περιορίζεται σε δύο και μόνο περιπτώσεις:
1. η Ελλάδα χρεοκοπεί, οπότε φεύγει απ το ευρώ (ίσως κι απ την ΕΕ)
2. Η Ελλάδα (επι)μένει στα δάνεια και το ΔΝΤ, δεν χρεοκοπεί, οπότε μένει ΚΑΙ στην ΕΕ, αλλά ΚΑΙ στο ευρώ.
την γνώμη σας.
1) Κανείς δε μπορεί να μας πει "φύγε από το ευρώ". Ούτε έχει ξαναγίνει, ούτε προβλέπεται (νομικά) αυτό.
2) Αυτό που μπορούν να πουν (και θα το κάνουν - εγώ λέω σίγουρα) είναι να πουν: "Κι άλλο δάνειο? (δόση, ενίσχυση, όπως θες πες το) Ε, όχι! Θα τα καταφέρετε μόνοι σας".
3) Στην περίπτωση αυτή θα γίνουν δυο πράματα:
Α) Θα σταματήσουν να πληρώνονται οι προς τα έξω υποχρεώσεις. Και ναι, αυτό είναι credit event, θα κλονίσει (αλλά δε θα διαλύσει) τους υπόλοιπους, θα πέσουν τα CDS, θα αλλάξουν οι ισοτιμίες, θα, θα, θα, αλλά το σύστημα κάποια στιγμή θα ξαναβρεί την ισοροπία του, και θα συνεχίσει χωρίς να μας λαμβάνει εμάς υπ' όψη του και ΧΩΡΙΣ να μας πληρώνει άλλο. Το τι θα γίνει μετά από 2, 3, 4, χρόνια στο σύστημα ευρώ δεν μπορώ να το προβλέψω. Εγώ μιλάω για το τι θα γίνει σε 1, 2, 3 μήνες το πολύ.
Β) Θα σταματήσουν να πληρώνονται ΟΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ υποχερώσεις. Σημείωσε, ότι (εν μέρει) αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει.
Πως θα αντιμετωπίσει (το κράτος, η κυβέρνηση) αυτό το (Β) πρόβλημα?
Θα τυπώσει κάποιου είδους χαρτιά (που θα τα ονομάσει νόμισμα) και θα τα μοιράσει εσωτερικά. Αυτό (έστω Β1) έχει αρχίσει ΗΔΗ να συμβαίνει (το κράτος πληρώνει με ομόλογα κάποιες απ' τις υποχρεώσεις του), και (Β2) θα θέσει περιορισμούς στη διακίνηση ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ (και το ευρώ θα είναι "συνάλλαγμα" πλέον).
Οι λέξεις που χρησιμοποιείς: "Χρεοκοπεί", "φεύγει απ' το ευρώ", "μένει στα δάνεια", και άλλες, δεν είναι συγκεκριμένοι οικονομικοί όροι, και χρησιμοποιώντας τους δε διευκολύνεις μια συζήτηση. Δίνεις (στον καθένα) το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει, γιατί άλλα εννοεί ο ένας άμα τη λέει ή τη διαβάζει, και άλλα εννοεί ο άλλος.
Αυτά με πολύ λίγα λόγια, έχουμε και δουλειές.
