Για το θέμα των περιουσιών των Τσάμηδων ξέρει κανείς; Έχουν δίκιο ή όχι;
Άντι αρχίδια δίκιο έχουν. Είναι μεγάλη ιστορία αλλά χοντρικά έχει ως εξής:
Η Αλβανία έγινε κράτος το 1913 μετά από πιέσεις των Ιταλών που όλη την περιοχή των Δαλματικών ακτών μέχρι τα στενά του Οτράντο τη θεωρούσε σφαίρα επιρροής της ως μεγάλη δύναμη της εποχής. Επειδή όμως της είχαν δώσει και την περιοχή της Βόρειας Ηπείρου που είχε συμπαγή ελληνικό πληθυσμό από το 1914 μέχρι το 1922 υπήρχε αντάρτικο και φασαρίες από την πλευρά των Ελλήνων. Μέχρι και αυτόνομη δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου είχαμε κάνει. Παράλληλα αντίστοιχα προβλήματα είχαν και με τους Γιουγκοσλάβους που διεκδικούσαν το βόρειο τμήμα της. Έτσι από την αρχή της ίδρυσής τους σαν κράτος οι Αλβανοί είχαν ένα μόνιμο φόβο ότι το κράτος τους θα διαμελιστεί από την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία και ειδικότερα τους Σέρβους. Γι’ αυτό ανέπτυξαν μια απέχθεια απέναντι και στους δυο λαούς αυτούς που περνούσε και μέσα από τα σχολεία. Αν δεις τις αντίστοιχες ταινίες τους, όπως εμείς έχουμε τις ταινίες τους Τζέημς Πάρις στη Χούντα, θα διαπιστώσεις ότι τα βάζουν με εμάς και τους Σέρβους.
Μετά το τέλος του 1922 έγινε ανταλλαγή πληθυσμών μόνο μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας και οι υπόλοιποι λαοί που βρισκόταν στα Βαλκάνια ήταν ακόμα ανάκατοι μέσα στα εθνικά σύνορα των κρατών. Πχ οι Βλάχοι της Πίνδου που αναγνωρίζονταν ως ρουμάνικη μειονότητα στο σχέδιο πολέμου του Στρατιωτικού επιτελείου εναντίον των Ιταλών θεωρούνταν ως εχθρικός πληθυσμός λόγω συμμαχίας της Ρουμανίας με τον Αξονα. Υπήρχαν μάλιστα και σχέδια περιορισμού τους για να μην πλήξουν το στρατό από τα μετόπισθεν με αντάρτικο.
Αντίστοιχα στην περιοχή της Ηπείρου ζούσαν περίπου 100000 Τσάμηδες. Αυτοί λόγω της αλβανικής καταγωγής τους στην κατοχή ταυτίστηκαν με τον Άξονα και έγιναν οι αντίστοιχοι γερμανοτσολιάδες, όπως και οι βουλγαρίζοντες στην περιοχή της Μακεδονίας, και χτυπούσαν τους Έλληνες αντάρτες. Μόνο που δεν πολεμούσαν εναντίον του κομμουνισμού αλλά για την αυτονομία σε πρώτη φάση και την ένωση με την Αλβανία σε δεύτερη, όπως και οι βουλγαρίζοντες στη Μακεδονία.
Μάλιστα την περιοχή της Ηπείρου τη διεκδικούσαν τόσο οι Αλβανοί μέσω των Τσάμηδων όσο και οι Ρουμάνοι μέσω των Βλάχων και μάλιστα είχαν κάνει απόπειρες για να δημιουργήσουν το Πριγκιπάτο της Ηπείρου. Όμως επειδή συγκρούονταν μεταξύ τους Τσάμηδες και Βλάχοι για την περιοχή τη γλιτώσαμε τελικά και δεν αποσπάστηκε όπως περιοχές της Μακεδονίας που ενσωματώθηκαν στη Βουλγαρία κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Ένας από τους πιο βασικούς λόγους που ο Μεταξάς, αν και Γερμανόφιλος, τάχθηκε υπέρ της Αγγλίας στον πόλεμο ήταν και ο φόβος του διαμελισμού της Ελλάδας να ξέρεις. Το είχε προβλέψει.
Κατά την κατοχή και πριν αρχίσει ο ΕΛΑΣ να βαράει τον ΕΔΕΣ ο ΕΔΕΣ έκανε δολιοφθορές και χτυπούσε τους δωσίλογους της περιοχής του. Που προφανώς ήταν οι Τσάμηδες. Αυτοί ήταν τα πιο μεγάλα τζάκια γαιοκτημόνων της περιοχής και λογικό ήταν εφόσον μιλάμε για μουσουλμάνους που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών ως μπεχτασήδες και για κάτι 20-30 χρόνια μόλις μετά την απελευθέρωση. Το τι έκαναν οι Τσάμηδες ως κεφαλές του τόπου και το πόσο καθίκια ήταν θέλουμε 3 μέρες να σου λέω....!!!!
Το Ελληνικό κράτος λοιπόν μετά την απελευθέρωση έστησε δικαστήρια δωσίλογων για να τιμωρήσει τους συνεργάτες των Γερμανών και για να μην έχει πατήματα το ΕΑΜ να τους ταυτίζει με αυτούς. Το πόσοι τιμωρήθηκαν πραγματικά και το πόσοι άξιζαν να τιμωρηθούν και πόσοι δεν άξιζαν τιμωρία επειδή απλά υπερασπίστηκαν τη ζωή τους απέναντι στους κομμουνιστές είναι μεγάλη ιστορία επίσης. Πάντως η ποινή για τους δωσίλογους ως επί τω πλείστον ήταν ισόβια ή εκτέλεση.
Στην περιοχή της Ηπείρου όμως η τιμωρία ήταν δήμευση περιουσίας, αφαίρεση ιθαγένειας και εξορία. Αυτά αφορούσαν βέβαια τους αποδεδειγμένους συνεργάτες. Όμως προτού στηθούν τα δικαστήρια, με την απελευθέρωση και την αποχώρηση των Γερμανών και αφού οι Τσάμηδες είχαν κάνει φρικαλεότητες εναντίον του πληθυσμού, ένιωσαν πολύ ευάλωτοι και κατέφυγαν στην Αλβανία για να μην πέσουν θύματα αντεκδίκησης στις περιοχές τους. Όσοι δεν έφυγαν πέρασαν από τα δικαστήρια δωσίλογων και εξορίστηκαν.
Δεν τους διώξαμε εμείς τους 100000 το τονίζω. Έφυγαν μόνοι τους επειδή φοβήθηκαν!!! Αντίστοιχο παράδειγμα ήταν οι βλάχοι της Πίνδου. Αυτοί δε φοβούταν αντεκδικήσεις από τον πληθυσμό επειδή δεν είχαν κάνει αγριότητες σε βάρος του πληθυσμού. Ίσως στην ήπια στάση τους στα χρόνια της κατοχής έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι ήταν χριστιανοί σε αντίθεση με τους Τσάμηδες που ήταν μεχτασήδες μουσουλμάνοι.Δεν τους εκκαθάρισε λοιπόν το ελληνικό κράτος στέλνοντάς τους στα Σκόπια αλλά τους πλάκωσε στην πλύση εγκεφάλου μεταπολεμικά με τον δάσκαλο και το χωροφύλακα και τώρα έχουν γίνει καλύτεροι Έλληνες από εμάς!!!!
Αυτά....εν ολίγοις!!!!