πριν περιπου δεκα μερες βγηκαμε με τη γυναικα μου για κατι ψωνια και ,ειχαμε την ατυχια εκει που γυρνουσαμε στα μαγαζια να πετυχουμε τους πουστροσυμαθητες μου κλαι τους πεντε μαζι !ειχα να τους πετυχω τους περισσοτερους χρονια και χαιρομουν γι αυτο και τωρα που τους ειδα ολους μαζι μου χαλασε η διαθεση απ τις μνημες του παρελθοντος.στην αρχη δεν τους γνωρισα τους μισους. ο σταθης κι αλλοι τεσσερις απαρτια ολοι στα χειροτερα τους και πιο ασχημοι και τσουβαλια απο ποτε,προς μεγαλη μου εκπληξη χαιρετησαν και χειροφιλισαν τη λενα ολοι πριν προλαβω να κανω οτιδηποτε ή να σκεφτω κατι για να φυγουμε, και αυτη τους χαιρετησε σαν να τους ηξερε καιρο!εγω σαστισμενος χωρις να μπορω να κρυψω την εδυσαρεσκεια μου και την εκπληξη μου ρωτησα -που γνωριστικατε;
και μου απαντησαν ολοι με μια φωνη -στο γυμναστηριο ,πριν προλαβει να απαντησει η λενα και ο ενας απ αυτους ειπε -μας συστησε ο σταθης.
ειπε με ενα πλατυ χαμογελο στο προσωπο του.
-τι λετε μιας και βρεθηκαμε εδω ολοι μετα απο τοσα χρονια δεν παμε σε ενα ωραιο μαγαζι με καλο φαγητο να κατσουμε να τα πουμε;τοσα χρονια περασανε ειναι κριμα να μην τα πουμε λιγο.
εγω ειπα-δεν γινετε μια αλλη φορα τωρα εχουμε ακομα πολλα ψωνια μας πετυχατε στην αρχη
-αγαπη μου τι λες;αφου μωλις τελειωσαμε ,ελα μην γινεσε μουντρουχος ,μην τον παρεξηγητε ο αντρας μου ειναι λιγακι απομακρος τελευταια και κακοκεφος λογο της δουλειας του
-δεν παρεξηγουμε εμεις δεν πηραζει
μ αυτα και με κεινα και με την επιμονη των πουστιδων πηγαμε με τα χιλια ζορια ,ενω εμενα το μυαλο μου να ειναι συνεχεια ποτε θα περασει η ωρα να φυγουμε να παμε σπιτι να ειμαστε μονοι να ρωτησω τη λενα λεπτομεριες για τη γνωριμια και αν την ενοχλησαν αν της την επεσαν .
αφου λοιπον τα καθαρματα ειχαν το θρασος να μας καλεσουν και να φαμε μαζι εδω πιο κατω σε ενα μαγαζι και μας παρακαλουσανε ενω εγω δεν ηθελα να παω με τιποτα ο μονος λογος που αναγκαστηκα να παω ηταν η λενα που μου ειπε οτι αν δεν παω αυτη θα παει μονη της ,γιατι εχει βαρεθει την αντικοινωνικοτητα μου. και ετσι πηγαμε, τοτε αρχισαν κουβεντα σε μια δοση για τα παλια και για το γυμνασιο που παιζαμε μπαλα και με νικουσαν ολοι στο μονο και που ημουν ο χειροτερος και ποτε δεν εβαζα γκολ ενω αυτοι ηταν μεγαλοι γκολτζιδες ,και σε μια δοση ο ενας λεει -ε γιατι δεν κανουμε κανα αγωνα αυτες τις μερες μιας που βρεθηκαμε να θυμηθουμε τα παλια ,εκτος κι αν γερασες γι αυτα πανο;
εγω θυμωσα γιατι αρχισαν συνεχεια να λενε για το ποσο αχρηστος παικτης ημουν στο γυμνασιο και να κοροιδευουν οπως παντα.και ετσι δεν μπορεσα να πω οχι και δεχτηκα να παω στον αγωνα μονο και μονο για να τους κλεισω τα στοματα και μαλιστα βαλαμε και στοιχημα οτι αν χασω εγω με την ομαδα μου θα τους δωσω 500 ευρω και αν χασουν αυτοι το ιδιο.θα παιζαμε δυο παιχνιδια ενα εντος εδρας και ενα εκτος εδρας ,πρωτα θα παιζαμε στην εδρα μας ετσι πηγαμε σε ενα γηπεδο 5χ5 της γειτονιας μας ,,και ειπε ο ενας -α κουκλα μην ξεχασεις να ετοιμαστεις καταλληλα για τσιρλιντερ γιατι θα ειστε πολλες οι μισες θα ειστε για την μια ομαδα και οι αλλες μισες για την αλλη,και φορα τα χρωματα της ομαδας του αντρα σου,τις υπολοιπες θα τις φερουμε εμεις.
και ενας αλλος ειπε-ναι και ετοιμασου να βαλεις τα δυνατα σου γιατι οι υπολοιπες οι πιο πολλες ειναι επαγγελματιες και χορευτριες και χρονια τσιρλιντερς .
τελικα μετα απο δυο μερες πηγαμε στον αγωνα και η λενα ηταν η μονη γυναικα τελικα κατι εγινε με τις υπολοιπες ηταν επαγγελματιες ειπαν και τους ετυχε κατι απροοπτο ,οποτε λεει
-αντε τυχεροι εχετε το πλεονεκτημα σημερα μονο εσεις θα εχετε τσιρλιντερ.
η λενα φυσικα δεν την αφησα κι ουτε ηθελε να ντυθει σαν μαζορετα,ετσι ντυθηκε λιγο πιο σεμνα με ενα κολαν και μια μπλουζα με λιγο μπουστο στα χρωματα της ομαδας μας και κρατουσε και δυο φουντες στα χερια το μονο που θυμιζε τσιρλιντερ.το ματσ ξεκινησε και η δικη μου ομαδα ηταν εγω και τρεις φιλοι μου τα καθαρματα δηλαδη και ο κυρ αντρεας και οι αλλοι
ηταν οι πεντε συμαθητες μου με καρπαζωνανε στο γυμνασιο.το παιχνιδι δεν ξεκινησε καλα και ετσι το μονο καλο που ειχε αυτο ηταν οτι η λενα δεν πανηγυριζε.στο ημιχρονο χαναμε δυστηχως 0-2 και εγω τα ειχα φτυσει και παρολη την ξεκουραση του ημιχρονου στο δευτερο ημιχρονο απ το πρωτο πενταλεπτο βγηκα οφ και αναγκαστηκα να μπω τερμα γιατι δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου.δυστηχως αυτο ειχε σαν αποτελεσμα τα γκολ να ερθουν βροχη και ετσι το 0-2 εγινε 0-5 ωσπου απο μια τυχερη φαση ο κυρ αντρεας εβαλε γκολ και τοτε δυστηχως η λενα αρχισε να χοροπηδαει οπως οι μαζορετες με τις φουντες και τα στηθη της εστω και λιγο που φαινονταν πηγαιναν πανω κατω και εκεινη την ωρα ολοι σταματησαν και απ τον αγωνα εστρεψαν την προσοχη τους στη λενα μεχρι να σταματησει να χωροπηδαει.ενω ο κυρ λυγδας αφιερωσε το γκολ στη λενα η οποια του εστειλε ενα φιλη στον αερα .μετα ο αγωνας συνεχηστηκε με πολυ κακη καταληξει εφαγα συνολο δεκα γκολ και η ομαδα μου ξευτιλιστικε και χασαμε 1-12 με τους συμπαικτες να με βριζουν και τους αντιπαλους μπασταρδους να με περιγελουν.ετσι ξεκινησα να φυγω απογοητευμενος και ντροπιασμενος και ΄παρολη την πικρα μου μολις παω προς τη γυναικα μου βλεπω το λυγδα τον αντρεα να την εχει αρπαξει στην αγκαλια του και να κλαει στην αγκαλια της εχωντας χωσει τη μουρι του στο μπουστο της γυναικας μου και να ζηταει παρηγορια για την ηττα .ενιωσα τοσο εξοργισμενος που την πηρα μαζι μου σφυχτα απ το χερι ενωεκανα μια ωρα να ξεκολησω τον λυγδα απο πανω της τον εσπρωξα καμια πενηνταρια φορες για να τον ξεκολησω και φυγαμε γρηγορα απο κει με πολλα σχολια απο τους αλλους για τον επαναλυπτικο,και πως θα ημουν κοτα αν δεν πηγαινα κι αλλα πολλα.
ημουν αναγκασμενος να παω και για τα λεφτα.το επομενο παιχνιδι ηταν την αλλη βδομαδα
οι μερες περασαν γρηγοροτερα απ οτι ηθελα και περιμενα .ετσι μιλησαμε με εναν απ τους δηθεν φιλους μου και μου ειπε συννενοηθηκαν να παμε πρωτα να συναντηθουμε στο ταδε μερος,αφου συναντηθηκαμε μας ειπαν να ακολουθησουμε με το αμαξι, σε μια δοση σταματησαμε και μας ειπαν το γηπεδο τους ειναι εκτος πολης στο βουνο ετσι μας ειπαν να αφησω το αμαξι εδω γιατι απο και περα το μερος ειναι μονο για 4Χ4 που ειχαν οενας απ τους τεσσερις καθρματα φιλους μου και οι αλλοι πεντε ειχαν δικο τους ,ομως ετσι εμεις επρεπε να παμε η με τα γνωστα καθαρματα ειτε με τους αλλους πουστιδες απ το γυμνασιο τελικα κανονισαμε να παω εγω η λενα με τα γνωστα καθαρματα και δυο απ αυτους να στριμοχτουν με τους χοντρομπουλιδες συμαθητες.ξεκινησαμε λοιπον ετσι στα μισα της διαδρομης σταματησαμε για προμηθιες σε ενα αναψηκτηριο και πηγαμε να παρουμε αναψυκτικα και νερα.εγω ειχα ενα κατουρημα και λογο της υψοφοβιας μου οσο εβλεπα μπροστα μου την πλαγια που θα ανεβεναμε εστω και με το τζιπ το κατουρημα γινοταν ολο και πιο ασφυχτικο ετσι καταλαβα οτι δεν κρατιεμαι οσο κι αν προσπαθω και ετσι ετρεξα στην τουαλετα να ξελαφρωσω,ρε πουστη μου εκανα δευτερολεπτα μονο και γυρναω να ανοιξω την πορτα να φυγω και ειχε φρακαρει δεν μπορουσα να την ανοιξω με τιποτα εσπρωχνα κλωτσουσα τιποτα,ωσπου αρχισα να φωναζω βοηθεια και τελικα μετα απο λιγο η πορτα ανολιξε σπαζοντας η κλειδαρια,τοτε βγηκα τρεχοντας και βλεπω το ενα αμαξι εφυγε καιετοιμαζονταν να φυγουν και τα καθαρματα παλιοφιλοι οταν με ειδαν να φωναζω σταματησαν γελωντας και με ειπαν χεστη και οτι ψαρωσα οτι θα με παρατουσαν εδω.μωλις μπηκα στο τζιπ επαθα σοκ η λενα ελειπε τη θεση της πηραν οι δυο ρουφιανοι και τοτε τους αρχισα στο κραξιμο και αυτοι μου ειπαν οτι δενεφταιγαν αλλα δεν ηθελαν να στριμωχτουν αλλο και οτι το δικαιο ηταν να στριμωχτουμε εμεις στην υπολοιπη διαδρομη.
εγω οση ωρα πηγαιναμε να εχω σκασει απ την αγωνια μου για το να περασει η ωρα να φτασουμε να μην μηνει αλλο η λενα με τους πουστιδες,οσο σκεφτομουνα οτι η γυναικα μου ηταν μεσα σε ενα τζιπ μαζι με τους πεντε πουστιδες σαπιοκοιλιαδες που με καρπαζωνανε στο γυμνασιο κοντευα να σκασω.και σαν να μην μου εφτανε αυτο και που ελεγα απο μεσα μου στον εαυτο μου οτι δεν προκειτε να ξανα βαλω κανενα στοιχημα οτι προσβολη και να κουσω και τοτε ξαφνικα το τζιπ σταματησε ,τι εγινε λεω .-δεν ξερω.
απαντησε το βλημα που οδηγουσε ,κατεβηκαμε κατω οι δυο που υποτιθετε γνωριζαν απο αυτοκινητα ανοιξαν το καπο και προσπαθουσαν να βρουν τη βλαβη ,ενω οι αλλοι που δεν εχουμε ιδεα περιμεναμε.το αμαξι δεν γινοταν και ειχε περασει μια ωρα.τοτε λεει ο ενας-κοιταξτε το αμαξι δεν γινετε οποτε ακουστε θα φωναξουμε την οδικη ασφαλεια ,και επειδη σιγουρα θα αργησουν εμεις θα συνεχησουμε με τα ποδια.-τι ;τι λετε ρε πατε καλα;
τους ειπα
-και τι να κανουμε ρε μαλακα εχει8ς αλλη λυση;
-εξαλου σχεδον φτασαμε μην μαλωνετε χωρις λογο δεν θα περπατησουμε πολυ ,ο δρομος που εμεινε με το αυτοκινητο ειναι λιγα λεπτα με μικρη ταχυτητα σε τετοια ανυφορα αν κοψουμε απ την πλαγια που εχω ξανα περασει απειρες φορες σε δεκα λεπτα θα εχουμε φτασει στο εξοχικο του κωστα
-εξοχικο;πιο εξοχικο;
-τι δεν στα παμε το γηπεδο ειναι κυριολεκτικα του κωστα και ειναι διπλα στο εξωχικο του εδω.
-αντε παρτε τα ποδια σας οσο γρηγοροτερα περπατησουμε τοσο πιο γρηγορα θα φτασουμε .ετσι ξεκινησαμε με τα ποδια το μονοπατι ηταν ομως δυσβατο και πολυ ανηφωρικο λαχανιασα πολυ και εμεινε πισω ενω οι αλλοι σε μια δωση αρχισαν να τρεχουν λεγωντας φτασαμε εγω ημουν πολυ πισω τους φωναξα περιμενετε και μου ειπαν-φτανουμε ελα.εγω προσπαθησα να τρεξω οσο γρηγοροτερα μπορουσα για κανα δυλεπτο ,μετα ψοφισα κανενας μπροστα ειχαν χαθει ολοι ,μπορει να ηταν κοντα αλλα με τα πολλα και πυκνα δεντρα δεν φαινοταν τιποτα,αρισα να φωναζω οταν ψοφησα τελειως και σταματησα μολις βρηκα την ανασα μου αρχισα να τους φωναζω αλλα δεν επερνα απαντηση,μ επιασε πανικος ,αρχικα συνεχησα στο μονοπατι αλλα μετα απο λιγο το μονοπατι σταματουσε ετσι δεν ηξερα που ακριβως να παω και συνεχησα περιπου την ιδια πορεια αλλα τιποτα δεν εβλεπα πουθενα το εξοχικο του πουστη.σε καποια δωση περασα απο ενα σημειο και μου φανηκε ολοιδιο με ενα που περασα πιο πριν ,εκανα κυκλους,μ επιασε πανικος με το τηλεφωνο στο χερι να προσπαθω να κανω κληση στη λενα αλλα δεν ειχα σημα ,τιποτα, οι ωρες περνουσαν δεν ηξερα τι να κανω και σε καποια φαση ακουσα κατι ουρλιαχτα σαν διαφορετικα λιγο απο σκυλου,οταν σκεφτηκα οτι μπορει να ειναι λυκοι τα χρειαστικα για τα καλα ,και ετρεξα και προσπαθουσα να ανεβω σε ενα σχετικα ψηλο δεντρο αλλα με κοντη διχαλα το οποιο ειχε λιγες κουφαλες και μπορεσα ευτυχως να ανεβω και χρησιμοποιωνταστες σαν σκαλοπατια ,και εμεινα εκει πανω στο κλαδι τρομοκρατημενος φωναζωντας καπου καπου βοηθεια,τελικα αφου νυχτωσε ετσι οπως ημουν στο κλάδι κοιταξα απ την αλλη πλευρα και μεσ το σκοταδι ειδα ενα φως το οποιο δεν ηταν πολυ μακρια και ηταν το μοναδικο τριγυρω ,αφου και τα ουρλιαχτα σταματησαν και λυκο δεν ειδα σκεφτηκα να κατεβω μιας και τα φωτα ηταν κοντα ,πηγα προς τα κει πολυ χεσμενος και τελικα μετα απο μιση ωρα περπατημα εφτασα κοντα τοσο που τα φωτα φαινονταν και ετσι χαμηλα που ημουν και οχι πανω στο δεντρο,συνεχησα για καναδεκαλεπτο με αγωνια και τελικα εφτασα επιτελους ,μολις εφτασα ηθελα να τους κραξω ολους πρωτα να βρισω τους πουστροφιλους που ετρεξαν και τους εχασα στην πεζοπορια και μετα τους ρουφιανους που πηραν τη γυναικα μου και εφυγαν χωρις να πουν τιποτα ,ομως πριν προλαβω να πω τιποτα οι πουστροφιλοι μου αρχισαν να με βριζουν λεγωντας-καλα ρε μαλακα που ησουν τοσες ωρες;το ξερεις οτι οι αλλοι ανησυχησαν τοσο που ετρεξαν να σε ψαξουν οταν ειδαμε οτι αργεις .οταν το ακουσα αυτο τρελαθηκα απ το φοβο μηπως και η γυναικα μου παθει τα ιδια και χαθει κι αυτη στο βουνο και τοτε ετρεξα πισω ρωτοντας τους προς τα που πηγαν και να ερθει καποιος μαζι μου η να μου δωσει κανα οπλο αν εχουν εδω για τους λυκους ,τοτε ηρθε μονο ο ενας μαζι ο κυρ αντρεας και φυγαμε ξανα για την πλαγια με τα δεντρα αυτη τη φορα προς το μερος που πηγαν οι αλλοι να με ψαξουν.οπως ψαχναμε ξαφνικα οπως φωτιζα με τον φακο το φως επεσε σε ενα τζιπ ηταν των πουστροσημαθητων και τοτε φωναξα τους βρηκα!και ετρεξα με την ελπιδα να τους δω στο αυτοκινητο ολους και να μην λειπουν και δεν προλαβα να πλησιασω πολυ και τοτε ενιωσα ενα δυνατο χτυπημα στο κεφαλι και ολα σκοτηνιασαν.ξυπνησα σε ενα ραντζο με το φως του ηλιου να με χτυπαει ,πριν προλαβω να σηκωθω ηρθε η λενα απο πανω μου και μου ειπε-καλα ξυπνητουρια!υπναρα κοιμοσουν ολη νυχτα οταν γυρισαμε με τα παιδια δεν σε προλαβα,μας ανησυχησες χθες ,τι εγινε;
τηςειπα τα παντα και σ αυτη και στους υπολοιπους αφου σηκωθηκα και πηγα στην κουζινα οπου τρογαν ολου πρωινο ,δυστηχως δεν προλαβα να τα πω πρωτα στη λενα γιατι την ιδια στιγμη που με ρωτησε με τραβηξε να σηκωθω και μου ειπε -καλα καλα θα μου τα πεις στο τραπεζι.
οταν τους ειπα οτι ενιωσα χτυπημα στο κεφαλι στο δασος και μετα ξυπνησα εδω ολοι γελασαν ,ξεκαρδιστικαν στα γελοια και μετα ο κυρ αντρεας μου ειπε-χα χα χα χα τι χτυπημα βρε κατεργαρη;που περασα απο διπλα σου και σε ειδα να κοιμασε ακουμπησμενος σε ενα δεντρο μες το δασος και να ροχαλιζεις κιολας,τι να κανα βρηκα τους αλλους και σε βαλαμε στο τζιπ και σε φεραμε σπιτι.και ξεραθηκες στον υπνο για κανα δεκαωρο
μετα η λενα μου ειπε -λοιπον αγαπη μου τι λες μιας και ξεκουραστικες τοσες ωρες ;εισαι ετοιμος για τον αγωνα;
-ναι ρε πανο μιας και μας τα χαλασε χθες το αυτοκινητο ειπαμε να παιξουμε σημερα
-μπα εγω δεν ειμαι για τετοια μετα την περιπετεια που περασα χθες με τους λυκους δτο βουνο
οταν το ειπα αυτο ολοι εβαλαν τα γελοια ο ενας μετα τον αλλον και μου ειπε ο ενας-ποιους λυκους και πιο βουνο ρε μαλακα μας δουλευεις ,η πλαγια δεν εχει λυκους ουτε η περιοχη,και πιο βουνο μας τσαμπουνας μια πλαγια με λιγα δεντρα ειναι.
-αρε πανο ορειβατη
αχαχαχαχαχα
και μετα ενας αλλος ειπε-αστα αυτα ξερουμε οτι δεν θες να χασεις παλι γιατι θα ρεζιλευτιτε ξανα αλλα το στοιχημα ειναι στοιχημα,εδωσες το λογο σου και ετσι κανουν οι αντρες θα τον κρατησεις.
μ αυτα και με κεινα αναγκαστηκα να παιξω στον αγωνα γιατι αν δεν επαιζα το δουλεμα θα συνεχιζοτανε ολη μερα και η κοροιδια τους.ετσι το παιχνιδι ξεκινησε και εγω δεν ξαναμπηκα τερμα και να θελα οι αλλοι δεν αφηνανε ,τελευταιος και αν μου ειπανε.
σαν να μην εφταναν ολα αυτα ακουω στην αρχη του αγωνα -τη φωνη της γυναικας μου να πανηγυριζει για την αντιπαλη ομαδα τωρα ,μιας και την προηγουμενη ηταν με το μερος μας,κατι που ειχαν πει οι αλλοι αλλα δεν ειχα συμφωνησειο εγω.το θεμα ομως δεν ηταν οτι η γυναικα μου μονο υποστηριζε τους αντιπαλους αλλα και τι φορουσε.εμεις απ τον προηγουμενο αγωνα διαλεξαμε το πρασινο με λιγο ασπρο
και αυτοι το κοκκινο με λιγο ασπρο.
και αυτα τα χρωματα κρατησαμε και στον επαναλυπτικο .μωλις την ειδα εμεινα κοκαλο να την κοιταω σαν χαζος ,φορουσε απο πανω μονο ενα πολυ στενο εφαρμοστο μπουστακι τουλαχιστον ενα νουμερο μικροτερο το οποιο εβγαζε εξω το μισο στηθος ,ο αφαλος και η μεση εξω και μια κοντη φουστα απο κατω σαν αυτες που φορανε οι τσιρ λιντερσ και στα χερια φορουσε αυτα τα πραγματα τελος παντων τα χνουδωτα
,και στα χρωματα της αντιπαλης ομαδας κοκκινο με ασπρο.ετσι οπως πηδουσε οταν χωρευε και εμπαινε κανα γκολ απ τους αλλους ετσι που πηδουσε τα στηθη της αναπηδουσαν κι αυτα και εβγαιναν καποιες φορες ακομα πιο εξω απο πριν σε σημειο που κρυβονταν μονο οι ρογες και μολις το καταλαβαινε και πηγαιναν να βγουν παραπανω σταματουσε τα χωροπηδηχτα και τα σιμαζευε οσο μπορουσε .τελικα το ματσ τελειωσε με εμενα να προσπαθω σε ολη τη διαρκεια να κρατησω την ψυχραιμια μου βλεποντας την λενα ετσι ντυμενη γνωριζοντας φυσικα πως την αναγκασαν να ντυθει ετσι οι πουστιδες.ο αγωνας τελειωσε με σκορ 5-0.
χασαμε ξανα με εμενα να τρωω τα τεσσερα απ τα πεντε γκολ και να γινομαι για αλλη μια φορα ρεζιλι.
οταν τελειωσαμε ημουν τοσο ψοφιος και εξουθενωμενος στην κουραση που δεν ειχα κουραγιο ουτε να πω πολλα για την εμφανηση της γυναικας μου ,πρωτα ηθελα να πιω λιγο νερο μονο και νερο δεν εβρισκα γιατι μολις τελειωσαμε ετρεξαν ολοι σαν τα μοσχαρια και πηραν ολα τα παγουρια διπλα απ τη λενα και σ μενα δεν εμεινε ουτε ενα,και τοτε η γυναικα μου μου εδωσε ενα παγουρι που πηγε και πηρε απο λιγο πιο κατω και το πηρα κατευθειαν ξαι παρολο που ηταν απ του λιτρου το κατεβασα μονοκοπανια,απ τη διψα που ειχα και δεν εβλεπα μπροστα μου.μετα πηγαμε μεσα να φαμε τιποτα να στηλωθουμε μετα απο τοση ωρα τρεξημο και μετα θα φευγαμε για το σπιτι ,μακρια απ αυτο το κωλοσπιτο και ολες τις κακες αναμνησεις.ομως πανω στο τραπεζι ενω τρογαμε και ενω δεν μου ελειπε υπνος μ ε πιασε μια νυστα που δεν μπορουσα να συγκρατησω τα ματια μου και οσο κι αν προσπαθουσα ,τα ματια μου εκλειναν λες και ημουν αυπνος μερες και ακουγα διπλα μου ολο γελοια και χαχανιτα και σχολεια-γεια σου ρε πανικα ποδοσφαιριστη,
και γεια σου ρε αθληταρα με μια ωρα μπαλα ξεραθηκες ,και τετοια,και μετα απο λιγο ολα σκοτεινιασαν .ξυπνησα στην καρεκλα οπου ετρωγα και εκλειναν τα ματια μου ,τελικα με ειχε παρει ο υπνος αλλα για ποση ωρα αναρωτηθηκα,και μολις συνηλθα απ τη ζαβλακομαρα του υπνου μετα απο λιγα δευτερα αναρωτηθηκα που ειναι ολοι οι αλλοι;αρχισα να ψαχνω μεσα στο σπιτι αλλα ελειπαν ολοι ακομα και η λενα,τοτε τα χρειαστηκα ,σαστισα και τρομοκρατηθηκα εντελως! βγηκα εξω να ψαξω
να δω που ειναι οταν βγηκα εξω ο ηλιος κοντευε να βασιλεψει ,μολις το συνειδητοποιησα αυτο κοντεψα να παθω αμοκ!και σεφτομουνα καλα ποσες ωρες κοιμηθηκα;και που πηγαν οι αλλοι και ποσες ωρες λοιπουνε;εψαχνα σε ολες τις γωνιες του σπιτιου,το σπιτι δεν ηταν πολυ μεγαλο αλλα η αυλη ηταν γιατι φανταστειτε ειχε γηπεδο 5Χ5 στη μια πλευρα και στην αλλη ειχε κατι σαν σταβλο και μια φαρμα ,πλησιασα στη φαρμα και ειδα να ειναι ολοι τους στη σειρα και να κοιτανε κατι και να χαζευουν και να χειροκροτανε και να σφυριζουν,ενω καποιος ηταν ανεβασμενος σε ενα αλλο γο και εκανε ηπασια ,πλησιασα πιο κοντα με τα κοκαλα μου απ τα ποδια και τη μεση να πονανε σαν σπασμενα ,και οταν εφτασα κοντα τι να δω !
η γυναικα μου ηταν ανεβασμενη πανω στο αλογο και φορουσε ακομα τα ρουχα της τσιρλιντερ και καπου καπου το αλογο το χτυπουσε καποιος απο μακρια με το μαστηγιο και πηγαινε γρηγοροτερα και η λενα κινδυνευε να πεσει και της ελεγαν να σκυψει πιο πολυ μπροστα πανω στο αλογο για να κρατηθει καλυτερα για να μην πεσει και αυτη το εκανε και τοτε φαινονταν ετσι οπως εσκυβε το κατω μερος του κωλου της
εγω βλεποντας ολα αυτα αρχισα να φωναζω εξαλος,και να λεω στη λενα που ειναι τα ρουχα της και γιατι φοραει ακομα αυτα τα κουρελια και που τα βρηκε και τετοια,αυτη κατεβηκε τελικα απ το αλλογο ενθουσιασμενη με την ηπασια και μου ειπε-μωρο μου ειμαι πολυ ευτυχισμενη βρηκα καινουριο χομπι ,αχ ελα μην γκρινιαζεις τα ρουχα μου λερωθηκαν γιατι εκανα και πριν πολυ ωρα ηπασια την πρωτη φορα που ανεβηκα δεν ηεξερα και επεσα και εγινα χαλια στις λασπες και ετσι δεν ειχα τι αλλο να βαλω μιας και δεν πηρα αλλα ρουχα .μη μου φωναζεις λοιπον και συ εκει που καθοσουν ξεραθηκες στον υπνο και μας αφησες ετσι τι επρεπε να κανω εγω να σου θυμωσω ;θα ειχα αδικο που με παρατησες συξηλη και αρχισες τα ροχαλητα τοσες ωρες ;μετα μου εδωσε ενα φιλη και μου ειπε να μην θυμωνω και αφου μαζεψαμε τα πραγματα φυγαμε αυτη τη φορα σε ολη τη διαδρομη την ειχα διπλα μου δεν σκοπευα να την πατησω ξανα οπως οταν πηγαιναμε,και τελικα φτασαμε στο σημειο που αφησαμε το αυτοκινητο μας ,και παρολο που προσφερθηκαν να μας πανε μεχρι το σπιτι εγω δεν δεχτηκα μπηκαμε με τη λενα στο αυτοκινητο μας και φυγαμε ,σε μιση ωρα ημασταν σπιτι,εγω ημουν ψοφιος απ την μπαλα ηδη αρχισα να πιανωμε ,ενω η λενα μπηκε πρωτη για μπανιο.
μετα απ ολα αυτα ειμαι ψυχολογικα ενα ρακος ,και αυτοι οι αγωνες με εκαναν χαλια ψυχολογικα και εριξαν πολυ την αυτοπεπηθηση μου ,ηθελα να αποδειξω στον εαυτο και στη λενα οτι κατι μπορω να κανω και γω και απετυχα για αλλη μια φορα εξαιτιας αυτων των αχρηστων και των ηλιθιων παιχνιδιων τους ,που εκλεψαν τη νικη με φαουλ κλεψιες και ατιμιες.και τζαμπα εχασα και τα λεφτα.και σαν να μην εφτανε ατυο τωρα πρεπει να εχω τα ματια μου δεκατεσσερα γιατι τωρα η λενα μπορει να κινδυνευσει στο μελλον κι απ τα αλλα τεσσερα μοσχαρια τους παλιους πουστροσυμαθητες μου,που ευτυχως δηλαδη δεν κινδυνευσε κι αυτη τη φορα.
και σαν να μην εφταναν ολα αυτα τωρα εχω αρχισει να φοβαμαι και να ανησυχω παραπολυ και για την υγεια μου και σκεφτωμαι να κανω ενα γενικο τσεκαπ μετα απο αυτο που μου συνεβη μετα τον αγωνα που επεσα ξερως για υπνο .και αυτο που με ανυσηχει περισσοτερο δεν ειναι οτι απ την πολυ κουραση που ειχα δεν προλαβα να φαω καλα καλα και κοιμηθηκα στην καρεκλα,γιατι απ οτι μου ειπα και οι αλλοι οταν με πηρε ο υπνος μετα απο λιγο κοιμηθηκαν κι αυτοι ομως καμια δυο τρεις ωρες μονο ,αυτο που με τρομαζει περισσοτερο ειναι οτι κοιμηθηκα πολλες ωρες και παλι ενιωθα κουρασμενος ,γιατι απ οτι μου ειπα και οι αλλοι οταν με πηρε ο υπνος μετα απο λιγο κοιμηθηκαν κι αυτοι ομως καμια δυο τρεις ωρες μονο ,και μετα ενιωθαν αναλαφροι και ξελαφρωμενοι απ οτι μου ειπε ο ενας .ενω εγω ενιωθα βαρης και δεν μπορουσα να παρω τα ποδια μου οταν ξυπνησα ,ενω αυτοι ενιωθαν σαν να πηραν δεκα χρονια ζωης απ οτι μου ειπαν ,οπως και η λενα η οποια παρολο που πηδουσε ολοι την ωρα και χορευε οπως οι τσιρλιντερσ με δυο τρεις ωριτσες υπνου φαινοτανε φρεσκια και κεφατη σαν να μην ειχε κουραστει καθολου.
γι αυτο κανονισα ραντεβου πρωτα με παθολογο να δω τι θα μου πει νιωθω τρομερο αγχος,φοβαμαι οτι εχω κατι σοβαρο ,εσεις τι πιστευετε;
