθικώτση και σκυλάδικα σε μια πρωτόγνωρη πανδαισία που κανείς δεν έζησε και κανείς δεν ήθελε να ζήσει.. Αναζητούνται σκύλοι και χορεύτριες φώναξε κάποιος! Τα αυτιά του πήραν θέση μάχης. Μπλοκα χοληστερίνης τεστοστερόνης και αλκοόλης απέκλεισαν κι απόψε τις οδικές και συναισθηματικές αρτηρίες.. Η ύπαρξη του όμως είναι αποφασισμένη να τις διασχίσει, να τις κόψει, να τις διανύσει.. Κάπνισε ακόμα ένα τσιγάρο και θυμήθηκε τα παλιά.....
συνεχίζεται.....