Οφείλεται, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, στο αρχέγονο εγγενές εθνικό ελάττωμα των Ελλήνων. Τον φθόνο, που παρεμπιπτόντως συχνά κατέληγε στην αλληλοεξόντωση.
Ο Ελληνας δεν μπορεί να αντέξει να βλέπει τον διπλανό του να είναι καλύτερος από τον ίδιο.
Αν ο διπλανός του έχει καλύτερο αμάξι θα κάνει το σκατό του παξιμάδι για να το αποκτήσει. Αν ο διπλανός του έχει καλύτερο σπίτι θα δανειστεί μέχρι το λαιμό για να το πάρει.
Αν ο διπλανός του έχει ωραιότερη γυναίκα, θα χρυσοπληρώσει για να "αγοράσει" "καλύτερη".
Και οταν αντικειμενικά κάτι δεν μπορεί να το κάνει τότε καταλήγει στο "Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα"
Το παραπάνω γνωμικό δεν το έχω ακούσει σε καμμία άλλη γλώσσα η κουλτούρα. Και έχω ταξιδέψει πολύ.
Επίσης το να καινε αγρότες την είσπραξη απο τη σοδιά ενός έτους σε μια εβδομάδα στο σκυλάδικο για τα μάτια μιας τραγουδιάρας είναι επίσης αποκλειστικό ελληνικό φαινόμενο, και ανάγεται στον ίδιο λόγο.
Θα μπορούσα να γράψω και άλλα, αλλά προσπαθώ να αποφεύγω τα σεντόνια, οπότε εδώ το κόβω.
Οποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
