Το πιο όμορφο ξημέρωμα που είχα μωρό μου ήταν αυτό μαζί σου...
εκείνο το αξέχαστο καλοκαίρι που ήμασταν στα μέλια μας και δεν μας ένοιαζε και τίποτα άλλο...
Τι και αν βρωμούσαν ξύδια τα χνώτα μας...
Τί και αν τα μάτια μας στάζαν αίμα...
Τί και αν η αδερφή σου μας έψαχνε...
Εμείς ήμασταν μαζί με την αίσθηση πως ο κόσμος μας ανήκει...
Και η μουσική πλυμμήριζε την κάμαρα σου... με χάδια, φιλιά και ιδρώτα...