(κείμενο απο το νετ...)
Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά ένα ουκρανικό νοσοκομείο βομβαρδίστηκε πριν μερικές εβδομάδες, με δεκάδες θύματα. Και οι δύο πλευρές κατηγόρησαν η μια την άλλη για την τραγωδία, αλλά, ασχέτως της ακριβούς αιτίας, η στήριξη των κυβερνήσεων της Δύσης προς την Ουκρανία ήταν σύσσωμη και άμεση.
Το να βομβαρδίζει κανείς νοσοκομεία είναι κακό πράγμα. Όχι απλώς κακό, είναι έγκλημα πολέμου. Είναι εγκληματικό για την Ρωσία να βομβαρδίζει νοσοκομεία, και πρέπει να την καταδικάσουμε, να αυξήσουμε την πολεμική μας στήριξη προς τη δοκιμαζόμενη Ουκρανία, και να αυξήσουμε τις κυρώσεις απέναντι στο κράτος που το διέπραξε.
Θα ήταν συγκινητική αυτή η αντίδραση των δυτικών κυβερνήσεων, αν δεν σε αναγούλιαζε η υποκρισία τους, αφού, απ’ ό,τι φαίνεται, οι δυτικές κυβερνήσεις αποφάσισαν ότι το να βομβαρδίζονται νοσοκομεία είναι εγκληματικό για όλους, εκτός από το Ισραήλ, το οποίο έχει βομβαρδίσει 24 νοσοκομεία και έχει καταστρέψει ολοσχερώς τις υποδομές υγείας στη Γάζα.
Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, επειδή το Ισραήλ αμύνεται, δολοφονώντας δεκάδες χιλιάδες άμαχους σκουρόχρωμους μουσουλμάνους, με μανία και γενοκτονικό μένος.
Η υποκρισία της Δύσης είναι εμετική.
Σύμφωνα με ένα πρόσφατο ερευνητικό ρεπορτάζ της ισραηλινής Χααρέτζ με τίτλο “Ο Ισραηλινός στρατός διέταξε την οδηγία Χάνιμπαλ την 7η Οκτωβρίου ώστε να εμποδίσει την Χαμάς να πάρει ομήρους”, σύμφωνα με το οποίο, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ισραηλινού στρατού ομολόγησε, ότι, σε απάντηση στην επίθεση της Χαμάς, τους έδωσαν εντολή ότι “κανένα όχημα δεν πρέπει να επιστρέψει εντός της Γάζας”, καθώς και το ότι “ήταν ξεκάθαρο το τι σήμαινε αυτή η διαταγή, και το ποια θα ήταν η μοίρα των ομήρων.”
Μήπως αυτό σημαίνει ότι κάποια από τα μέσα ενημέρωσης στο Ισραήλ δρουν αντισημιτικά; Ή μήπως ότι δεν υπάρχει τρόπος να ασκήσεις κριτική στο κράτος του Ισραήλ χωρίς να κατηγορηθείς για αντισημιτισμό;
Βολικό.
Σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό The Lancet, που μάλλον και αυτό αντισημιτικό είναι, ο εκτιμώμενος αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων, με βάση προηγούμενες στατιστικές από πολεμικές συγκρούσεις, ανέρχεται αυτή τη στιγμή στους 186.000 νεκρούς.
Κι αυτό το νούμερο αντιπροσωπεύει τους άμαχους νεκρούς Παλαιστίνιους, αν η επίθεση του Ισραήλ για την ισοπέδωση της Γάζας σταματήσει σήμερα.
Ο πραγματικός αριθμός θα είναι πολύ μεγαλύτερος.
Το Ισραήλ βρίσκεται στο κέντρο ενός ερωτήματος με το οποίο η Δύση παλεύει επί δεκαετίες, ανάμεσα στο γενοκτονικό εποικιστικό-αποικιοκρατικό παρελθόν της και τις μοντέρνες της ιδέες περί ισότητας, διαλόγου, συνεργασίας και δικαιοσύνης, αξίες που μαθαίνουμε στο σχολείο ότι είναι πολύ σημαντικές, αλλά τα κράτη που μας εκπροσωπούν μπορούν να τις αγνοούν οπότε τους συμφέρει, αφού η Δύση αδυνατεί να μπορεί να κρύψει την βαρβαρότητα και την σκληρότητά της, επιδεινύοντας τον βάναυσο και ρατσιστικό ηγεμονισμό της σαν παγώνι.
Η Δύση φαίνεται να αδυνατεί να αποκοπεί από το αποικιοκρατικό της παρελθόν και την ηγεμονική της θέση παγκοσμίως, και η Γάζα, η Δυτική Όχθη και η Ανατολική Ιερουσαλήμ, δεν είναι τίποτα παρά ένα παλιό καλό καθεστώς απαρτχάιντ, μια παλιά καλή, 19ου αιώνα, ευρωπαϊκή αποικιοκρατία.
Χωρίς στήριξη από τη Δύση, ο τίγρης είναι χάρτινος.
Οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να εξολοθρεύσουν έναν ολόκληρο πληθυσμό από τη γη που τους ανήκε, επειδή έχουν αυτή την στήριξη. Να τους την κλέψουν και να τους διώξουν, ή να τους σκοτώσουν, οτιδήποτε από τα δύο, δεν έχει σημασία για έναν φασίστα σιωνιστή.
Η βαρβαρότητα της αποικιοκρατικής και ρατσιστικής Δύσης, της επιτρέπει να συνεχίζει να στηρίζει έναν ψυχοπαθή εγκληματία πολέμου, την ίδια ώρα που εκείνος εφαρμόζει την τελική λύση των Παλαιστινίων.
Η Γάζα ρωτάει ένα πολύ σημαντικό ερώτημα αναφορικά με τον κόσμο που θα έχουμε στο μέλλον.